Het favoriete lied van priester Karlo uit ‘Durf te vragen’
In de voorlaatste aflevering van Durf te vragen, afgelopendinsdagavond op één, ontving Siska Schoeters zes priesters in de tv-studio. Ze kregen een aantal openhartige vragen voorgelegd. Tussendoor zagen we onder meer hoe Schoeters, tevens presentatrice op Radio 2, priester Karlo vervoegde achter de microfoon van Radio Maria. Wat zijn favoriete liedje was? Priester Karlo moest er niet lang over nadenken: Un uomo venuto da lontano (Er kwam een man van ver weg) van Amedeo Minghi.
‘Amedeo Minghi is bij ons minder bekend, maar in Italië heel populair’, verklaart priester Karlo zijn keuze aan Kerknet. ‘Dit lied over paus Johannes Paulus II leerde ik kennen toen ik in Rome studeerde. Het was in Italië een echte hit. De titel verwijst naar een zin uit de eerste toespraak die Johannes Paulus II gaf nadat hij was verkozen: De kardinalen hebben een nieuwe bisschop van Rome gekozen. Ze hebben hem geroepen uit een ver land. Karol Wojtyła was de eerste niet-Italiaanse paus in 450 jaar, maar toch hebben de Italianen hem in hun hart gesloten. Dit liedje, en de populariteit ervan, is een mooi bewijs.’
- Herbekijk de aflevering van ‘Durf te vragen’.
- Lees hieronder de tekst van het lied.
Er kwam een man van ver weg
Er kwam een man van ver weg
Met in de ogen de herinnering
aan tarwevelden
en in het hart de wind uit Auschwitz.
Intussen schreef hij gedichten
over de liefde die in het hart van de mens
wordt geboren
voor elke andere mens.
Er kwam een man van heel ver weg.
Hij voelde de pijn
en het boek in zijn hand.
Iemand schoot,
ik huilde die dag.
Maar de hele wereld
bleef hem nabij.
Die dag heeft de wereld
haar hart teruggevonden.
De waarheid gaat niet dood.
Een man gekleed in het wit,
die vertrekt naar duizend landen
en nooit moe lijkt.
Maar in zijn ogen is er een diepe pijn.
Zie naar het verschillende pad van de wereld,
de oorlog en de mensen
die zijn hart verandert.
De waarheid die sterft.
Ga, lieve grote man, ga
en spreek van vrijheid.
Ga waar oorlog, honger en armoede
de waardigheid hebben gedood.
Ga en herinner mijn hart eraan
dat ik ook Kaïn ben.
Uit het oosten komt
het eerste trompetgeschal.
De wereld stopt,
er verandert iets.
Een volk roept:
wij willen God,
vrijheid is slechts een geschenk van hem.
Je opent je armen
en moedigt kinderen aan
om broers zijn.
Ga, lieve grote man, ga
en spreek van vrijheid.
Ga waar de mensen
als enige gezel melaatsheid hebben
en vliegen op de lippen.
Ga en herinner mijn hart eraan
dat ik ook Kaïn ben.
Oorspronkelijke tekst: Un uomo venuto da lontano
Un uomo venuto
da molto lontano,
negli occhi il ricordo
dei campi di grano,
il vento di Auschwitz
portava nel cuore
e intanto scriveva
poesie d'amore,
amore che nasce
dentro il cuore dell'uomo
per ogni altro uomo.
Un uomo venuto
da molto lontano,
stringeva il dolore
e un libro nella mano
qualcuno ha sparato
ed io quel giorno ho pianto,
ma tutto il mondo
gli è rimasto accanto:
quel giorno il mondo
ha ritrovato il cuore,
la verità non muore.
Un uomo che parte,
vestito di bianco,
per mille paesi
e non sembra mai stanco,
ma dentro i suoi occhi
un dolore profondo:
vedere il cammino
diverso del mondo,
la guerra e la gente
che cambia il suo cuore,
la verità che muore.
Va' dolce grande uomo va
parla della libertà
va dove guerra, fame e povertà
hanno ucciso anche la dignità .
Va' e ricorda a questo cuore mio
che Caino sono pure io.
Dall'Est è arrivato
il primo squillo di tromba,
il mondo si ferma...
c'è qualcosa che cambia,
un popolo grida:
Noi vogliamo Dio,
la libertà è solo un dono suo.
Tu apri le braccia
e incoraggi i figli
ad essere fratelli.
và dolce grande uomo va
parla della libertà
Va' dove l'uomo ha per sorella
solo lebbra e mosche sulle labbra.
Va' e ricorda a questo cuore mio
che Caino sono pure io.
che Caino sono pure io.
che Caino sono pure io.