Nieuwe Reynaertvertaling voorgesteld
In 2003 koos de nu 67-jarige René Broens ervoor om niet langer als voltijdse, maar als deeltijdse leerkracht Nederlands, Engels en dramatische expressie aan het Antwerpse Onze-Lieve-Vrouwecollege te werken, om zich ten volle te kunnen wijden aan zijn passie: het dertiende-eeuwse dierenepos Van den vos Reynaerde. Zei Louis Paul Boon niet ooit dat die tekst best om de tien jaar eens grondig onder handen genomen werd?
Er bestaan tientallen hertalingen van de Reynaert.
Nieuwe inzichten
Vorig weekend presenteerde Broens in het schitterende decor van de Nottebohmzaal van de Antwerpse erfgoedbibliotheek aan het Hendrik Conscienceplein zijn nieuwe vertaling van de tekst van Willem die Madocke maecte. Het is niet zijn eerste: in 2010 publiceerde hij er samen met tekenaar Marc Legendre al een die inmiddels in geen enkele boekhandel nog te vinden. Maar sindsdien zijn Broens’ inzichten over zowel versvoet als interpretatie grondig geëvolueerd.
Uitgeverij Voetnoot heeft Broens’ nieuwe vertaling prachtig vormgegeven.
Metrum
De discussie over het metrum is vrij technisch: in plaats van voor strikt jambische viervoeters te kiezen - zoals hij het in 2010 nog deed - vertaalt Broens de verzen nu in losse jambische viervoeters. Het resultaat is verbluffend. Broens is een getalenteerd voordrachtkunstenaar, maar ook als iemand die minder taalvaardig is zijn hertaling voorleest, loopt ze als een trein. Probeer het met dit fragmentje maar eens:
Hoor nu allen, ik vertel u nader
Hoe Reynaert zijn aardse vader
Betichten zal van hoogverraad
En een van zijn liefste verwanten gaat
Er ook nog aan, Grimbeer de das,
Die Reynaert heel genegen was.
Parodie
Maar de voornaamste nieuwigheid aan deze nieuwe vertaling, is dat Broens volkomen afstand neemt van de moraliserende lezing van dit dierenepos die zo gebruikelijk is. Middeleeuwers waren niet de pilaarbijters voor wie ze soms werden en worden versleten, schrijft Broens in zijn nawoord. Er was een heel rijke traditie van religieuze parodieën. Broens interpreteert de Reynaert dan ook uitdrukkelijk als een omgekeerd heiligenleven.
De auteur voert een speelse dialoog met het genre van de heiligenlevens. René Broens
Johannesevangelie
Broens gaat zo ver te stellen dat Van den vos Reynaerde ook met het Johannesevangelie een humoristisch spel speelt. Reynaert bevindt zich op een bepaald moment in een gelijkaardige positie als Jezus, schrijft hij, oog in oog met een machthebber, koning Nobel, en op het punt te sterven. Reynaerts leugenverhaal noemt hij dan ook een komische omkering van Jezus’ getuigenis van de waarheid. Dat alles wil Broens echter in een volgend boek dieper uitwerken.
Broens’ these is interessant, maar ze vraagt inderdaad om een diepere analyse.
Reynaert de vos. Vertaling en nawoord van René Broens, Amsterdam, Voetnoot, 204 pagina’s, 23 euro.