Zondag is het ‘Dag van de Oosterse Christenen’
De zesde paaszondag is het Dag van de Oosterse Christenen. Dat is althans het geval in Frankrijk. Maar ook in ons land hebben vele gemeenschappen morgen zondag aandacht voor de christenen in en uit het Midden-Oosten. Zowel de oosterse christenen in de diaspora als zij die in hun thuislanden zijn gebleven, hebben onze aandacht en ons gebed inderdaad meer dan ooit tevoren nodig. Want de situatie van de christenen in het Midden-Oosten is weinig rooskleurig.
Irak versus Egypte en Libanon
In Irak was een eeuw geleden één op de vijf inwoners een christen. Bij de inval van toenmalig VS-president George W. Bush en de Britse premier Tony Blair in 2003 waren er 1,3 miljoen christenen, twintig jaar later wordt hun aantal op minder dan driehonderdduizend geschat. Soortgelijke cijfers gelden voor Syrië, Turkije of het Heilig Land. In de Arabische wereld blijft Egypte een uitzondering: de koptische christenen maken er nog altijd een kleine tien procent van de bevolking uit. En ook in Libanon blijft de christelijke minderheid invloedrijk, al vlucht al wie het kan de jongste maanden er weg voor de economisch crisis.
In de Hoorn van Afrika is de helft van de bevolking christelijk, maar het aanhoudende geweld maakt hen het leven lastig.
Christenen staan voor tolerantie
De vrees voor het verdwijnen van het christendom in het Midden-Oosten lijkt intussen gegrond. Dat zou een regelrechte ramp betekenen. Want de rol van de christenen in vele landen met een moslimmeerderheid fundamenteel. Zo zijn de verschillende – zowel oosterse als oosters-katholieke – Kerken er nog altijd sterk geëngageerd in onderwijs en gezondheidszorg. En omdat hun scholen en hospitalen open staan voor iedereen, christenen én moslims, injecteren zij voortdurend tolerantie in de betrokken samenlevingen. Zonder de christenen wordt het Midden-Oosten een mozaïek van intolerante -stans: in Irak bijvoorbeeld een Sjiïstan in Bagdad, naast een Soennistan in Mosoel en een Koerdistan in Erbil.
Wie kan zich inbeelden dat er ooit geen christenen meer zouden zijn in Bethlehem?
Solidariteitsorganisaties
De vele solidariteitsorganisaties die zich om de oosterse christenen, slaan dan ook almaar vaker de handen in elkaar. L’Œuvre d’Orient, dat in Frankrijk voor de organisatie van de Journée des chrétiens d’Orient instaat, huurt intussen een kantoor in Brussel van het Belgische Solidarité-Orient/Werk voor het Oosten. Die laatste vereniging staat in voortdurend contact met het Comité de Soutien des Chrétiens d’Orient, dat alle oosters-christelijke gemeenschappen in ons land verenigt. Solidarité-Orient/Werk voor het Oosten gaat inderdaad prat erop voluit de oecumenische kaart te trekken en geen voorkeursbehandeling te gunnen aan de oosters-katholieke Kerken.
Er zijn dus vele manieren om onze solidariteit met de oosterse christenen tastbaar te maken.