Zakenvrouw, rechter & vrijwilliger volgens waarden van Augustinus

Op tafel staat bij aanvang van het interview een schaaltje met speculaas uit de abdij van Averbode klaar. ‘Ik bracht daar zopas enkele dagen door’, zegt Patricia Adriaens. ‘Hoewel ik vaker de abdij van Westvleteren opzoek. De rust en de stilte die ik daar vind, zijn een tegenwicht voor mijn hectische dagen.’

Niet verwonderlijk, want naast haar professionele activiteiten als gedelegeerd bestuurder van diepvriesbedrijf Fribona én rechter in ondernemingszaken engageert Adriaens zich vrijwillig in een karrenvracht organisaties. Bruggen bouwen met personen in kansarmoede is daarin een rode draad.

Nederigheid, eerlijkheid en gastvrijheid zijn de kernwaarden.

Niet toevallig vormen ze ‘Augustinus’ kompas in crisistijd’, aldus het project Compaz van de zwartzusters van Bethel in Brugge. Op hun vraag reflecteerde Patricia Adriaens onlangs over die waarden, vanuit haar diverse ervaringen.

Toen de lezers van de ‘Krant van West-Vlaanderen’ u in 2022 verkozen tot de ‘Krak van Brugge’, lijstte u vier maatschappelijke uitdagingen op. Zijn die geëvolueerd?

Die uitdagingen zijn vandaag nog steeds erg actueel. Het gaat om de kloof die de digitalisering veroorzaakt, de groeiende vereenzaming, de toenemende kloof tussen rijk en arm en het stimuleren van vrijwilligerswerk.

Ze hangen dikwijls aan elkaar vast.

Wie in armoede leeft, maakt meer kans om eenzaam te worden en om niet mee te zijn met technologische innovaties.

Waarom hecht u zoveel belangrijk aan vrijwilligerswerk?

Het is een perfect middel tegen de verzuring van de samenleving. Kijk naar de sociale media, hoe hard we kunnen zijn voor elkaar. Een vrijwilliger staat daarentegen positief in het leven en is blij dat hij iets kan doen. Het is een win-winsituatie: je doet iets voor een ander en je krijgt er dankbaarheid en voldoening voor terug. Het is ook uitstekend tegen vereenzaming.

Een doel hebben in het leven is ontzettend belangrijk. Een reden om op te staan.

Eens een weekend niets doen, kan heerlijk zijn, maar als je nooit een reden hebt om uit je bed te komen, wat rest je dan nog?

Hoe toegankelijk is vrijwilligerswerk voor personen in kansarmoede?

Wie niet in kansarmoede leeft, is natuurlijk geprivilegieerd wat dat betreft. Maar dat betekent niet dat mensen in kansarmoede niets kunnen doen. Ik ben ook actief in de gehandicaptensector. Die mensen zeggen me dikwijls dat ze ondanks hun beperking ook iets willen kunnen betekenen voor een ander en zich nuttig voelen. Om een voorbeeld te geven: ik ben voorzitter van Dominiek Savio en maatwerkbedrijf Mariasteen in Gits. Vroeger reden sommigen mee met de Ronde van Vlaanderen, in een rolwagen. Veelal deden ze dat voor een goed doel, bijvoorbeeld voor verkeersslachtoffers. Wie met een beperking is geboren, weet niet beter. Maar slachtoffers van verkeersongevallen hadden een valide leven voordien. Prachtig toch, dat mensen met een beperking hen graag willen steunen? Daarnaast maak ik deel uit van een armoedevereniging in Brugge die voedsel bedeelt. Veel mensen die komen om te eten, helpen gewoon mee. Dat maakt ook de drempel lager. Het is makkelijker om hulp te geven dan om hulp te vragen.

Wat leert ons dat over kansarmoede?

Armoede gaat veel breder dan het louter financiële. Wie een beperking heeft, heeft automatisch minder kansen. Hetzelfde geldt voor chronisch zieken.

Kansarmoede heeft een erg negatieve belading, dat moeten we proberen ombuigen.

Het komt erop neer dat we ons moeten inzetten voor iedere kwetsbare mens in de samenleving.

Compaz nodigde u uit om te getuigen over de waarden nederigheid, eerlijkheid en gastvrijheid. Wat betekenen die waarden voor u?

Ze zijn alle drie even belangrijk. Je kunt niet gastvrij zijn zonder nederigheid en eerlijkheid. Die laatste waarde reikt verder dan ‘niet liegen’.

Ik verwacht van mijn werknemers dat ze eerlijk zijn en fouten toegeven.

Dan geef ik ook heel makkelijk een tweede kans. Ik vraag wel eens wie het zou melden wanneer aan de kassa iets niet wordt aangerekend. Als je dat ziet en je zegt het niet, voel je daar geen wroeging bij? Ik zou me daar niet goed bij voelen.

Wat nederigheid betreft: ik zit in heel wat besturen, maar als ik nooit bij de mensen over de vloer kom, heb ik geen idee voor wie ik het allemaal doe. Het is belangrijk om uit die ivoren toren te komen. Ik ben niet te beroerd om de afwas en de opkuis te doen bij de armoedevereniging. Dat is ook gastvrijheid. Je kunt met kleine dingen er zijn voor de anderen.

• www.compaz.be