Dreigt de laatste prinsbisschop van Andorra te verdwijnen? 

Eeuwenlang en zelfs bij ons in het bisdom Luik maakten prinsbisschoppen op verschillende plaatsen in Europa de wacht uit. Vooral in het Heilige Roomse Rijk was het niet ongebruikelijk dat bisschoppen naast het geestelijk bestuur over hun bisdom tegelijkertijd ook het wereldlijk gezag uitoefenden over een bepaald territorium. Er waren overigens ook prinsbisschoppen in Engeland, West- en Midden-Europa, Macedonië, Polen en Montenegro. Vandaag rest er nog maar één: Joan Enric Vives i Sicília, de bisschop van Urgell. Zijn bisdom Urgell valt grotendeels samen met de autonome Spaanse regio Catalonië, maar het omvat ook het kleine vorstendom Andorra dat gelegen is in de bergen tussen Frankrijk en Spanje. 

Het minstaatje telt 80.000 inwoners, waarvan 92% katholiek. De nieuwe grondwet van Andorra uit 1993 definieerde het land als een soevereine parlementaire democratie. Maar de grondwet bevestigde ook de historische regeling van de co-vorsten die gezamenlijke staatshoofd zijn: de bisschop van Urgell en de president van Frankrijk. Feitelijk laat de bisschop van Urgell zich vertegenwoordigen door de Spaanse priester Josep Maria Mauri en de Franse president Emmanuel Macron wordt vertegenwoordigd door de ambtenaar Patrick Strzoda.

Recent haalde de bisschop van Urgell het nieuws en in enkele media werd zelfs gesproken over een dreigende constitutionele crisis. Daarvoor zijn er 3 belangrijke redenen. Allereerst is het feit dat de bisschop van Urgell weldra de leeftijd van 75 jaar bereikt, het moment waarop hij aan de paus vraagt een opvolger te benoemen. De tweede reden is dat de paus de komende dagen de Franse president Macron ontmoet, al is er geen enkele aanwijzing dat er tijdens dat gesprek over Andorra wordt overlegd. De derde reden is het recente bezoek van de Vaticaanse Staatssecretaris Pietro Parolin aan Andorra, om er de viering van de 150ste verjaardag van de proclamatie van Onze-Lieve-Vrouw van Meritxell bij te wonen. Bijkomend zijn er de plannen van de regering van het land om abortus te liberaliseren. Dat laatste in combinatie met het bezoek van Parolin zou dan volgens de Catalaanse onlinekrant La Valira een aanzet zijn voor het Vaticaan om Andorra af te splitsen van het bisdom Urgell. Rome zou er dan een apart bisdom oprichten. Volgens de krant zou het Vaticaan het co-vorstendom als een ‘feodaal anachronisme’ beschouwen. De online krant verwijst naar het precedent van het aartsbisdom Monaco in 1887.

Maar de Catalaanse krant El Punt Avu noemt die speculatie onzin. De krant vraagt zich luidop af waarom het Vaticaan dan niet al eerder tussen de Franse Revolutie en 1993, toen de nieuwe grondwet van kracht werd en Andorra veranderde in een moderne parlementaire democratie, tot die conclusie was gekomen. “Nu Andorra een democratische staat is, met een grondwet en een scheiding der machten, is dergelijke aanpassing absurd’, besluit Pius Pujadas Lladó in de Catalaanse krant El Punt Avui. Ook Pietro Parolin zou inmiddels bevestigd hebben dat het Vaticaan momenteel niet overweegt om de status van Andorra te herzien. 

Bron: The Pilllar