Heilige Familie gevierd in Ramallah
Volgens de traditie zijn Maria en Jozef met het pasgeboren kind Jezus – de Heilige Familie die we morgen vieren – voor de kindermoordende troepen van koning Herodes van Bethlehem naar Egypte gevlucht over Ramallah, de huidige hoofdstad van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever. De apostolische administrator van het Latijnse patriarchaat van Jeruzalem, mgr. Pierbattista Pizzaballa, die ook voorging in de viering van kerstnacht in de Geboortekerk in Bethlehem, wordt morgen dan ook in de Heilige Familiekerk van Ramallah verwacht.
De zetel van de Latijnse patriarch van Jeruzalem is al drie jaar vacant.
Franciscaanse administrator
Paus Franciscus benoemde de Italiaanse franciscaan Pierbattista Pizzaballa - toen custos (hoofd van de Custodie) van het Heilige Land – in de zomer van 2016 tot apostolische administrator van het Latijnse patriarchaat van Jeruzalem. De Palestijnse katholieken betreuren dat er na het emeritaat van de Jordaniër Fouad Boutros Twal in 2016 nog altijd geen nieuwe Latijnse patriarch is. Zij denken met heimwee terug aan de sterke stellingnames van mgr. Twal maar vooral van diens voorganger, mgr. Michel Sabbah, tot nu toe de enige Latijnse patriarch die uit Palestina zelf afkomstig was.
In Palestina wordt het uitblijven van een nieuwe benoeming aan Israëlische druk toegeschreven.
Kairos-document
Is de flamboyante pastoor van de Heilige Familieparochie in Ramallah en professor aan de katholieke universiteit van Bethlehem, Jamal Khader, geen ideale figuur om Latijns patriarch te worden? Oh, ik maak mij daarover zorgen noch illusies, lacht priester-professor Jamal Khader de suggestie weg. Khader behoor tot de oecumenische groep die tien jaar geleden, met emeritus patriarch Michel Sabbah, maar ook met orthodoxe, lutherse en anglicaanse collega’s, het Kairos-document Het uur van de waarheid lanceerde. Kan Rome weerstaan aan de Israëlische druk om hen te isoleren?
Militaire bezetting
Alle respect voor het lijden van de joden tijdens de Shoah, zegt Khader, maar intussen maken de slachtoffers van toen zelf nieuwe slachtoffers, namelijk de Palestijnen. Zoals alle gematigde stemmen in Palestina – en op de Westelijke Jordaanoever zijn deze overweldigend – kan Khader leven met een Tweestatenoplossing. Maar er moet dringend een einde komen aan de Israëlische militaire bezetting en aan de voortdurende nieuwe joodse nederzettingen in Palestijns gebied. Dat komt eerst de Palestijnen ten goede, maar te lange leste ook de Israëli, want alleen zo is vreedzaam samenleven mogelijk.
Vrede ten koste van een bevolkingsgroep is onmogelijk, vrede en rechtvaardigheid kunnen alleen als zij er voor iedereen zijn. Jamal Khader