Tekens van hoop (3): Volwassen vormselkandidaten Mary en Sara

Bekijk de collectie artikels hier.

Nathalie Verstraete (bisschoppelijk gedelegeerde bevoegd voor jongeren-, gezins- en roepingenpastoraal en verantwoordelijk voor het catechumenaat) nomineert Mary Lenaerts en Sara Dheuninck uit Oostende als teken van hoop. Beiden zijn volwassen vormselkandidaten en bereiden zich voor om in de Paasnacht 2026 het vormsel te ontvangen. Lees verder onder de foto.

Waarom zijn ze een teken van hoop?

Mary werd gedoopt, maar haar ouders vonden het niet nodig dat ze gevormd werd. Haar eigen dochter Sara werd ook gedoopt en niet gevormd. Toen mama Mary zich doorheen een heel moeilijke periode worstelde, ging dochter Sara ook door een diep dal. Sara leest graag en veel en omdat haar voorkeur naar geschiedenisboeken uitgaat, nam ze in die moeilijke periode de Bijbel ter hand. “Dit is ook een beetje een geschiedenisboek”, vertelt Sara. God kwam steeds dichter in haar leven, Sara vond de weg naar de Kerk/kerk. Ze nam haar moeder steeds vaker mee naar de eucharistieviering en Mary “vond haar geloof terug”. Terwijl het in hun leven donker was, voelden moeder en dochter steeds meer Gods aanwezigheid. Samen kwamen ze tot rust en het verlangen groeide om het vormsel te ontvangen en om door de gave van de Geest “het plaatje als Christen compleet te maken” en gesterkt hun weg verder te zetten.

Hoe brengen ze dan hoop?

Het is een bemoedigend en hoopvol teken dat Mary en Sara ervoor kiezen om gevormd te worden. In een tijd met heel veel negativiteit en twijfels rond Kerk en geloof (her)ontdekten ze het christelijk geloof en vanuit deze sterke ervaring groeide het verlangen om het vormsel te ontvangen. Bovendien kiezen ze er nu ook voor om zelf verkondiger van hun geloof te worden, want ze willen zich in hun geloofsgemeenschap engageren. Mary en Sara zijn dus werkelijk een geschenk voor de gemeenschap die hen omringt.

Wat is jouw hoopvolle gedachte?

Ik hoop dat steeds meer (jonge) mensen de moed zouden hebben om naar God te luisteren en op Zijn vraag om Hem te volgen, ingaan. Want ook vandaag weerklinkt de roepstem van God. Alleen zijn er rondom ons veel stoorzenders of zijn mensen bang om “JA” te zeggen aan Gods Liefde. (Jonge) mensen in wie een eerlijk en diep verlangen groeit om christen te worden, zijn hoop en toekomst voor onze Kerk. De verwondering bij wie het geloof (her)ontdekt, opent de ogen van wie met hen op weg gaan. De nieuwkomers zijn daarom een zegen voor wie hen tijdens het voorbereidingstraject begeleidt en voor heel onze Kerk.