
Limburgse parochieassistenten schouder aan schouder in Rome

In dit Heilig Jaar nodigt paus Franciscus gelovigen uit de hele wereld uit om op bedevaart te gaan naar Rome. Zo’n pelgrimstocht naar het centrum van de wereldkerk is voor velen een moment om hun geloof te verdiepen, de vier pauselijke basilieken te bezoeken en de Eeuwige Stad te bewonderen. De Italiaanse hoofdstad is een bevoorrechte plek waar je je kunt laven aan de bronnen van het geloof.
Heilige Deuren
De parochieassistenten van het bisdom Hasselt trokken van 23 tot 27 maart naar Rome. Zij werden begeleid door kanunnik Bart Coengrachts, vicaris voor de parochies en vorming, Bart Benats, bisschoppelijk gedelegeerde voor opleiding en begeleiding van pastorale medewerkers, en Thieu Plessers, deken van Beringen. De Limburgse pelgrims gingen door de Heilige Deuren van de basilieken Sint-Pieter, Sint-Paulus-buiten-de-muren, Santa Maria-Maggiore en Sint-Jan van Lateranen, waar ze telkens de geloofsbelijdenis baden. Buiten het Jubeljaar zijn de deuren van de vier dichtgemetseld en verzegeld.
‘We werden ontroerd door de schoonheid van de basilieken, de prachtige kunstwerken en door de mooie liturgische vieringen’, vertelt Lisette Magchiels van de pastorale eenheid Emmaüs Bree. ‘Persoonlijk maakte de Santa Maria-Maggiore een diepe indruk op me. Het is de plek waar de paus altijd bidt bij het vertrek van zijn reizen, voor de icoon van Maria. Daarnaast hebben we in de catacomben, waar in de eerste eeuwen na Christus tienduizenden christenen werden begraven, samen de eucharistie gevierd in een kleine kapel. Ik vond het een beklijvend moment.’

‘Een mens kan niet anders dan zich erg nietig voelen tussen al die grootsheid’, weet Marion Mestrom. ‘De Sint-Pietersbasiliek heeft een prachtige koepel waarvan je duizelt, een baldakijn waarop je niet uitgekeken raakt, de Pieta van Michelangelo, de stoel van Petrus, noem maar op. Alles is nog mooier en groter dan in je dromen’, aldus de parochieassistente uit Grote Brogel.
Ons gebed en onze zang klonken anders, intiemer dan in onze Vlaamse kerken. We stonden er schouder aan schouder.
‘Toch hebben we ons dikwijls afgevraagd hoe Jezus zou kijken naar de overdaad van die gigantische kerkgebouwen’, vertelt de Genkse parochieassistente Lieve Lenaerts. ‘Zou Hij zich hier thuisvoelen of zou Hij meer thuis zijn bij de vele armen en bedelaars in deze hoofdstad van de Kerk?’
Hoop
De parochieassistenten en hun begeleiders hielden lang halt bij het kunstwerk 'Angels Unawares' van Timothy Schmalz. ‘Dat beeldhouwwerk toont een groep migranten en vluchtelingen uit verschillende tijdperken en culturen, samengedrukt op een boot, met tussen hen engelenvleugels die hoop symboliseren’, vertelt Mara Wynants. ‘De boodschap van medeleven en gastvrijheid raakte ons diep. Het werk verwijst overigens naar vers 13,2 van de Hebreeënbrief: ‘En vergeet de gastvrijheid niet; door haar hebben sommigen zonder het te weten engelen onthaald.’
Als pelgrims van hoop vierden we samen de eucharistie en deelden we vriendschap, verwondering en betrokkenheid
‘De pelgrimstocht heeft ons niet louter de pracht en praal laten zien van Rome’, zegt Liesbet Raddoux, parochieassistent in de pastorale eenheid Virga Jesse Hasselt. ‘Als pelgrims van hoop waren we verbonden in gebed, vierden we samen de eucharistie en deelden we vriendschap, verwondering en betrokkenheid. We ontdekten hoe duizenden jaren geleden de eerste christenen in moeilijke omstandigheden hun geloof probeerden te beleven en door te geven. En het moet gezegd: vicaris Bart Coenegrachts en bisschoppelijk gedelegeerde Bart Benats hebben ons als goede herders rondgeleid doorheen de geschiedenis van het christendom, maar ook door de chaos en de drukte van een wereldstad.’
En uiteraard mogen bij een bezoek aan Rome de bekende trekpleisters niet ontbreken. Daartoe legden de Limburgse pelgrims heel wat kilometers af, te voet, met de metro of met de bus. Ze bezochten de Trevi-fontein, het Colosseum en het Forum Romanum, de Vaticaanse Musea met de indrukwekkende Sixtijnse kapel, Piazza Navona, het baptisterium en het Pantheon.
Zuster Maya
‘De catacomben van Sint-Calixtus waren voor mij een sterke ervaring, met het vieren van de eucharistieviering ondergronds’, vertelt deken Thieu Plessers. ‘Voorts lieten ook de San Clementekerk, met een sterke ondergrondse voorgeschiedenis, en de kerken van Sint-Ignatius en Santa Prassede een diepe indruk na. In de Sint-Juliaan-der-Vlamingen vierden we niet enkel de eucharistie, maar werden we ook ontvangen door rector Gabriël Quicke. Tegelijk was het ook een blij weerzien met zuster Maya Verdonck van de zusters Salvatorianessen. Zij woonde lange tijd in het klooster in Hasselt en was onder meer sterk verbonden met de Jongerenpastoraal van het bisdom. In 2024 kreeg ze van de congregatie een nieuwe opdracht in Rome. Ik ben ervan overtuigd dat het voor iedereen een zeer geslaagde pelgrimstocht was.’
Ook in Vlaanderen kun je pelgrimeren naar jubelkerken. In het bisdom Hasselt kan dat onder meer naar de Sint-Quintinuskathedraal in Hasselt, waar er extra aandacht is voor gebed. Het bisdom pelgrimeert bovendien op 18 juni naar Sint-Servaas in Maastricht, een van de eerste missionarissen in onze contreien.