
De bisschop van Hasselt
Mgr. Patrick Hoogmartens
Mgr. Patrick Hoogmartens werd geboren op 19 mei 1952 te Tongeren als tweede in een gezin van zes kinderen. Hij volgde de lagere school en humaniorastudie aan het O.-L.-Vrouwcollege te Tongeren en was in zijn geboortestad actief in de K.S.A. Aan de Katholieke Universiteit van Leuven behaalde hij het diploma van Licentiaat in de Rechten (1977) en Licentiaat in de Wijsbegeerte (1978). Daarna volgde hij gedurende 3 jaar theologie aan het Grootseminarie van Sint-Truiden, waarna hij een jaar parochiestage deed in de Sint-Martinusparochie te Herk-de-Stad. Hij werd priester gewijd op 4 juli 1982 in de O.-L.-Vrouwbasiliek te Tongeren.
Als jonge priester studeerde hij verder theologie aan het Alphonsianum te Rome, waar hij de graad van Licentiaat in de Theologie behaalde. Hij werd dan onderpastoor in de Sint-Hubertusparochie te Runkst-Hasselt op 1 september 1984. Op 1 maart 1987 werd hij aldaar benoemd tot moderator van de parochiefederatie Heilig Kruis, Sint-Kristoffel en Sint-Hubertus.
Op 1 september 1989 werd hij president van het Grootseminarie van Hasselt en verantwoordelijk voor het permanent diaconaat in het bisdom. Op 1 oktober 1993 werd hij tevens benoemd tot bisschoppelijk vicaris voor de jongerenpastoraal. Hij werd zo verantwoordelijk voor de dienst jongerenpastoraal van het bisdom die jeugdbewegingen en andere plaatselijke jongerengroepen pastoraal ondersteunt.
Op 8 juli 1997 werd Patrick Hoogmartens benoemd tot bisschop-coadjutor van Hasselt, met andere woorden tot hulpbisschop met recht van opvolging. Op zondag 26 oktober 1997 werd hij in de Sint-Quintinuskathedraal van Hasselt tot bisschop gewijd. Als bisschop-coadjutor was hij vicaris-generaal, verantwoordelijk voor de parochiepastoraal, de sociale bewegingen en de jongerenpastoraal.Op interdiocesaan vlak is hij bisschop-referent voor de jongeren- en roepingenpastoraal in de Vlaamse bisdommen, voor de catechese en de gezinspastoraal, voor het CCV (Centrum voor Christelijk Vormingswerk) en voor de interdiocesane kerkelijke rechtbanken.
De kenspreuk van de bisschop is "Niet om te oordelen, maar om te redden" ("Non ut iudicet, sed ut salvetur," Johannes 3,17). Zijn ‘wapenschild’ is er de visualisering van. De gebroken bijl verwijst naar het "niet oordelen" of naar het uitstel van oordeel (Lucas 13,1-9). God heeft geduld met de mens. Uiteindelijk is elk oordeel nooit doel op zich, want Jezus is gekomen, niet tot oordeel, maar tot heil. Dit heil wordt getoond in het olijftakje (Genesis 8,11), teken van redding en van de steeds nieuwe toekomst die God de mens schenkt.
Door het ontslag van bisschop Paul Schruers op 25 oktober 2004 is Mgr. Patrick Hoogmartens nu de 3e bisschop van Hasselt.
Voor afspraken en ontmoetingen:
Secretaris van het bisdom
Ann Massoels
secretariaat@bisdomhasselt.be
Tel.: 011 28 84 56
Fax: 011 28 84 78

Vorige bisschoppen
Mgr. Paul Schruers
Mgr. Paul Schruers werd geboren te Hasselt op 25 oktober 1929.
Na zijn humaniorastudies aan het Sint-Jozefscollege aldaar, vatte hij zijn priesterstudies aan aan het Kleinseminarie (filosofie) te Sint-Truiden en vervolgens aan het Grootseminarie te Luik. Op 8 december 1954 werd hij te Luik tot priester gewijd. Aan de Katholieke Universiteit te Leuven behaalde hij de kandidatuur Wijsbegeerte en Letteren en het doctoraat in de Theologie.
Van 1957 tot 1967 was hij professor aan het Grootseminarie te Luik waar hij dogmatiek doceerde. Van 1959 tot 1966 was hij tevens provinciaal proost van de K.S.A. in opvolging van professor J. Heusschen.
Bij de oprichting van het bisdom Hasselt werd Paul Schruers op 1 augustus 1967 aangesteld tot vicaris-generaal. Op 25 april 1970 werd hij door paus Paulus VI benoemd tot hulpbisschop van Hasselt en titelvoerend bisschop van Slebte. Op 31 mei 1970 werd hij in Hasselt tot bisschop gewijd. Op 21 september 1972 kreeg hij zijn aanstelling tot bisschop-coadjutor van Hasselt, met recht van opvolging.
Als bisschop-coadjutor droeg hij zorg voor de coördinatie van de geheelpastoraal in het bisdom Hasselt in al haar geledingen van raden, commissies, sociale en jeugdorganisaties. Zijn weekends besteedde hij voornamelijk aan contacten met parochies en allerlei plaatselijke gemeenschappen, terwijl hij in de week vaak scholen bezocht.
Op 15 december 1989 werd hij door het ontslag van mgr. J.M. Heusschen de tweede bisschop van Hasselt. Als kenspreuk koos mgr. Schruers voor "In ons midden Christus" ("In medio nostri Christus", Mt. 18,20). Op zijn wapenschild vinden we volgende symbolen:
De drie vervlochten ringen verwijzen naar de eenheid van Vader, Zoon en Heilige Geest, maar ook naar de eenheid van de Kerk en de bisdommen wereldwijd. Het kruis visualiseert Gods liefde die tastbaar werd in Jezus, zijn Zoon, die de liefde tot het einde, tot zijn lijden beleefde. Met Jezus dragen wij allen zijn kruis verder door de tijd. Een druiventros verwijst vooreerst naar het wapenschild zijn voorganger, mgr. J.M. Heuschen, en tegelijk naar de patrones van ons bisdom, Maria Oorzaak onzer Blijdschap. De druiventros staat ook symbool voor de heilige Eucharistie en de kleine christelijke gemeenschap, waarin men leven en evangelie met elkaar deelt.
Op interdiocesaan vlak waren hem de missiepastoraal en de contacten met de sociale bewegingen toevertrouwd. Hij was lid van de bisschoppelijke commissie Gaudium et Spes en van de coördinatiecommissie van de bisschoppenconferentie. Vanuit de missiepastoraal bezocht hij christelijke gemeenschappen in Afrika en Zuid-Amerika, en onderhield hij vele contacten met hen.
Mgr. Paul Schruers is ook gekend omwille van zijn talrijke publicaties rond het christen-zijn en zijn bezinningsteksten bij de Schriftlezingen.
Op 25 oktober 2004 - de dag waarop hij 75 jaar werd - aanvaardde paus Johannes-Paulus II zijn ontslag en werd hij als bisschop opgevolgd door Mgr. Patrick Hoogmartens. Na zijn emeritaat trok bisschop Schruers naar Rotselaar. In mei 2006 keerde hij terug naar zijn geboortestad Hasselt. Daar overleed hij op 25 augustus 2008.

Mgr. Jozef Maria Heusschen
Jozef Maria Heusschen werd geboren te Tongeren op 12 juli 1915. Hij behaalde het licentiaat Theologie en Filosofie aan de Gregoriana te Rome, waar hij driemaal de gouden erepenning behaalde. Oorlogsomstandigheden dwongen hem in 1940 zijn studies in Rome te onderbreken. Hij volgde dan het licentiaat in oosterse talen en geschiedenis aan de Leuvense universiteit. Op 10 september 1939 werd hij priester gewijd te Luik.
Na een kort verblijf aan het Kleinseminarie van Sint-Truiden, werd hij in 1942 benoemd tot professor exegese aan het Grootseminarie te Luik. Inmiddels was hij kanunnik G. Philips opgevolgd als provinciale proost van de KSA. In 1953 werd hij ere-kanunnik van het kathedraalkapittel.
Op 1 augustus 1959 koos Mgr. L.J. Kerkhofs, bisschop van Luik, hem tot vicaris-generaal van het bisdom Luik, met speciale pastorale zorg voor de provincie Limburg. Op 24 juli 1962 werd hij door de paus benoemd tot hulpbisschop van Luik en titelvoerend bisschop van Druas. Hij kreeg als bijzondere opdracht de pastorale organisatie en zielzorg van de provincie Limburg en zou te Hasselt, hoofdstad van de provincie Limburg, verblijven. De bisschopswijding volgde op 21 september 1962 te Luik. Als kenspreuk koos hij ‘Credidimus caritati’ - We hebben ons aan Gods liefde toevertrouwd (1 Joh 4, 16) -, een spreuk die als rode draad doorheen zijn episcopaat zou lopen.
Voor zijn wapenschild bracht hij volgende items samen: de drie zuilen uit het schild van Mgr. G.M. van Zuylen, toenmalig bisschop van Luik, de twee hazelaars uit het schild van de stad Hasselt, de druiventros verwijzend naar Tongeren en naar de patrones van het bisdom O.L. Vrouw- Oorzaak-onzer-blijdschap, en de drie vlammende harten uit het schild van Mgr. L. J. Kerkhofs, voorganger van Mgr. van Zuylen.
In de beginperiode van het tweede Vaticaanse concilie werd Mgr. Jozef Heusschen gekozen tot lid van de theologische commissie. Te Rome assisteerde hij Mgr. G. Philips, secretaris van de Commissie voor Geloofsleer, terwijl hijzelf nauw betrokken was bij het voorbereiden en de opstelling van conciliedocumenten, zoals Lumen Gentium, Dei Verbum en Gaudium et Spes.
Op 31 mei 1967 richtte paus Paulus VI via de pauselijke bulle ‘Qui christianorum coetui’ het zelfstandig bisdom Hasselt op. Twee weken later, op 13 juni, werd Mgr. Heusschen, tot dan toe hulpbisschop van Luik met residentie te Hasselt, tot eerste bisschop van het nieuwe bisdom benoemd. De canonieke oprichting van het bisdom volgde op 8 juli 1967, dag waarop Mgr. Jozef Heusschen de bisschoppelijke stoel in bezit nam.
Een van zijn eerste bekommernissen was de uitbouw van nieuwe bisdom op geestelijk en materieel vlak. Daarnaast legde hij een grote zorg aan de dag voor de medeverantwoordelijkheid van de leken. In de lijn van dat Concilie zorgde hij voor het doorvoeren van de liturgische vernieuwing (volkstaal) en het tot stand komen van de priesterraad en van de pastorale raad. In meer dan 2/3 van de parochies werden parochieraden opgericht, terwijl honderden leken gevormd werden tot pastorale animatoren. Zijn bijzondere aandacht ging uit naar migranten, kinderen en jongeren en naar de gezinnen. Vanaf de eerste dagen van zijn episcopaat schiep hij bij zijn diocesanen het bewustzijn dat "allen samen de Kerk moeten uitbouwen".
Zijn veelzijdige inzet belette hem nooit zijn verantwoordelijkheid in de wereldkerk op te nemen. Zo was hij onder meer gedurende vijf jaar lid van de Congregatie van de Geloofsleer. In de eigen kerkprovincie was hij voorzitter van de theologische commissie en verantwoordelijke bisschop voor de Vlaamse verzorgingssector (Caritas Catholica) en de gezinspastoraal.
Reeds in 1970 vroeg Mgr. Heusschen omwille van gezondheidsredenen aan paus Paulus VI om van zijn ambt als bisschop ontheven te worden. De paus ging echter niet op zijn verzoek in, maar benoemde op 25 april 1970 Mgr. Paul Schruers, 41 jaar, tot hulpbisschop om hem in zijn taak bij te staan. Mgr. Schruers was er reeds van bij de oprichting van het bisdom Hasselt vicaris-generaal. Op 21 september 1972 werd Mgr. Schruers aangesteld als bisschop-coadjutor met recht van opvolging. Hij droeg de zorg voor de coördinatie van de geheelpastoraal in het bisdom Hasselt.
Op 15 december 1989 nam Mgr. Jozef Heusschen ontslag als eerste bisschop van Hasselt. Als ere-bisschop bleef hij nog de emeriti en de zieken bezoeken.
Hij overleed te Hasselt op 30 juni 2002.
