Kerk naar buiten brengen

Parochies geven Allerheiligen en Allerzielen een creatieve inkleding

Allerheiligen en Allerzielen zijn bij uitstek momenten waarop we dierbare overledenen herdenken. Meestal doen we dat traditioneel, in een viering of door met bloemen het opgepoetste graf van de overledene te bezoeken. Een recenter betekenisvol gebaar is wanneer gedachteniskruisjes in de kerk aan de families van de afgestorvenen worden overhandigd. Sommige parochies komen nog creatiever en vernieuwender voor de dag.
Zo pikken op 1 november meer dan honderd gemeenten in Vlaanderen in op Reveil, waar Kerk & leven eerder al over schreef. Dit jaar heeft al de vijfde editie plaats. Bekende en onbekende Vlaamse artiesten, fanfares, woordkunstenaars en dansers brengen tussen 17 en 18 uur op begraafplaatsen en bijzondere plekken een ingetogen performance (www.reveil.org).
Sommige parochies waren Reveil al voor, zoals Knokke-Heist. Daar heeft voorafgaand aan Allerheiligen op 28 oktober voor de zesde keer van 17 tot 19.30 uur Leven en dood anders plaats. „We willen de Kerk naar buiten brengen”, zegt Linda Naessens van de pastorale eenheid Tiberias en doeal van de parochie. „Wij delen eerst flyers uit, ook aan niet-kerkelijke mensen, want iedereen is welkom. Iedere deelnemer krijgt een kaarsje om op het graf te zetten. Stiltemomenten gaan vergezeld met het brengen van kunst, muziek en poëzie, want de ene mens heeft nood aan een streepje muziek, een ander aan een woordje tekst. We combineren dat ook met een doe-momentje. Omdat het thema deze keer De weg is, kunnen mensen een bootje in elkaar knutselen en in een goot op water laten dobberen. Er is voor iedereen iets, vandaar dat we ook families met kinderen mogen verwelkomen.” Afhankelijk van het weer dagen er tot vierhonderd deelnemers op. Na afloop vallen vaak deugddoende reacties in de mailbox. „We hebben ons initiatief ook al voorgesteld aan andere parochies”, zegt Linda Naessens. „[node:field_streamers:0] Het probleem is echter voldoende vrijwilligers vinden.”
De pastorale eenheid Sint-Trudo in Ver-Assebroek (Brugge) knoopt na een jaartje onderbreking opnieuw aan met een soortgelijk initiatief. „We wandelen op Allerheiligen van 18 tot 20 uur langs een vast parcours op het kerkhof, sfeervol verlicht met kaarsen”, geeft Mieke De Jonghe aan. „Aan twaalf haltes kunnen bezoekers een tekst beluisteren, lezen of brengt een koor aangepaste gezangen. We proberen het ook interactief te doen, door mensen te laten plaatsnemen op een stoel en te laten praten over afscheid, rouw en verdriet. Daar heb je goede animatoren voor nodig. Je hoeft overigens niet supergelovig te zijn. Iedereen rouwt, wie je ook bent.”
Sommige parochies bieden op 1 november ook een bakje troost aan. Dat doet onder meer de pastorale eenheid in Houthalen-Helchteren. In Tessenderlo springt de Landelijke Gilde van Engsbergen bij. „Om 15 uur komen we samen voor de bijzondere gebeden”, vertelt Norbert van den Hove. „Vervolgens gaan we naar het kerkhof en nadien bieden we met de Landelijke Gilde in het buurthuis van ’t Goor de families koffie en taart aan. We doen dat al een tiental jaar en daar komen toch tot zo’n tweehonderd mensen op af. Het is een gemoedelijke afsluiting van een bijzondere dag waarbij veel families, die vaak hier niet meer wonen, elkaar nog eens weerzien. Ook in Tessenderlo Schoot doen ze dat.”
Voor teksten probeert men evenzeer te tappen uit een ander vaatje. Nieuw, handig en inspirerend is het boekje Ik blijf aan je denken (Halewijn). Die verzameling teksten, zo meldt de inleiding, „wil jou die naar het kerkhof gaat, verwijlt bij een graf of een urne, aan een strooiweide staat of gewoon in alle stilte je naar binnen keert, woorden aanreiken van bezinning en gebed”. Een hebbeding waarmee u even de tijd kunt uitschakelen.

Ik blijf aan je denkenbestellen kunt u hier.