Nieuw: Godly Play met het verhaal van Thérèse van Lisieux
Ietwat beduusd schuiven de zusters van de Karmel in Vilvoorde aan rond de tafel die Vera Ockerman klaarzet om het verhaal van Thérèse van Lisieux op de wijze van Godly Play te vertellen. Het is bij grote uitzondering dat de slotzusters hun klooster openstellen voor de vertelling. Daar is uiteraard een goede reden toe. Dit jaar wordt herdacht dat de Franse karmelietes 150 jaar geleden werd geboren. Normaal is de primeur van een Godly Play-vertelling weggelegd voor kinderen, maar voor dit verhaal krijgen de Vilvoordse karmelietessen de primeur.
Heiligenlevens
Voor de vertelling start, krijgen de zusters wat duiding bij Godly Play, een voor hen nieuw concept. ‘Het is een manier om op een creatieve, speelse en ervaringsgerichte manier vertrouwd te raken met de schatten uit de christelijke geloofstraditie’, zegt An Mollemans van het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen. ‘Met Godly Play verkennen we Bijbelverhalen samen met kinderen, jongeren en volwassenen. Het wordt wereldwijd ingezet bij catechese en godsdienstonderwijs, in de pastorale zorg in ziekenhuizen en zorgvoorzieningen voor ouderen en personen met een beperking.’
Naast Bijbelverhalen komen ook heiligenlevens aan bod bij Godly Play.
Jerome Berryman, de Amerikaan die de methode ontwikkelde, werkte twaalf heiligenlevens uit. ‘Een aantal in Europa populaire heiligen ontbreken echter’ zegt Vera Ockerman, die in Vilvoorde het verhaal van Thérèse van Lisieux vertelde. ‘Nadat we eerder al de verhalen van Don Bosco en pater Damiaan vertelden op de wijze van Godly Play, is nu Thérèse van Lisieux aan de beurt.’
(Lees verder onder de foto)
Wat maakt dat deze heilige, die in de negentiende eeuw leefde in Frankrijk, ook vandaag populair en relevant is? ‘Kinderen grijpen vaak terug naar de mensen over wie ze verhalen horen’, vervolgt Vera. ‘Thérèse wilde tot God komen, maar kon het initieel niet. Uiteindelijk lukt het haar toch. Kinderen krijgen zo te zien dat het niet altijd makkelijk is om tot God te komen, maar dat het wel degelijk kan. Zo blijft ze heel actueel.’
Hoewel zij het verhaal van Thérèse uiteraard door en door kennen, luisteren ook de karmelietessen geboeid naar Vera wanneer ze het verhaal van Thérèse volgens Godly Play vertelt. Daarbij wordt het normale stramien van een Godly Play-verhaal gevolgd.
Op de achtergrond staan een brandende kaars, een kersttafereel en een Christusfiguur als goede herder.
Het materiaal voor het verhaal zelf zit in een doosje – elk verhaal is een geschenk dat ons wordt gegeven – en bestaat voor Thérèse van Lisieux uit een horloge, een roos met doornen, een hart uit drie stukken met daarop de tekst
Hou van God, Hou van mensen en God houdt van ons en een zakje met rozenblaadjes.
Pertinente vragen
Vera vertelt het verhaal met gesloten ogen, zonder de toehoorders aan te kijken. ‘Een bewuste keuze, zodat alle aandacht niet de verteller gaat, maar wel naar het verhaal’, legt Vera uit. ‘Wanneer het verhaal verteld is, openen we wel de ogen en stellen we de aanwezigen enkele pertinente vragen.
Welk deel van het verhaal vonden ze het mooist?
Welk deel van het verhaal vonden ze het belangrijkst? Welk deel van het verhaal gaat over hen of waar staan ze in het verhaal? Kunnen we uit het verhaal iets weglaten en nog steeds alles hebben wat nodig is?’