Tv-kok Wim Lybaert: ‘Mijn klik kwam toen ik kinderen kreeg’

Het nieuwe tv-seizoen start op Eén onder meer met een nieuw programma van Wim Lybaert, bekend van onder meer Weg naar Compostela (VT4) en De Vierkante Meter (Eén). Zijn nieuwste troetelkind heet Het Goeie Leven. Daarin dingen 6 duo’s iedere week naar een riek en een vork, beloningen voor de beste moestuinier en kok.

We ontmoeten Wim in zijn openluchtstudio op het domein van de Oude Abdij in Drongen. Niet om over zijn tv-programma te praten, al brengt de titel ons ervan meteen bij het onderwerp waarvoor we wel gekomen zijn: bij de start van de Scheppingsperiode hebben we het over de zorg voor de natuur als weg naar het goede leven.

Je bent al 35 jaar moestuinier. Plots ga je biologisch werken. Waarom?

Wim Lybaert • Mijn klik kwam toen we kinderen kregen. Net als iedereen gebruikte ik chemische verdelgingsmiddelen om de natuur een handje te helpen. Nu weet ik dat ik haar daarmee helemaal niet hielp. Giftige stoffen laten immers altijd sporen na. Voor mijn kinderen wilde ik alleen het beste. En dus zeker geen schadelijke chemicaliën op hun bord.

Omschakelen gebeurde stap voor stap. Je hebt meer kennis van de natuur nodig als je haar wil helpen zonder haar eigen systeem aan te tasten.

Niet makkelijk dus, maar veel boeiender! Intussen gebruik ik al een 8-tal jaar niets van chemicaliën meer en werk ik zuiver ecologisch.

Hoe ver gaat jouw ecologische levensstijl?

Ik ben daar pragmatisch in. Aangezien ik veel kilometers doe, rijd ik met een grote auto. Maar verder probeer ik energiezuinig te leven. Als je het niet doet voor het milieu, dan wel voor de hoge kosten! In onze douche vangt een emmer het koude water op en die gebruiken we om het toilet door te spoelen. Ik vind het nog altijd onbegrijpelijk dat we in het Westen onze wc’s doorspoelen met drinkwater.

Ik vind dat ik het podium van tv goed moet gebruiken.

Als een gezin mij op het scherm ziet amuseren in mijn moestuin, hoop ik dat de kinderen hun pa porren om ook een moestuin te beginnen.

En dat lukt aardig. Vlaanderen moestuiniert erop los.

Goed eten heeft er altijd ingezeten, hè. En daarvoor moet je ook goed tuinieren. Op mijn tv-boerderij hier in Drongen lopen 3 varkens en wat kippen rond, want ik wil ook laten zien waar ons vlees vandaan komt.

Ook als het over vlees gaat, gaapt er een gigantische kloof tussen boeren en consumenten.

Ik kan je al vertellen dat er in het programma discussies zijn over het al dan niet slachten van dieren. Ik hoop dat de kijker beseft dat het een niet zonder het ander kan. Als je graag vlees eet, weet dan dat er een dier voor gestorven is. En dat een goed stuk vlees een juiste prijs heeft. Supermarkten concurreren onze boeren kapot.

Veel mensen vragen zich af waarom biologisch voedsel zo duur is. Dat is niet duur, zeg ik dan. De rest is te goedkoop.

Dagelijks leggen in Vlaanderen 20 boeren het bijltje erbij neer. Als het zo doorgaat, worden we voor ons vlees afhankelijk van het buitenland. Willen we dat nu echt?

Waar haal je de veerkracht vandaan om voort te doen als je ontmoedigd raakt?

Uit wat ik zelf kan doen. Ik sluit mij af voor teveel slecht nieuws en hoop alleen maar dat ik met mijn voorbeeld anderen inspireer.

Ik ben jarenlang redder geweest aan het strand in Knokke. Eigenlijk is redder een verkeerd woord, want ik heb nooit iemand uit het water gehaald. Als een kleuter tot aan zijn borst in het water staat bij 4 Beaufort, moet je niet wachten tot het zijn evenwicht verliest. Zo is het ook met moestuinieren. Je moet je planten op tijd ter hulp komen.

Biologisch moestuinieren vraagt meer tijd en aandacht, maar het is ook veel toffer, omdat je echt voeling krijgt met de natuur.

Aandacht en tijd, dat is het geheim van het goede leven. Ook het goede samenleven.

De encycliek Laudato Si’ van paus Franciscus liet jou niet onberoerd. Wat onthoud je ervan?

Dat de paus een verband legt tussen het doorgedreven kapitalisme, de verloedering van de natuur en de teloorgang van menselijke relaties. Ik denk dat hij de vinger aan de pols heeft. Deze encycliek is niet ver van mijn bed!

• Ontdek 3 ecologisch verantwoorde gerechten van Wim Lybaert bij de Wereldgebedsdag van zorg voor de schepping.
• Lees ook Ik hoef me niet te verantwoorden voor mijn geloof, interview met Wim Lybaert in Kerk & Leven.
• Maak kennis met het initiatief Scheppingsperiode, van het Netwerk Rechtvaardigheid en Vrede.
• Ontdek alles over het onderwerp Scheppingsperiode.