Elkaars eigenheid respecteren

Seminaristen en studenten pastoraat buigen zich over jongerenpastoraal

Alle seminaristen van de bisdommen in Vlaanderen hielden onlangs hun jaarlijkse pastorale vormingsmeerdaagse samen met de (leken)studenten van de academische pastoraatsopleiding aan de KU Leuven. „Al sinds enkele jaren organiseren we een gezamenlijke meerdaagse over een vraagstuk uit het pastorale veld. Daar zijn diverse beweegredenen voor”, legt Anne Vandenhoeck van het Academisch Centrum voor Praktische Theologie uit. „Onze studenten komen later beroepsmatig in de pastoraal terecht in voorzieningen of parochies en het is goed dat zij hun toekomstige collega’s leren kennen. Al langer komen seminaristen naar onze studiedagen. De meerderheid van onze studenten is vrouw. Aanvankelijk moesten beide groepen aan elkaar wennen, maar nu loopt alles in een ongedwongen sfeer. De voornaamste vrucht van de gezamenlijke vorming is dat de deelnemers respect krijgen voor elkaars eigenheid. Wij zijn bezig met hetzelfde, ook al zijn er natuurlijk verschillen.”
Thema van de vormingsmeerdaagse dit jaar, die plaatsvond in het Johannes XXIII-seminarie in Leuven, was jongerenpastoraal. Diverse vormen daarvan werden belicht, van IJD – Jongerenpastoraal over de franciscaanse jongerenbeweging Youfra tot het aanbod van de klassieke jeugdbewegingen zoals KSA, scouts en Chiro. Jongeren en pastores kwamen zelf aan het woord. De deelnemers trokken ‘op veldbezoek’ naar de gemeenschap Tibériade in Lavaux-Sainte-Anne, die met een overduidelijk spiritueel aanbod jongeren aantrekt.
In drie groepjes reflecteerden de vijftien seminaristen en de acht studenten pastoraat op hun leerervaringen. Bij iedereen bleven twee kernbegrippen hangen: authenticiteit en enthousiasme. Blijkbaar kun je nog altijd jongeren aanspreken met een spiritueel aanbod, tenminste als je vertrekt van de jongeren zelf, hen ernstig neemt en hun verantwoordelijkheid geeft. Pastorale initiatieven mogen ook geen concurrentie zijn voor de jeugdbewegingen.
Alle groepjes formuleerden ook de nood aan persoonlijke geestelijke begeleiding van jongeren. Gemeenschapsvorming, die in het huidige aanbod sterk de nadruk krijgt, is goed, maar een individueel pastoraal aanbod moet opnieuw worden opgewaardeerd. Gemeenschappen die die begeleiding zonder schroom aanbieden en de zoektocht van jongeren willen beluisteren en ondersteunen, staan sterk.
Priesterkandidaten en studenten pastoraat vonden de gezamenlijke sessie „verrijkend en interessant om samen te doen”. Bart Benats, priester van het bisdom Hasselt en begeleider pastoraal aan het Johannes XXIII- seminarie beaamt dat. „Door enkele dagen samen te blijven, kunnen we diep in een thema duiken”, zegt Benats. „Onder seminaristen leeft het thema. Door de nakende synode staat jongerenpastoraal in de kijker, maar onder seminaristen spreken we er vaak over hoe we kunnen doorgeven wat we zelf tijdens onze vorming ontvangen.”