Martelaar getuigt van de liefde

Negentien in Algerije vermoorde religieuzen zalig verklaard, bij hen pater Charles Deckers

Komende zaterdag, 8 december, worden in de Algerijnse stad Oran negentien religieuzen zalig verklaard die tussen 1994 en 1996 in het land werden vermoord door islamitische terroristen: zestien Fransen, bij wie de monniken van Tibhirine, twee Spaanse zusters, en de in Antwerpen geboren witte pater Charles Deckers (1924-1994).
„Rome of Assisi? De kerkelijke verantwoordelijken dachten lang na over waar die zaligverklaring het best kon plaatsvinden”, zegt broeder Ivo Dujardin, gewezen abt van de trappisten van Westmalle en goed bekend met het proces. „De families en de religieuze congregaties van de broeders en zusters drongen erop aan de plechtigheid te vieren in het land waar de betrokkenen hun leven gaven. Paus Franciscus wilde naar Algerije reizen, maar dat bleek onmogelijk. Het wordt een bescheiden plechtigheid, ook niet in de hoofdstad Algiers, maar in Oran, waar de gedode Pierre Claverie bisschop was.”
Johan Bonny woont als bisschop van pater Deckers’ geboortebisdom de plechtigheid bij. In het onlangs bij uitgeverij Halewijn verschenen boek Trouw aan Algerije tot in de dood bestempelt mgr. Bonny pater Deckers als „een geloofsgetuige wiens gedachtegoed nu nog steeds voortleeft”.
Na zijn priesterwijding in 1950 werd Charles Deckers missionaris in Noord-Afrika, waar hij de talen van het land leerde, zich verdiepte in de islam en ‘Berber met de Berbers’ werd. Zijn leven stond, net als dat van andere missionarissen in het islamitische land, in dienst van de arme mens. Tussen 1977 en 1982 werkte de witte pater in Brussel in het centrum El Kalima aan de dialoog tussen moslims en christenen. In 1987 keerde hij terug naar Algerije. Net zeventig geworden en toevallig op bezoek in Tizi Ouzou, werd hij daar samen met drie Franse medebroeders op 27 december 1994 doodgeschoten.
Mgr. Bonny: „Charles Deckers wilde niet denken [node:field_streamers:0] in zwart-wittegenstellingen. Hij wilde niet leven met vooroordelen of clichés. Ook daarvoor liet hij zich leiden door het evangelie. Alleen langs de weg van de dialoog kunnen christenen getuigen van de hoop die in hen leeft.”
De zaligverklaring is een delicate kwestie. De negentien werden slachtoffer van een moordzuchtige ideologie, volgens henzelf een misvorming van de islam. „Onze broeders en zusters zouden niet willen dat wij hen scheiden van al die Algerijnen met wie ze samenwoonden toen ze hun leven gaven”, stellen de Algerijnse katholieke bisschoppen in een boodschap. „Ze waren de getuigen van een saamhorigheid zonder grenzen, van een liefde die geen onderscheid maakt.”
Net zoals de paters van Tizi Ouzou maakten ook de monniken van Tibhirine zich klein. Terroristen ontvoerden hen in maart 1996 en maakten twee maanden later bekend dat ze waren gedood. „We moeten blijven benadrukken dat zij niet de enigen waren die werden vermoord, ook veel moslims ondergingen hetzelfde lot”, zegt broeder Ivo. „In een homilie in 1994 stelde Christian de Chergé, de prior van Tibhirine, dat de martelaar vroeger een geloofsgetuige was, maar de martelaar in onze tijd er een van de liefde is. En dat dat martelaarschap van de liefde vanzelf vergeving veronderstelt.”
De negentien zaligen hadden alvast met elkaar gemeen dat ze hielden van het land en de mensen die hen hadden ontvangen en dat ze ervoor kozen bij hen te blijven. „Wat dat laatste betreft vervulden hun moordenaars, zonder het te beseffen, hun meest innige wens”, menen de witte paters. Broeder Ivo Dujardin merkt op dat dat de vrucht was van een onderscheidingsproces, van wikken en wegen, vaak ook als groep. Helden waren ze niet, maar ze getuigden dat een eenvoudig leven, dat gegeven is aan God en de naaste, iemand kan brengen tot het hoogste niveau van menslievendheid.

Herdenkingsmis voor de zalige Charles Deckers op zaterdag 8 december om 10 uur in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal in Antwerpen (Groenplaats 21) • Trouw aan Algerije tot in de dood, bestelgegevens op bladzijde 15.
Reageren op dit artikel? Dat kan op www.kerkenleven.be