‘Een glimlach kan een tsunami aan vriendelijkheid veroorzaken’

Ze is zot van Jezus en zot van A. Uiteraard verwijst die ‘A’ naar Antwerpen, maar in het Antwerps dialect staat ze ook voor ‘u’ of de ander die je op je weg ontmoet. „Zonder die ander kun je niet leven”, benadrukt Slongs, alias Charissa Parassiadis, bekende rapper met Griekse wortels uit de Scheldestad. „Verbondenheid, vriendschap, barmhartigheid, mededogen en vergeving. Het zijn stuk voor stuk waarden die me aantrekken in Jezus, een van mijn helden.”

De ogenschijnlijk immer vrolijke Slongs ging door een diep dal, maar vond zichzelf terug. In haar boek Lacht nor mij vertelt ze openhartig over haar depressie. Of ze zich zo niet kwetsbaar opstelt? „Vroeger zette ik een grote mond op om niet gekwetst te worden”, beseft ze inmiddels. „Ik ontdekte dat het makkelijker is om me te laten zien zoals ik ben dan een masker op te zetten. Verdriet en lijden maken deel uit van het leven. Het is best oké dat te tonen.”

– In de eerste regel van uw boek biecht u meteen op dat Jezus uw held is. Waarom?
Ik ben niet katholiek, maar evenmin atheïst. Ik geloof niet in dogma’s of regels. Ze zijn soms niet inherent aan het geloof, maar slopen erin vanuit machtsdenken. Ik verdiep me liever in diverse levensbeschouwingen, op zoek naar een eigen invulling van zingeving. Ik geloof dat God een energie is die alles leven inblaast. Mijn grootmoeder vertelde me in mijn kindertijd nooit sprookjes over Roodkapje en Sneeuwwitje, maar verhalen over Jezus. Man, wat een avonturen beleefde Hij! Later leerde ik meer over de normen en waarden die Hij belichaamt. Hij is een voorbeeld van een waarachtige mens. Ik ben ervan overtuigd dat de mens in se goed is en dat we allen weten wat goed en kwaad is. Soms echter loop je verloren en vraag je je af: „Hoe doe ik dat nu weer, een goed mens zijn?” Dan helpen voorbeelden zoals Jezus je terug op de goede weg.
Ook Maria zit in mijn DNA. Zij staat voor puurheid, zachtmoedigheid, ontferming. Soms heb ik er nood aan dat anderen zich ontfermen over mij. Omgekeerd probeer ik me te ontfermen over wie het moeilijker heeft. Dat hoeven geen grootse dingen te zijn. Eens een klapke doen met iemand die er nood aan heeft, ook al ken je hem of haar niet goed, tijd nemen om te luisteren naar iemands verhaal, een bemoedigend woord… Ik zet me in voor Betonne Jeugd, een werking die kwetsbare jongeren een thuis probeert te geven. Dat iemand je onvoorwaardelijk graag ziet, is zo belangrijk.
– In ‘Wachters aan de poort’ zingt u over stemmen in uw hoofd die het steeds beter weten en soms uw innerlijk kompas het zwijgen opleggen en pleit u om uzelf graag te zien. Was u zichzelf verloren?
Je staat pas stevig in je schoenen, als je trouw bent aan jezelf. Maar hoe doe je dat? Wie ben ik? En waarom ben ik wie ik ben? Die zelfkennis vergaar je met vallen en opstaan. Jammer genoeg leren we meer door te vallen dan wanneer alles goed loopt. Niet dat je anders niets leert, maar ik leerde alvast het meest door met mijn hoofd tegen [node:field_streamers:0] de muur te lopen.
Ik probeer een beter beeld van de echte Charissa te krijgen door veel te lezen, door zelfstudie en met de hulp van mijn helden. Eens je begrijpt waarom je je soms kwetsbaar voelt, kun je dat erkennen, aanvaarden en zelfs koesteren, zonder jezelf neer te halen.
Het is een voortdurende training van de geest. Want het is makkelijker te kijken naar het negatieve dan naar het positieve. Net in dat laatste was Jezus de strafste van allemaal. Hij werd verraden en toch vergaf Hij. Kunnen vergeven, is vooral een cadeau voor jezelf, want als je niet kunt vergeven, blijf je hangen in haat en wrok. In dat geval heeft de ander niet enkel dat moment verpest, maar blijft hij of zij ook de rest van je leven verpesten. Natuurlijk is dat eenvoudiger in onbeduidende kwesties dan bij zware feiten.
– Waarom omarmen we vandaag mensen die een positieve boodschap uitdragen?
Onze samenleving kent een ruk naar individualisering en voortdurend wordt er geschermd met de ver-van-mijn-bedshow. Iedereen zit achter zijn schermpje. Mensen komen niet meer samen naar buiten, tenzij voor het klimaat, en dat vind ik top. Nochtans zijn we sociale wezens en hebben we nood aan die verbondenheid. Je kunt jezelf pas leren kennen in relatie met de ander. Jij maakt dat ik ben. Ik ben doordat jij bent. Als we die verbinding verliezen, vereenzamen we en daar word je niet gelukkiger van. Daarom zoek ik dat zelf op en lach ik naar mensen die ik op mijn weg tegenkom.
– ‘Dien betere wereld begint echt bij A’, zingt u. Bent u een wereldverbeteraar?
Er zijn dagen dat ik super strijdvaardig ben en soms lig ik in de fauteuil en denk ik: „De wereld mag het zelf doen.” Je hoeft geen grootse dingen te doen om de wereld te verbeteren. Dat kun je al in jouw wijk of straat. Als jij straks lacht naar iemand, en die had dat niet verwacht, inspireer je misschien die ander. Wie weet, zal hij op zijn beurt lachen naar iemand die dat nooit verwacht had, enzovoort. Zo kun je met een eenvoudige lach een tsunami aan vriendelijkheid veroorzaken.

Slongs, Lacht nor mij, Houtekiet, Antwerpen, 2019, 21,99 euro, ISBN 978 90 8924 769 8. Slongs treedt op in Antwerpen (Roma) op 12 maart 2020 en in Oostende (Kursaal) op 13 maart 2020.
Reageren op dit artikel? Dat kan op www.kerkenleven.be