Onbetaalbare winter komt eraan
Hoge gas- en stookolieprijzen dwingen kerkfabrieken tot bezuinigen
De gas- en elektriciteitsprijzen zijn tien keer hoger dan gebruikelijk, waardoor een onbetaalbare winter zich aandient. Het enige wat de gasprijs zou kunnen doen dalen, is een snelle oplossing van het conflict in Oekraïne gecombineerd met herstel van de gastoevoer vanuit Rusland, maar is dat een redelijke verwachting? Bovendien piekt de prijs van stookolie, bij het ter perse gaan zelfs tot 1,3 euro per liter, een verdubbeling. Niet enkel voor gezinnen oogt de toestand dramatisch, ook grootgebruikers als kerkfabrieken sidderen en beven.
De Duitse ‘milieubisschop’ Rolf Lohmann maant kerkgangers alvast aan zich straks warm te kleden in onverwarmde kerken. „Ik denk echter dat een mentaliteitsverandering is vereist en dat we als Kerk daarin het voortouw moeten nemen”, zei hij. Hoe zit dat bij ons?
„De wet verplicht gemeenten tekorten in de exploitatie van de kerkfabrieken bij te passen”, zegt Geert Cloet van de dienst kerkfabrieken van het aartsbisdom Mechelen-Brussel. „De kerkfabrieken voorzien meer kosten, soms zelfs een verdubbeling. Ik vermoed dan ook dat de druk op parochies groot zal zijn om te besparen, bijvoorbeeld door de thermostaat in de kerken lager in te stellen, de winterkapel te gebruiken of interparochiale erediensten te organiseren.”
Een globaal beeld krijgen van hoe onze kerken nu eigenlijk worden verwarmd, blijkt niet eenvoudig. „Een kleine steekproef toont aan dat dertig tot veertig procent van de kerken verwarmt met gas en de meerderheid met stookolie. Parochielokalen en pastorieën zijn meestal aangesloten op het gasnet”, zegt Cloet. „Veel kerken zijn in de week gesloten en het aantal begrafenissen tijdens de pandemie is afgenomen. Problematischer is de eis van het agentschap Onroerend Erfgoed om in betrokken kerken de temperatuur constant op zestien graden Celsius te houden ter bescherming van kunstwerken en orgels. We zullen hoe dan ook minder moeten verwarmen, [node:field_streamers:0] bijvoorbeeld door nog slechts één kerk te gebruiken in plaats van twee met elk dertig kerkgangers.”
„De hoge brandstofprijzen zijn het gevolg van de ontwikkelingen op de wereldmarkt, maar we worden nu ook gestraft voor onze traagheid in de overschakeling naar hernieuwbare energie”, meent Karel Malfliet van Ecokerk. „We roepen dan ook op de hoognodige veranderingen jaar na jaar daadwerkelijk te realiseren. In plaats van vast te houden aan fossiele brandstoffen moet de overheid daarbij de transitie naar hernieuwbare energie voluit steunen. De onzekerheid over de toekomst knaagt aan de bereidheid om daarop in te zetten, maar een pauzeknop is er niet.”
Overal in Vlaanderen wordt het kerkelijke patrimonium gecentraliseerd en een Vlaams decreet stelt dat men bij overdracht van onroerende goederen verplicht is die binnen de vijf jaar koolstofneutraal te maken. Met welke middelen moet dat dan? Geert Cloet: „De energietransitie vergt van een kerkfabriek een forse investering en de meeste zullen daartoe niet in staat zijn als ze daartoe geen steun krijgen van de gemeente. De hoge energieprijzen dagen ons echter uit ons bewust te worden van de toestand en samen na te denken over een andere toekomst.”
„Een hoopvolle ontwikkeling is de creatie van zogeheten energiegemeenschappen die zelf energie opwekken en delen”, zegt Karel Malfliet. „Zeker voor de verwarming blijven kerken echter nog al te vaak afhankelijk van fossiele brandstof. Kerkfabrieken die al overstapten naar elektrische vloerverwarming zijn vaak niet tevreden omdat blijkt dat de omvang van het gebouw werd onderschat. Toch zijn er interessante experimenten bezig met warmte- uitwisseling. De transitie is dus mogelijk. Ook ik denk dat het mogelijk is te besparen door misvieringen te centraliseren en kerkgangers te groeperen. Dat is de logica zelf. De waarheid is echter dat kerken eigenlijk niet zijn gebouwd om te worden verwarmd.”
Reageren op dit artikel? Dat kan op www.kerkenleven.be