De dringende uitdaging om ons gemeenschappelijk huis te beschermen, moet de hele mensenfamilie bij elkaar brengen in een duurzame en integrale ontwikkeling. Want wij weten dat dingen kunnen veranderen. (13)
We moeten dringend een beleid ontwikkelen dat binnen enkele jaren de uitstoot van CO2 en andere sterk vervuilende gassen drastisch kan verminderen, door fossiele brandstoffen te vervangen en bronnen van hernieuwbare energie te ontwikkelen. (26)
Onze wereld draagt een zware sociale schuld tegenover de armen die geen toegang hebben tot drinkwater, want hun wordt het recht ontzegd op een leven dat voldoet aan hun onvervreemdbare waardigheid. (30)
Sociale afbraak, groeiend geweld en de opkomst van nieuwe vormen van sociale agressie, drughandel, drugproductie door jonge mensen, en het verlies van identiteit […] zijn tekenen dat de groei van de laatste 2 eeuwen niet altijd leidde tot integrale ontwikkeling en een verbetering van levenskwaliteit. (46)
Een echte ecologische aanpak is altijd een sociale aanpak. Het ecologische debat moet gaan over rechtvaardigheid en zowel de schreeuw van de aarde als die van de arme horen. (49)
Bevolkingstoename de schuld geven en de ogen sluiten voor een extreem en selectief consumentisme, is weigeren de feiten onder ogen te zien. Het is een poging om het huidige model te legitimeren, waarbij een minderheid gelooft dat het goed is om te consumeren op een manier die niet algemeen toepasbaar is, aangezien de planeet niet eens de afval van al dat verbruik zou kunnen dragen. (50)
Het probleem is dat we nog altijd de cultuur ontbreken die nodig is om deze crisis het hoofd te bieden. We missen leiderschap. (53)
Het klopt dat christenen de Schrift soms fout hebben geïnterpreteerd. Maar vandaag moeten we met alle macht de idee verwerpen dat we andere schepsels zouden mogen domineren, omdat we geschapen zijn naar Gods gelijkenis en de opdracht kregen om de aarde te beheren. God verwerpt elke eis tot absoluut eigenaarschap: Het land zal niet verkocht worden tot in eeuwigheid, want het is van mij. Jullie zijn vreemdelingen die bij mij verblijven. (Leviticus 25,23) (67)
De mens heeft niet geleerd om zijn macht goed te gebruiken. Onze immense technologische ontwikkeling ging niet gepaard met een ontwikkeling in verantwoordelijkheid, waarden en bewustzijn. We hebben oppervlakkige mechanismen, maar we kunnen niet beweren dat we een degelijke ethiek hebben, een cultuur en een spiritualiteit die in staat is om grenzen te stellen en terughoudendheid aan te leren. (105)
[Technologische ] keuzes kunnen zuiver instrumenteel lijken, maar eigenlijk gaan ze over de samenleving die we bouwen. (107)
Je moet al tegendraadse keuzes maken om een levensstijl te hanteren die niet gericht is op technologie, de kost ervan en de macht die ze heeft om ons allemaal identiek te maken. (108)
De lessen van de globale financiële crisis zijn niet aangenomen en we leren te traag de lessen van milieuverontreiniging. (109)
We slagen er niet in om de diepste wortels van ons falen in te zien. En die hebben te maken met de gerichtheid van technologische en economische groei, met haar doelen, betekenis en sociale implicaties. (109)
Niemand stelt een terugkeer naar de steentijd voor, maar we moeten vertragen en naar de realiteit kijken op een andere manier om de positieve en duurzame vooruitgang die we al maakten, te bevestigen, maar ook om de waarden en doelstellingen te ontdekken die weg gevaagd werden door onze roekeloze waan van grandeur. (114)
Aangezien alles verband houdt met elkaar, is de zorg om de natuur niet te verenigen met abortus. Hoe kunnen we het belang aanleren om zorg te dragen voor wat kwetsbaar is – hoe problematisch of ongemakkelijk het ook mag zijn – als we er niet in slagen om een menselijk embryo te beschermen, ook al schept de aanwezigheid ervan problemen? (120)
Praktisch relativisme is nog gevaarlijker dan doctrinair relativisme. Als mensen zichzelf in het centrum plaatsen, geven ze absolute prioriteit aan het onmiddellijke gemak. Al de rest wordt relatief. (122)
Als we nadenken over een goede verhouding tussen mensen en omgeving, zien we de nood aan een goed begrip van werk. Wat is de betekenis en het doel van menselijke activiteit? (125)
Stoppen met investeren in mensen enkel om grotere kortetermijnwinst te boeken, is bad business voor de samenleving. (128)
Voorspellingen over de ondergang van de wereld kunnen niet langer op hoongelach onthaald worden. Wat wij aan de volgende generaties nalaten zou wel eens niets anders kunnen zijn dan puin, verwoesting en afval. We moeten verantwoording afleggen tegenover diegenen die de gevolgen van ons handelen zullen moeten ondergaan. (161)
Het is essentieel om sterkere en efficiënter georganiseerde internationale instellingen uit te bouwen, met ambtenaren die eerlijk aangeduid worden met het akkoord van nationale regeringen en met sanctiebevoegdheid. (175)
Waar staatsmanschap houdt principes hoog en denkt aan het algemeen goed op lange termijn, ook in moeilijke tijden. (178)
Banken redden tegen elke prijs en het publiek laten opdraaien voor de kosten zonder een stevig engagement om het hele systeem te herzien en te hervormen, bevestigt alleen de absolute macht van het financiële systeem, een macht die geen toekomst heeft en enkel nieuwe crises zal uitlokken na een traag, duur en oppervlakkig herstel. (189)
Elke technologische oplossing die de wetenschap voorstelt, zal onmachtig blijken om de ernstige problemen van onze wereld aan te pakken, als de mensheid haar kompas verliest, als we de hoge motivatie uit het oog verliezen die ons in harmonie doet leven, die ons offers doet brengen en anderen goed doet behandelen. (200)
Christelijke spiritualiteit stelt een andere opvatting van levenskwaliteit voor en moedigt een profetische en contemplatieve levensstijl aan van diep genot vrij van de consumptiedrang. (222)
We hebben genoeg van zedeloosheid en het belachelijk maken van ethiek, goedheid, geloof en eerlijkheid. Het is tijd om te erkennen dat luchtige oppervlakkigheid ons geen goed heeft gedaan. (229)
