Tertio-dossier woningmarkt: ‘Burgerschap begint met een thuis’
Koen Kinsbergen, Petra Schipper en Eric Joris zetten zich samen met tien vrijwilligers zich in voor De Woonterp, een huisvestingsproject voor vluchtelingengezinnen in de Antwerpse wijk Borgerhout. Joris is coördinator van het van het Protestants Sociaal Centrum (PSC) Open Huis, Kinsbergen is voorzitter van PSC Antwerpen en Schipper is als stadspredikant van Antwerpen verbonden aan het PSC.
Een geschikt huis vinden voor grote gezinnen is een speld in een hooiberg, weet Petra Schipper. Dat probleem ondervangen wij door zelf woningen ter beschikking te stellen. Voor de transitwoningen kan De Woonterp tijdelijk gebruikmaken van appartementen in een pand van huisvestingsmaatschappij De Ideale Woning. Het bevat een gewoon appartement en drie dubbelappartementen, voor vier gezinnen in totaal. Bewoners krijgen niet alleen een sleutel, maar ook begeleiding en een dak boven hun hoofd, legt Koen Kinsbergen uit. We maken mensen vertrouwd met het wonen in België. In de loop van het traject gedragen ze zich doorgaans als goede huurders, wat ook reserves bij toekomstige verhuurders kan wegnemen
Burger in de samenleving
Alles begint met een huis, een thuis, zegt Schipper. Dan kun je burger zijn in deze samenleving. Hebben mensen eenmaal een thuis, dan gaan ze snel vooruit, weet ook Joris. Een van onze cliënten heeft door de oorlog in zijn thuisland nooit de kans gehad onderwijs te volgen. Hij heeft werk, maar komt nooit verder dan laagbetaalde jobs. Die man zegt: ‘Ik heb zoveel kansen gemist’. Zijn kinderen wil hij wel die toekomstmogelijkheden kunnen geven. Hij vindt het heel belangrijk dat ze naar school gaan. Zelf is hij bezig met een aanvraag voor de Belgische nationaliteit. Hij wil deel uitmaken van de samenleving.
Mensen die zich welkom voelen, kunnen zich ook meer inzetten. Petra Schipper
Oplossingen buiten de betreden paden
Het project begon als een sprong in het diepe. Het idee bestond al, maar veel organisaties lopen stuk op de uitzichtloosheid ervan, zegt Kinsbergen. Wij zeiden: ‘Voor die mensen zelf is de uitzichtloosheid nog tien keer erger dan voor ons. Laten wij als goede protestanten in die uitzichtloosheid stappen en kijken wat zich voordoet’.
Het is een bijna onmogelijke opdracht, maar juist toen we in de put dreigden te zinken, kwamen er omstandigheden waardoor we toch weer lichtpuntjes zagen aan de horizon. Koen Kinsbergen
Steun stadsbestuur
Wat helpt, is dat ze zich gesteund voelen door het Antwerpse stadsbestuur. Er waait een frisse en opbouwende wind in het gemeentehuis, getuigt Kinsbergen. Dat is een groot verschil met de vorige legislatuur. Het draait nu minder om politieke spelletjes, maar meer om resultaatgericht werken. Joris beaamt: De stedelijke overheid wil zelfs weer met het middenveld om de tafel. Het is lang geleden dat dat voor het laatst gebeurde. Zolang het duurt, wordt er gebouwd aan de toekomst van de bewoners. Onlangs werd een leegstaand appartement in het pand omgetoverd tot een polyvalente ruimte. Het is een ruimte waar bewoners en vrijwilligers zich kunnen terugtrekken, maar waar ze elkaar ook kunnen ontmoeten om te luisteren naar elkaars verhalen. Het is belangrijk dat de gezinnen hun ervaringen kunnen delen, besluit Joris.