7 Bijbelse vragen aan burgemeester Mohamed Ridouani

Mohamed Ridouani was pas 39 toen hij in 2019 aan zijn taak als burgervader van Leuven begon. Om 9 uur ‘s ochtends zit hij al klaar om onze 7 Bijbelse vragen te beantwoorden. Niet te vroeg? ‘Ofwel sta je ermee op, ofwel ga je ermee slapen’, reageert hij, verwijzend naar de tijd die hij toch wel dagelijks wil maken voor de diepere vragen van het leven. We zijn vertrokken.

#1 Waarover maak je je zorgen? (Matteüs 6,28)

Mohamed Ridouani • Als oudste van zes kinderen gaan mijn eerste zorgen uit naar mijn gezin, ouders, broers en zussen. Maar breder maatschappelijk baart de ontmenselijking in de samenleving mij grote zorgen. Mensen gaan almaar minder diepe interactie aan met elkaar.

We vervreemden, anonimiseren, vereenzamen.

Dat komt voor een stuk door de verstedelijking. Vandaag leeft de helft van de wereldbevolking in steden. Dat brengt ontworteling met zich mee. Maar ook door het schermgebruik. Ik ben geen technopessimist en ben heel dankbaar voor de mogelijkheden die WhatsApp biedt om contact te houden met mijn vader nu die tijdelijk in Marokko zit. Maar online contact heeft niet hetzelfde effect als fysiek contact. Tijdens de coronapandemie is dat duidelijk gebleken. Bovendien doen sociale media de polarisering en sociale bubbels enorm toenemen. In Leuven zetten we daarom sterk in op het herstel van menselijk contact op wijkniveau.

#2 Waar is je geloof? (Lucas 8,25)

Ik ben opgegroeid in de islamitische traditie in een Marokkaans gezin van gastarbeiders. Het geloof heeft bij ons een sterk culturele dimensie. Bij elkaar komen als familie, is daarin essentieel.

Toen mijn nichtje zwaar ziek werd, heb ik wel getwijfeld aan de zin van het leven.

Waar was hier de hogere orde? Maar tegelijk vond ik troost in het geloof. Als ik naar een serie als ‘Universe’ kijk, kan ik zo onder de indruk zijn van de beelden van het heelal. Voor mij zit daar een hogere orde en kracht in. Brian Cox, wetenschapper en presentator van de serie, zegt het zelf niet op die manier, maar hij wijst het ook niet resoluut af.

Tekst gaat verder onder de trailer van de serie.

#3 Heb je je ooit veroordeeld gevoeld? (Johannes 8,10)

Tijdens de vorige verkiezingscampagne voor de gemeenteraad ging het meer dan eens over mijn naam in plaats van over mijn standpunten. Sommigen vonden dat iemand met de naam ‘Mohamed’ onmogelijk burgemeester kon worden van een Vlaamse stad. Ik ben de zoon van een immigrant, een polierder van betonvloeren. Mijn moeder bleef thuis voor de zes kinderen. Dat is mijn achtergrond. Ik ben wie ik ben. Maar ik ben ook iemand die iets wil doen voor deze stad. Gelukkig heeft de uitslag bewezen dat de roepers geen meerderheid op hun hand hadden.

#4 Wat maakt jou boos? (Matteüs 9,4)

Ik kan niet tegen onrecht, zeker niet tegen oneerlijke machtsuitoefening, mensen die hun macht misbruiken om anderen klein te houden. Mijn ouders hebben keihard geknokt om een toekomst te scheppen voor hun kinderen. Allemaal proberen we er iets van te maken en dat streven houd ik ook de jongeren voor die zich soms dubbel geparkeerd voelen in de marge van de samenleving.

De winnaar is de verliezer die niet opgeeft.

Op zijn minst kun je het pad proberen te effenen voor wie na jou komt.

#5 Wie ben Ik volgens jou? (Matteüs 16,15)

Zelfs als je niet gelovig bent, kun je niet ontkennen dat Jezus een van de belangrijkste figuren is van de wereld. Hij bracht een boodschap van naastenliefde en empathie in een tijdperk waarin dat allerminst vanzelfsprekend was en die een groot deel van de mensheid overtuigd heeft.

Er is een reden waarom zoveel mensen in Jezus geloven.

In de Koran wordt Jezus een profeet genoemd. Aan zijn moeder Maria is zelfs een heel hoofdstuk gewijd. Vanuit haar rol en betekenis als vrouw en moeder is in de islam het diepe respect voor de moederfiguur ingebakken. Denk maar aan de spelers van het Marokkaanse elftal toen ze op het WK laatst naar de halve finale doorstootten. Ze gingen hun moeders halen om met hen te dansen!

#6 Weet je niet waar Ik te vinden ben? (Lucas 2,49)

Voor mij is de zin van het leven te vinden in de zorg voor anderen. In die zin doe ik ook aan politiek, al is het algemeen belang daar tegenwoordig soms ver te zoeken. Dat zal zich afstraffen. Mensen hebben nood aan leiders die op de lange termijn durven te denken.

Maar je moet hen ook mee hebben in je plannen. Daarvoor moet je het gesprek aangaan, zonder de mensen naar de mond te praten. Als we met feedback aan de slag gaan, is het altijd binnen het kader van het verkozen programma dat we ook moeten durven te verdedigen bij de kiezer.

#7 Waarover praat je veel? (Lucas 24,17)

Over politiek … de broosheid van de democratie. We koesteren haar te weinig. En ze staat onder druk door het kortetermijndenken en de media die voortdurend slecht nieuws zoeken. Moeilijke beslissingen worden daarom uitgesteld. Maar erger nog dan slechte beslissingen nemen, is helemaal geen beslissingen nemen. Aristoteles zei het al: ‘Democratie is de beste van alle slechte regeringsvormen.’ 

Een ander stokpaardje van mij is geschiedenis. Als gepassioneerd amateur historicus valt het me op hoeveel dingen zich blijven herhalen in de geschiedenis. Wat Ilja Leonard Pfeijffer ook beschrijft in zijn roman Alkibiades over de teloorgang van de eerste democratische (stad)staat Athene. Hij beschrijft daarin drie mogelijke staatsvormen: één persoon aan de macht, een groep aan de macht of iedereen aan de macht.

Elke vorm heeft zijn positieve én negatieve tegenhanger: een monarchie kan een tirannie worden wanneer een machthebber meer oog krijgt voor het eigenbelang dan voor het landsbelang. Een aristocratie kan verworden tot een oligarchie. En als een democratie niet functioneert en toegeeft aan populisme, dan ontstaat weer de roep om een sterke leider, die mogelijk weer afglijdt als dictator. Op dat punt is de roman onheilspellend actueel.

Een boek dat ik heel graag gelezen heb, is The World van Simon Sebag Montefiore. Het behandelt de wereldgeschiedenis door de les van familieverbanden. Bijzonder interessant.