Bizarre Bijbel #9 ~ Rechter Jefta tikje overmoedig
#9 Rechters 11,30-35 ~ Rechter Jefta offert zijn dochter
Toen deed Jefta de HEER deze gelofte: 'Als U de Ammonieten aan mij uitlevert en ik behouden van de Ammonieten terugkeer, zal de eerste die uit de deur van mijn huis naar mij toekomt de HEER toebehoren; ik zal hem als brandoffer opdragen.' Toen trok Jefta ten strijde tegen de Ammonieten. En de HEER leverde hen aan hem uit. Hij bracht hun een zware nederlaag toe. […]
Toen Jefta naar zijn huis in Mispa terugkeerde, kwam zijn dochter de deur uit om hem met tamboerijnen en reidansen tegemoet te gaan. Zij was zijn enig kind; buiten haar had hij geen zonen of dochters. Zodra hij haar zag, scheurde hij zijn kleren en riep uit: 'Ach mijn dochter, wat tref je me zwaar: je maakt me diep ongelukkig! Ik heb de HEER mijn woord gegeven, ik kan niet meer terug.'
Hey, die Ammonieten kennen we nog.
Hans Debel • Inderdaad, de nakomelingen van een van de dochters van Lot, uit een bizar verhaal dat we eerder behandelden.
Wie was Jefta?
Een van die dubieuze leiders uit het Bijbelboek Rechters, waar we het vorige keer al over hadden. Tussen de notities over de zogenoemde kleine rechters in de hoofdstukken 10, 11 en 12 door krijgen we dit wat grotere verhaal van Jefta.
Wat meteen opvalt als je het hele verhaal leest, is dat God Jefta niet zelf als rechter heeft aangesteld, in tegenstelling tot de andere. Zijn vader Gilead had hem verwekt bij een prostituée. Daarop verjagen de mensen hem uit de stad. Maar wanneer ze dan iemand nodig hebben in de strijd, halen ze hem terug en stellen hem aan als rechter.
Jefta stelt meteen een voorwaarde: Als ik de Ammonieten versla, wil ik ook nadien uw leider zijn. Een zelfverzekerd type dus, die Jefta.
En die zelfzekerheid slaat om in overmoed.
Inderdaad. Tussen haakjes: in de belofte die Jefta aan de Heer doet, kun je de Griekse tragedie van Ifigeneia herkennen, die door haar vader Agamemnon geofferd wordt aan de godin Artemis (die haar op het nippertje redt).
Maar is alles wel zo’n tragisch ongeluk als Jefta doet uitschijnen?
Wie had hem anders tegemoet kunnen lopen uit de deur van zijn eigen huis dan zijn enige dochter? Jefta’s ambitie reikt blijkbaar zo ver dat hij er zijn eigen kind voor over heeft. Hij legt bovendien alle schuld bij zijn dochter.
Verderop vinden we nog een bizar verhaal over Jefta: de slachtpartij onder de Efraïmieten. Je moet goed weten: Efraïm was een van de stammen van Israël. Jefta doodt 42.000 man uit deze stam. Is dit nu een bevrijder?
Wat kunnen we nu met zo’n verhaal?
Als je weet dat het boek Rechters ironisch bedoeld is, dan komt er een heel duidelijke boodschap naar voren uit deze verhalen. De schrijver(s) geven de lezer te denken over leiderschap.
Het ironische boek Rechters stimuleert de kritische zin van de lezer.
Bij de lezer knaagt een gevoel van teleurstelling: zijn dit nu de leiders die in naam van God optreden? En zo nee, hoe zou een echte leider er dan wel uitzien?
De Bijbel is het literaire hoogtepunt van het oude Israël. Je moet het op een dieper niveau leren lezen, en er soms de ironie van inzien, om de eigenlijke boodschap te begrijpen. Anders is, zeker het Bijbelboek Rechters, slechts verheerlijking van geweld.
Hans Debel is oudtestamenticus en werkt mee aan het tijdschrift Ezra.