Commentaar bijbellezing Pasen: ‘Leven ín de dood’ - Lode Aerts
Evangelie: Marcus 16, 1-7
Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria Magdalena, Maria, de moeder van Jakobus, en Salóme, welriekende kruiden om Hem te gaan balsemen. Op de eerste dag van de week, heel vroeg, toen de zon juist op was, gingen zij naar het graf. Maar ze zeiden tot elkaar: 'Wie zal de steen voor ons van de ingang van het graf wegrollen?' Opkijkend bemerkten ze echter dat de steen weggerold was; en deze was zeer groot. Binnengetreden in het graf zagen ze tot hun ontsteltenis aan de rechterkant een jongeman zitten in een wit gewaad. Hij sprak tot haar: 'Schrikt niet. Gij zoekt Jezus de Nazarener die gekruisigd is. Hij is verrezen, Hij is niet hier. Kijk, dit is de plaats waar men Hem neergelegd had. Gaat aan zijn leerlingen en aan Petrus zeggen: Hij gaat u voor naar Galilea; daar zult ge Hem zien, zoals Hij u gezegd heeft.'
Commentaar bisschop Lode Aerts: ‘Leven ín de dood’
‘Wie zal voor ons de steen van het graf wegrollen?’De vrouwen die het lichaam van de dode Jezus willen zalven, zitten in zak en as. Eens had Jezus hen hoop en waardigheid gegeven, maar dit alles lijkt hun nu voltooid verleden tijd. Dat zijn kruis niet het einde is, begint hen pas te dagen wanneer een engel hun de paasboodschap brengt. Het is een bijna ongelooflijk wonder! Jawel, Jezus is in een graf gelegd, maar zelfs het duister van de dood kan Gods licht niet doven. Jezus is opgewekt en volgens het credo dat we op zondag belijden, ‘is Hij neergedaald ter helle’.
Onschuldige burgers in Gaza of Oekraïne en slachtoffers van misbruik twijfelen niet of er een hel bestaat. Ze maken die dagelijks mee.
Maar het grote wonder is dat Christus in die afgrond van pijn en smart aanwezig komt.
Hij brengt er Gods liefde, ‘die nooit vergaat’ zoals Paulus in het Hooglied van de liefde schrijft (1 Kor 13,8). Dit is het geheim van Pasen: Christus redt ons niet uit de dood. Hij redt ons veeleer ín de dood.
Het is pas wanneer we de pijn van lijden en sterven ernstig nemen, dat we de realiteit van het nieuwe leven beseffen.
Pasen is geen sprookje. Het gaat om het broze leven, midden ín de dood.
Wellicht moeten we meer aandacht besteden aan Stille Zaterdag. Dit is de dag van slachtoffers die zwijgen en treuren. God lijkt dood.
Kijk naar het kerkgebouw op die cruciale dag. Het altaar is naakt. Het tabernakel leeg. Geen eucharistie, geen brandende kaarsen, geen gezangen en geen gelui van klokken. Alleen een stille aanwezigheid bij wie lijdt.
Net daar gebeurt het wonder.
Te midden van het duister en de schaduw van de dood ontsteekt God een licht dat nooit meer dooft.
Kijk naar de paasiconen. De verrezen Heer Jezus baadt er in een stralend licht. De poorten van de hel zijn uit hun hengsels geslagen en liggen verbrijzeld aan zijn voeten neer. Met beide handen trekt Jezus Adam en Eva uit hun graven. Hun namen spreken boekdelen: adam is Hebreeuws voor mens en eva betekent levend wezen. Inderdaad: God brengt mensen tot leven. Hij gaat met ons doorheen de dood. Zalig Pasen.
Lode Aerts is bisschop van Brugge.