Diaken Volodymyr: ‘Ons gezin wordt onze eerste parochie’

In de Sint-Michiel- en Sint-Pieterskerk in Antwerpen wordt op zondag 18 februari Volodymyr Hreshchuk (25) tot diaken gewijd voor de Grieks-katholieke Kerk. Volodymyr is in Oekraïne geboren. Hij is kandidaat-priester, maar volledig in België opgeleid, en zijn Nederlands is nagenoeg perfect.

We zochten hem en zijn echtgenote Helena, zwanger van hun eerste kindje, op in hun flatje in de Antwerpse binnenstad.

‘Wat ik hier mis, zijn de bergen’, vertelt hij. ‘Ik ben afkomstig uit de regio Ivano-Frankivsk, in het westen van Oekraïne. Mijn familie is niet speciaal gelovig, maar ik zag mijn moeder wel elke dag bidden.

Als kind was ik sterk geraakt door de liturgie in onze oosterse traditie.

Vanaf mijn dertiende begon ik mij de vraag te stellen of het seminarie niets voor mij zou zijn. Mijn roeping groeide door gesprekken met onze priester en in een jongerengroep, en ik besliste een priesteropleiding te starten. In mijn derde jaar op het seminarie liet ik weten dat ik graag in het buitenland verder wilde studeren en missionaris worden. Op een dag kwam er een bericht van bisschop Johan Bonny uit België. Ik dacht eerst dat ik dan Frans moest leren. Net vóór ik vertrok, nam ik nog deel aan een jongerenontmoeting in Lviv en daar leerde ik Helena kennen. De vonk sloeg over…’

Dietrich Bonhoeffer

Aangekomen in ons land leerde Volodymyr eerst aan het ILT in Leuven Nederlands en vervolgens studereerde hij theologie aan het Johannes XXIII-seminarie.  Aan de theologische faculteit (KU Leuven) maakte hij een bachelorproef over de lutherse theoloog en pastor Dietrich Bonhoeffer. Theologie wordt volgens hem niet in het abstracte, maar in het concrete, alledaagse bedreven. 

In de Oekraïense Grieks-katholieke kerk, waarvan Volodymyr deel uitmaakt, mogen geestelijken gehuwd zijn.

Tijdens hun seminarietijd onderscheiden de geestelijken of ze huwen of celibatair blijven, zoals in de Latijnse traditie.

De overgrote meerderheid zoekt een vrouw vóór ze gewijd worden. ‘De broer van mijn opa was celibatair priester en werd gewijd tijdens de kerkverdrukking’, vertelt Volodymyr. ‘Als gehuwde heb ik een groot respect voor celibatairen.’

Op 18 augustus 2022 trouwden Helena en Volodymyr voor de kerk in Antwerpen.

Catechiste en lerares

Helena: ‘De liefde heeft alles veranderd. Ik werkte in Polen en verstond daar alles. Nu in België moet ik opnieuw een taal leren. Maar het is geen probleem. Ik sta voor veel open.

Mijn moeder droomde ervan dat ik met een priester zou kunnen trouwen.

Ze heeft er voor gebeden. Mijn familie is heel religieus. Uiteindelijk zijn we niet in Oekraïne getrouwd, maar hier in België. Het was een klein huwelijksfeest, want door de oorlog kon onze familie niet naar hier komen.’

De diakenwijding is in de Grieks-katholieke ritus is soberder dan in de Latijnse. Normaal kan er na zes maanden een priesterwijding volgen. Wat is de toekomst voor het jonge paar?

‘Allereerst verwachten wij dit voorjaar ons eerste kindje’, antwoordt Volodymyr. ‘Ons gezin wordt onze eerste parochie. Zes jaar ben ik nu in België en ik word priester in de byzantijnse ritus, maar zal werken voor de twee gemeenschappen: de Oekraïense en de rooms-katholieke. Dat is dus mogelijk. Helena is catechiste en lerares in de Oekraïense gemeenschap en wil graag in België een masterdiploma halen. Zelf werk ik voor de Kerk, maar ook voor de vele Oekraïners die hier na het uitbreken van de oorlog zijn neergestreken.

Oekraïne is op religieus vlak heel divers, en de secularisatie gaat er ook snel.

We zijn graag in België en ik ben blij om hier missionaris te kunnen zijn. Ooit kwamen er Belgische redemptoristen naar Oekraïne als missionaris, nu kan ik iets terugdoen. Ik weet niet waarom God precies mij roept, maar het enige wat ik kan doen, is God en de andere mens dienstbaar te zijn.’