Expo en boek belichten geschiedenis van Vlaamse begijnhoven
800 jaar duurt ze, de fascinerende geschiedenis van de begijnen. Ze vestigden zich doorheen de eeuwen in begijnhoven, hun eigen ‘stadje’ aan de rand van een echte stad. Naarmate de laatste begijntjes in de jongste decennia verdwenen, kregen hun huizen een nieuwe sociale of culturele bestemming. Nog steeds zijn het inspirerende plekken.
In 1998 erkende UNESCO dertien Vlaamse begijnhoven als werelderfgoed:
- Brugge
- Dendermonde
- Diest
- Gent (O.L. Vrouw ter Hoyen)
- Hoogstraten
- Kortrijk
- Leuven (Groot Begijnhof)
- Lier
- Mechelen (Groot Begijnhof)
- Sint-Amandsberg
- Sint-Truiden
- Tongeren
- Turnhout
Deze verjaardag wordt gevierd met het project Begijnhoven. Eeuwenoud. Eigentijds. Daar hoort een boek bij, en een reizende tentoonstelling.
De makers van de tentoonstelling bezochten 40 begijnhofsites, vooral in België. Het resultaat is een tentoonstelling over uniek erfgoed in de Lage Landen met tekeningen, historische thema’s, bijzondere verhalen, 360°-fotomateriaal en interviews met onder meer priester Daniël Alliet, kunstenaar Hans Op de Beeck en dirigent Sigiswald Kuijken.
De tentoonstelling doet verschillende steden aan, veelal waar zich een door UNESCO erkend begijnhof bevindt. Na Turnhout opent ze begin januari in Mechelen. De volledige lijst van locaties vind je op de website van het project. Je kan er ook het bijbehorende boek bestellen.