De Fraterniteit van de Heilige Apostelen, van binnenuit bekeken

De Fraterniteit van de Heilige Apostelen organiseerde zaterdag 2 juli in samenwerking met de schepen van Sport en Eredienst Alain Courtois een voetbaltoernooi in Brussel. Ook een Italiaans restaurant van het Kateleineplein en een scoutsgroep deden mee. De priesters en seminaristen van de fraterniteit uiteraard ook, en niet in soutane voor het gemak.

Bekijk de fotogalerij en lees het interview met priester Kurt Suenens, die een inkijk geeft in de beweging.

Hoe kwam je bij de Fraterniteit van de Heilige Apostelen terecht en wat trekt jou daarin aan?

Kurt Suenens • Ik begon mijn priesteropleiding op 18 jaar in het seminarie van Ars in Frankrijk. Na 2 jaar stage in Brazilië, ging ik naar de universiteit van Parijs voor mijn diploma filosofie. Daar hoorde ik voor het eerst over Michel-Marie Zanotti, de bezieler van de Fraterniteit van de Heilige Apostelen. Ik trok naar Marseille om hem te ontmoeten en hij maakte indruk op mij.

Hoe zou je priester Zanotti omschrijven?

Hij is een vaderfiguur voor mij, al is hij niet mijn geestelijk raadsman.

We zien elkaar geregeld. Twee weken geleden was hij nog in Brussel en anderhalve maand geleden hadden we een ontmoeting in Parijs.

Hij heeft een uitgesproken visie op het priesterschap, die mij heel erg aantrekt. Een priester is allereerst een apostel, die in de schoonheid van de sacramenten en in de goedheid van zijn persoon een beeld moet zijn van Christus.

Over seksualiteit denkt hij genuanceerd, zonder mensen te veroordelen. Hij is ervan overtuigd dat je met iedereen pastoraal op weg kan gaan, ook met holebi’s dus.

Welke plaats laat die visie op het priesterschap aan de verantwoordelijkheid van leken?

Christus rekent op al zijn leerlingen om de samenleving te doordringen met de principes van het evangelie: vaders, moeders, journalisten. De enige en universele strategie is die van de mateloze en eindeloos begripvolle liefde, samen met de schoonheid. Laten we zeggen, de schone liefde. 

In onze parochie werken er minstens 50 leken samen in het reilen en zeilen. Omdat we jonge priesters zijn, luisteren we onophoudelijk naar hun input of ze nu ingenieurs zijn of meer eenvoudige personen. Deze week nog heeft er een jonge dame het initiatief genomen om een gebedswake te organiseren om het jaar af te sluiten. De organisatie ervan nam ze volledig op zich. Wij hebben gewoon gedaan wat ze van ons vroeg en haar ons volledige vertrouwen gegeven.

We zijn een familie, en in een familie is alles eenvoudig.

Waarin verschilt jullie aanpak van die van andere priesters?

We willen pastoraal aanwezig zijn daar waar mensen samenkomen, en dat is niet noodzakelijk de kerk. Het plein voor de Sint-Katelijnekerk is een trekpleister voor jongeren en daar gaan we dus naartoe. We maken geen onderscheid tussen mensen, wie wel of niet in aanmerking komt voor een gesprek.

We dragen de soutane, niet uit nostalgie naar het verleden, want wij zijn geen traditionalisten, wel om herkenbaar te zijn.

En dat werkt. Jonge mensen hebben geen last van negatieve connotaties die ze kan oproepen.

Hoe zou je de spiritualiteit van de beweging omschrijven?

Die is mariaal. We beschouwen Maria als Moeder en in zekere zin oprichtster van de fraterniteit. Voorts valt in onze spiritualiteit de centraliteit van de eucharistie op en de intieme relatie met Christus.

Je woont met 5 priesters samen. Hoe ziet jullie gemeenschapsleven eruit?

We wonen op een appartement dicht bij de kerk. Om 7 uur staan we op voor het ochtendgebed. Ook ‘s avonds bidden we samen. Daar tussenin heeft ieder zijn apostolaat, dat bestaat uit pastorale aanwezigheid bij mensen die we tegenkomen en met wie we verder op stap blijven gaan.

Waar houd jij je voornamelijk mee bezig?

Ik sta in voor de Nederlandstalige diensten in de Sint-Katelijnekerk. Enige tijd geleden had ik een begrafenis van een Brusselse restauranthouder. In die periode ging ik dagelijks 10 minuten bidden bij de nabestaanden. Zo ontstaat er een contact waarop je verder kunt bouwen.

Verder gebruik ik mijn eigen talenten om in contact te komen met mensen. Ik sport graag. Elke maandagavond om 22 uur spreek ik met vrienden - en vrienden van vrienden - af voor een potje zaalvoetbal. Zo kom ik ook weer in contact met mensen buiten de kerk.

Als je houdt van menselijke relaties, gaat dat bijna vanzelf.

Wat vind je nu zelf van het feit dat het experiment dat Mgr. Léonard met de fraterniteit in Brussel opzette, teruggeschroefd wordt door zijn opvolger?

Het is een ingrijpende beslissing, en sommige reacties kwamen hard aan omdat ze heel onterecht waren. Wie zegt dat wij voor een traditionalistische kerk staan, kent ons gewoon niet. Maar we blijven kalm en willen in eenheid met de aartsbisschop verder kijken naar de toekomst.

De buurtbewoners en commerçanten van het Katelijneplein bereiden een open brief voor, en ik geloof dat die binnen enkele dagen zal getuigen over wie wij echt zijn.