(G)een lichamelijke godsdienst

Het lichaam van Christus vormt het kernpunt van de eucharistie en de Kerk zelf wordt een lichaam genoemd waarvan de gelovigen de ledematen zijn. Toch hebben christelijke traditie en spiritualiteit onmiskenbaar een dubbelzinnige verhouding met het lichamelijke, beslist met het zinnelijke, het intieme en het seksuele aspect ervan. De geest lijkt voorrang te hebben op het ‘vlees’. Bijbels is dat niet. Mag er dus wat meer plaats zijn voor het lichaam in de katholieke herberg?