Getijdengebed met gitaar? Benedictijn Thomas Quartier is op dreef
Toen Thomas Quartier intrad bij de benedictijnen, ging de gitaar waarmee hij als puber wel vergroeid leek, de kist in. Orgel en koraal kregen de bovenhand, en traditionele gezangen boven pogingen om jongeren aan te spreken met eigentijdse kerkliederen.
Na de publicatie van Levensliederen. Weerklank van de monnik in jezelf, waarin hij zijn spiritueel zoeken beschrijft aan de hand van artiesten als Bob Dylan of Stef Bos, voelde broeder Thomas de drang om zijn gitaar opnieuw te omarmen. En daartoe kreeg hij in Abdij Keizersberg in Leuven alle ruimte. Tussen het werk voor de abdij en universiteit door (Thomas Quartier is hoogleraar liturgie en ritueel), begon hij zijn innerlijk gebed uit te drukken in eigen liederen. Het resultaat is een nieuw boek Bedezang, mét cd.
Hoe omschrijf je je muziek?
Thomas Quartier • De liederen bij het boek Bedezang komen recht uit mijn hart. Je kan er wat kleinkunst en folk in herkennen, sporen van de muziek waarmee ik zelf ben opgegroeid. We hebben niet geprobeerd om de opnames te polijsten, omdat we de authenticiteit van het moment wilden bewaren. Verwacht dus geen hippe songs of een poging om het repertoire aan kerkliederen uit te breiden. Het zijn allereerst gebeden, ontstaan in mijn kamer, geïnspireerd door het getijdengebed dat ook weer zijn eigen genre heeft. Samen met mijn arrangeur en producent Dick Maes Broekema heb ik er een eigen sound voor proberen te vinden.
Ik besef dat het ongebruikelijk is voor een professor theologie en evenzeer voor een monnik om met gitaarliedjes naar buiten te komen.
Dat maakt het best spannend. Ik hoop alleen maar om mensen inspiratie te geven voor hun eigen gebed.
Hoe belangrijk is het voor jou als monnik om creatief bezig te zijn?
Belangrijker dan ik dacht. Het voelt zo natuurlijk aan voor mij om de gitaar vast te pakken en te zingen. Ik durf zelfs te zeggen dat deze muziek me meer monnik heeft gemaakt. Het is mijn manier om het gebed te verinnerlijken. In die 10 liederen vind je mijn eigen monastieke zoektocht terug. Deze muziek houdt me dicht bij mezelf.
Ik beschouw muziek ook voor een stuk als mijn apostolaat: ze brengt me in contact met de studenten die in de abdij verblijven, met het lezerspubliek en mogelijk in de toekomst ook weer groepen in parochies en dergelijke. En ze kan iedereen helpen om door de dag te bidden.
Wat betekent de titel?
Bedezang is een samentrekking van bedevaart en minnezang. Het idee erachter is dat spirituele gevoelens dicht tegen liefde aanleunen. Tegelijk is het zoals gezegd mijn eigen zoektocht of bedevaart. Iedere dag is een pelgrimage waarop je de liefde uit wilt zingen.
Welke rol speelde de lockdown in de totstandkoming van dit werk?
Tot voor de lockdown en mijn verhuis naar Leuven, gaf ik makkelijk 80 lezingen per jaar in Nederlandse parochies en andere groepen. Nu is de Abdij van Keizersberg op zich al een plek die culturele kruisbestuiving vanuit het monnikschap in haar DNA heeft. Ik had alle ruimte én tijd om mijn eigen muzikale taal te ontwikkelen en na verloop van tijd ook te delen met de studenten en medebroeders. Dat deed niet alleen mij goed in tijden van pandemie.
In de tekst bij een van de drie ochtendliederen vertel ik over een studente die erover kloeg dat alle dagen hetzelfde leken door de lockdown.
De ochtend vervaagt en voor je het weet, is je dag halfweg.
Hoe anders wordt die beleving dankzij het getijdengebed. Het leert je de ochtend te omarmen als een gitaar. Zing je ochtendlied! Het zet de toon van de dag.
Ik heb in Nederland twee “Bedezang” avonden als presentatie in kerken mogen doen. Dat was een geweldige ervaring. Ik hoop dan ook van harte dat er ook in Vlaamse parochies na de lockdown nog heel wat avonden gaan volgen!
Thomas Quartier zingt Ochtendlied ‘Ongekuste dag’ en geeft er uitleg bij aan Leo Fijen.
Bestel Bedezang in de webshop van Castrum (Abdij Keizersberg) en ontvang een gesigneerd exemplaar.