Guy Tordeur, op zoek naar kandidaten Cardijnprijs
25 jaar geleden richtte je de vzw Kardinaal Cardijn op. Waarom?
Guy Tordeur • Twee jaar eerder kwam een oud-kajotter naar me toe met het idee om de koppen bij elkaar te steken voor een feestelijke herdenking van het 30-jarig overlijden van kardinaal Jozef Cardijn in 1997. We vonden allemaal dat zijn gedachtegoed levend gehouden moest worden.
Resultaat: er kwam een standbeeld in Halle, een glasraam in de basiliek en Cardijn werd postuum ereburger van Halle. Maar het belangrijkste was de oprichting van de vzw Kardinaal Cardijn, met als voornaamste doel de uitreiking van een tweejaarlijkse prijs. Die gaat telkens naar 3 verenigingen die zich respectievelijk lokaal, nationaal en internationaal inzetten voor de waardigheid van jongeren en mensen die minder kansen hebben gekregen, voor werkgelegenheid en de bestrijding van armoede.
In mei wordt de Cardijnprijs voor de elfde keer uitgereikt. Uit welke hoek verwacht je kandidaten?
Corona en de lockdowns hebben de problematiek van armoede nog meer opengescheurd en verdiept. De noden van kinderen en jongeren werden nauwelijks beluisterd.
Als ik naar de noden van vandaag zie, vraag ik me vaak af: wat zou Cardijn hebben gedaan?
Ik denk dat hij ons zou oproepen om allereerst te luisteren naar de grootste slachtoffers van de crisis, naar kinderen en jongeren. Hij zou pleiten voor een economie die de waardigheid beschermt, ook van de aarde. Misschien komen er ook projecten binnen in het kader van de oorlog in Oekraïne. In veel landen is het nog moeilijker dan bij ons om de jeugd tot ontplooiing te laten komen.
In de voorbije 25 jaar hebben 190 verenigingen projecten ingediend, waarvan er 31 werden bekroond (met prijzen van 750 tot 1.500 euro). Stel je kandidaat (tot 30 april).
Heb je kardinaal Cardijn zelf ooit ontmoet?
Eén keer, van heel ver. Het was in de jaren 1960 in het college. Ik heb hem horen spreken, maar zonder er veel van te verstaan. Wat ik me wel herinner als gisteren, is zijn bulderende stem. Die man maakte indruk! Hoewel ik hem niet persoonlijk gekend heb, heeft hij me wel altijd geïnspireerd. Ik kreeg zijn gedachtegoed mee bij de KAJ.
Hoe inspireert hij jou persoonlijk?
Zijn methode zien-oordelen-handelen is erin gebakken. Bij al mijn activiteiten probeer ik eerst goed te luisteren, dan samen te oordelen en samen te handelen. Ik zit als vrijwilliger in het bestuur van een heleboel verenigingen (De Poel vzw, Centrum voor ambulante revalidatie, Sociaal Verhuurkantoor WeBra…). Mijn rol is vooral om de organisatie goed te laten draaien. Daarvoor is mijn motto:
Het voordoen, meedoen en anderen doen doen.
Hoe zit het met het proces voor de zaligverklaring van Cardijn?
In 2014 werd ik als postulator aangesteld. Met een aantal mensen hebben we meteen alle nodige elementen samengebracht voor een goed dossier: getuigenissen en historisch onderzoek. Dat is naar de kerkelijke rechtbank gegaan voor verdere opvolging. Daar zorgen nu een aantal praktische zaken voor vertraging, waaronder het overlijden van spilfiguren, die nog steeds niet opgevolgd zijn.
Ik hoop dat de draad binnenkort weer opgepakt kan worden, want Cardijn heeft iets wonderbaarlijks gedaan door te geloven in mensen en ze waardigheid te geven.
Ook voor deze tijd heeft hij nog een belangrijke boodschap, namelijk om respect te hebben voor de menselijke waardigheid en te geloven in de fundamentele goedheid van de mens.