Hamid helpt pastoor bij opvang vluchtelingen in Zeebrugge

Wie is Hamid Al Sino?

Hamid Al Sino • Ik ben Koerd en kom uit Syrië. Mijn familie is moslim, maar zelf verloor ik mijn geloof tijdens mijn studies aan de universiteit. Ik ben archeoloog van opleiding. Zo kwam ik geregeld in kerken, maar het is de eerste keer dat ik echt contact heb met christenen en met hen samenwerk. Dat valt bijzonder goed mee.

Ik bewonder pastoor Fernand voor zijn geduld en grote inzet voor mensen in nood.

Zijn werk is fantastisch en ik ben heel blij dat ik hem mag helpen dankzij een vast contract bij Caritas. Elke werkdag is anders en altijd zinvol.

Wat vind je zelf jouw voornaamste rol als rechterhand van pastoor Marechal?

Hamid Al Sino • Als tolk Arabisch-Nederlands ben ik een grote hulp in de communicatie tussen hulpverleners en vluchtelingen. Bovendien beschik ik over een goede dosis diplomatie, waardoor ik ook problemen tussen vluchtelingen onderling of met buurtbewoners kan helpen oplossen.

Verder heb ik al veel bijgeleerd over de christelijke cultuur. Ik vind het heel belangrijk dat de vluchtelingen - vaak moslims - die cultuur ook begrijpen en respecteren, vooral als ze in de kerk komen. Eén voorbeeld:

Dat christenen in de kerk hun schoenen aanhouden maar hun hoofddeksel afnemen, is voor moslims de omgekeerde wereld.

Het is gewoon zo, zei pastoor Marechal daarover toen ik hem eens uitleg vroeg. Met mijn islamitische achtergrond zoek ik dan een aanneembare verklaring, bijvoorbeeld: Christenen noemen de kerk het huis van God. Ze willen niet dat er iets tussen jou en God komt. Ik weet niet of het echt juist is, maar moslims begrijpen het op die manier.

Lees verder onder de video.

Herken je jezelf in de vluchtelingen hier die absoluut naar Engeland willen?

Hamid Al Sino • Ik ben ook gevlucht uit mijn land, maar ik heb niet zo’n gevaarlijk traject afgelegd als de meeste mensen die we in Zeebrugge proberen te helpen. Zelf kwam ik met het vliegtuig. Afgezien van het geld dat ik mijn smokkelaars moest betalen, vormde de overtocht geen grote uitdaging.

In Brussel kon ik rekenen op mijn broer. Hij engageerde me als vrijwilliger in de sociaal-artistieke vzw waarvoor hij zelf werkt. Dat hielp om me snel te integreren. Ik had ook geen probleem om erkend te worden als vluchteling. Het was 2014, ik was ontsnapt uit de hel in Syrië.

Als ik de transitmigranten hier zie, heb ik echt met hen te doen. Soms vind ik het moeilijk om hun verhalen niet te mee naar huis te nemen.

Het beeld van een jonge Afrikaan zonder nagels laat me niet meer los; hij was gefolterd door het leger in zijn land.

Ik wist wel dat dit bestond - ook het Syrische leger staat bekend voor martelpraktijken - maar het was de eerste keer dat ik er van dichtbij mee geconfronteerd werd.

Wat kun je zeggen over de groep transitmigranten vandaag in Zeebrugge?

Hamid Al Sino • Of ze nu gevlucht zijn voor oorlog of op zoek naar vrijheid om hun eigen dromen te realiseren, het zijn allemaal mensen in grote nood. Wij helpen er een 20-tal, maar we schatten de groep in het totaal op zo’n 30 vluchtelingen, voornamelijk uit Noord-Afrika en landen als Sudan en Eritrea. Ze willen naar Engeland om verschillende redenen:

• omdat ze taal al spreken
• omdat ze er familie of vrienden hebben bij wie ze terecht kunnen
• vaak ook omdat ze door de Dublin-regel geen recht hebben om in België asiel aan te vragen

Velen moeten in principe terugkeren naar het eerste land waar ze hun vingerafdrukken achterlieten, dus vaak Italië, Hongarije of Griekenland. Maar die landen zijn al overvraagd of hebben niet dezelfde humanitaire standaarden.

Wat kan jij dan voor hen betekenen?

Hamid Al Sino • Samen met een groep vrijwilligers rond pastoor Fernand Marechal en met Dokters van de Wereld en Caritas proberen we de grote nood van deze mensen te lenigen.

De winter staat voor de deur en de meesten wonen op straat of in tenten in de duinen.

Ze zijn verkleumd en hebben honger. Elke ochtend zetten we ontbijt klaar in het voorportaal van de kerk. We ontmoeten hen, geven raad, nodigen hen uit om een douche te komen nemen in de achtertuin van de pastorie. ‘s Avonds krijgen ze een warme maaltijd. De pastorie dient als infopunt. Ze kunnen er altijd bij mij of iemand anders terecht.

Welke raad geef je hun?

Hamid Al Sino • Velen zijn niet goed op de hoogte van hun mogelijkheden.

We geven allereerst correcte sociale en juridische informatie.

Vandaag spraken we met een Sudanees die op 20 november vorig jaar op zee werd onderschept door de Italiaanse politie. Zijn vingerafdrukken werden genomen, maar hij reisde daarna voort zonder daar asiel aan te vragen. De Dublin-regel is voor zo’n situatie maar 1 jaar van kracht. Na 20 november kan hij dus in België een asielaanvraag indienen. Dat wist hij niet. Hij denkt nu na over die piste, die een einde kan maken aan zijn illegale en uitzichtloze situatie.

Tentoonstelling

In de Sint-Donaaskerk in Zeebrugge loopt nog tot 3 december een tentoonstelling over het vrijwilligerswerk dat in 2014 vanuit de parochie van pastoor Fernand Marechal op gang kwam voor transitmigranten.

Lees het interview met pastoor Marechal door Inge Cordemans.