Hartverwarmend ~ Eenvoudig goed doen verhoogt je weerstand!

Op de meest onverwachte plaatsen worden figuurlijk vitamines aangemaakt: bij een bedrijf dat voordien vooral aan winst dacht, in een buurt die nogal anoniem was, tussen mensen die elkaar niet eens bij naam kennen. Soms gaat het om een maatregel waar een hele groep mensen bij gebaat is, soms om een klein gebaar dat één mens doet glimlachen.

Op ontzettend veel manieren doen mensen spontaan en eenvoudig het goede, en dat is zoveel sterker dan het kwade. We beseffen plotseling dat we samen heel veel aankunnen. Met dit lijstje willen we dat goede vasthouden, koesteren, doorgeven en vermeerderen.  We vullen het dagelijks aan. Heb jij ook goed nieuws te melden? Laat het ons weten via mail zodat we het kunnen opnemen in de lijst. Of plaats een reactie onderaan.

#79

Als dit geen waardige afsluiter is voor deze reeks hartverwarmende en creatieve initiatieven van mensen om de coronamaatregelen door te komen! Een dikke knuffel, beste lezer! Hou je veilig en warmhartig.

#78

Op Facebook biedt iemand spontaan haar tuin aan om er gezinnen te laten spelen die zelf geen tuin hebben en nu niet in speeltuinen terecht kunnen. Hoe kan ik dit best lanceren, vraagt ze zich af? Blijkt het initiatief al vaste vorm te hebben gekregen dankzij andere gulle mensen! Het stond zelfs al in Knack. Daar lezen we:

Op het platform 'Welcome to My Garden' kan je zowel je eigen tuin aanbieden als een leuke campingspot zoeken in je buurt. 'Komende zomer reizen we waarschijnlijk in eigen land, dus we kunnen we maar beter de kansen grijpen die voor het rapen liggen', klinkt het bij initiatiefnemer Dries Van Ransbeeck (28).

De man is algemeen coördinator bij Open Knowledge Belgium vzw en gepassioneerd door open technologie en burgerinitiatieven.  De overnachtingsplekken op Welcome to My Garden kunnen het best worden vergeleken met bivakzones. Tenzij anders vermeld op het profiel van de aanbieder, gaat het om eenvoudige stukken gras zonder veel faciliteiten waar je je tent kan opzetten voor een nacht. Misschien mag er ook gewoon overdag gespeeld worden?

#77

De Sint-Rochuskerk in Deurne is tijdelijk omgebouwd tot dokterspraktijk, om precies te zijn: de weekkapel. De artsen van Geneeskunde voor het Volk gebruiken de kerk om mensen te testen op het coronavirus. Pastoor Alfons Houtmeyers legt uit: De praktijk van Dokters van de Wereld ligt op een vijftigtal meter van de kerk. Van toen ik hier 32 jaar geleden pastoor werd, hebben we een goede verstandhouding, ook al verschillen onze politieke voorkeuren. Toen ze twee weken geleden kwamen vragen of ze de kerk mochten gebruiken als triagepunt, was ik blij dat ik op die manier ook iets kon doen tegen corona.

Hun eigen lokalen zijn te klein om de patiënten op een veilige manier te kunnen ontvangen, legt de pastoor nog uit. Er is slechts één ingang en een kleine wachtzaal. De artsen en patiënten van hun kant zijn uiteraard blij en dankbaar om de bereidwilligheid van pastoor Fons. Een mooie wisselwerking! En hopelijk mogen de kerken binnenkort ook weer gebruikt worden voor de liturgie.

#76

Jeugddienst Don Bosco biedt een poster met een positieve uitspraak aan, geïnspireerd door Maria Mazzarello, medestandster van de Italiaanse heilige en stichteres van de vrouwelijke tak van de congregatie. Doe wat je hart je vraagt is een van haar kernuitspraken. In deze bijzondere tijden gebruiken we natuurlijk in de eerste plaats ons verstand, maar we moeten ook ons hart laten spreken, meent Lindsey Pinnock. De poster moedigt in die zin aan tot solidariteit, dankbaarheid en creativiteit om verbonden te blijven en is een warme uitnodiging naar voorbijgangers.

De poster is aan te vragen via het formulier Avondwoordjes Poster op de website van Jeugddienst Don Bosco. De eerste 100 aanvragers krijgen hem gratis toegestuurd.

#75

Een prachtig lied vanuit Zimbabwe: The Blessing.

#74

Mopje. Met onze excuses. ;)

#73

Het Onzevader als een gebed van verbinding en van hoop, ook in coronatijden, over de hele wereld. En deze versie in het Swahili, gezongen door Stellenbosch University Choir, heb je wellicht nog nooit gehoord!

#72

Bloemen en de natuur zijn voor veel mensen in deze crisis een teken van hoop en nieuw leven. Dit filmpje illustreert dat op bijzonder mooie wijze.

#71

Kris De Vleeschouwer is pastoraal werker in rusthuizen in Gent en Tielrode. In een lang interview op het 21bis (van Hogeschool Thomas More) zegt hij: Dagelijks aanhoren wat voor eenzaamheid en lijden COVID-19 met zich meebrengt maakt mijn werk momenteel erg zwaar. Maar dat geldt voor al mijn collega’s. Daarom is en blijft het belangrijk om elkaar te ondersteunen en af en toe eens goed te kunnen lachen.

Wat het coronaverhaal hem vooral leert is dat de mensheid, en iedere mens persoonlijk, bijzonder kwetsbaar is, zo zegt hij. Ondanks onze zogenaamde zekerheden, technische vooruitgang en kennis zijn we als mensheid broos. Een simpel virus kan op enkele weken tijd de hele wereld doen stilvallen. Enkel de ‘zorg’, in de brede zin, is blijven werken. Dit laatste verdient niet enkel een diepe waardering, maar het toont ook aan dat menselijke zorg voor elkaar het hart is van een samenleving die diep gekoesterd en verzorgd moet worden.

Kris De Vleeschouwer is ook de man achter Dagelijks Bijbelcitaat. Hij startte de website 17 jaar geleden op en nog steeds stuurt hij zo'n 3.500 mensen dagelijks een bijbelcitaat via mail.   

Lees het hele interview op 21bis.

#70

De roeping van artiesten als Eric Melaerts doet nadenken over onze eigen roeping als christen. Blijven geloven in en leven vanuit het 'en toch'. Dit filmpje - oorspronkelijk in het Frans gemaakt door een collega - vond hij alvast de moeite om in het Nederlands over te doen en te posten op zijn Facebookpagina. Bedankt!!

#69

De Sint-Michielparochie in Bree hield op Moederdag een een steun- en troostmoment voor mensen die getroffen zijn door het coronavirus. Het initiatief kwam van de stuurgroep Rouwenden nabij. Bekijk de viering.

#68

De stad Leuven bundelt warme, solidaire initiatieven en verhalen van inwoners. Om anderen te inspireren en te motiveren om vol te houden en om de impact van corona op het leven in de stad te tonen. Vandaag het verhaal van Karine, die de voedselbedeling van Poverello organiseert.

 Plots veranderden we van een gezellig restaurant in een verdeelpunt van warme maaltijden, vertelt Karine. Zij woont in Tienen en is al 6 jaar vrijwilliger en 3 jaar verantwoordelijke bij Poverello Leuven. Al bij al is het vlot verlopen. We moesten alles herinrichten, maar we zijn maar 1 dag dicht geweest. Gelukkig zijn we erg vindingrijk bij Poverello.

De omschakeling was nochtans niet evident. Veel van de vaste vrijwilligers zijn ouder dan 70. Zij wilden wel blijven werken, maar ze behoren helaas tot de risicogroep. Ik heb hen dus met pijn in het hart naar huis moeten sturen. Maar de stad steekt een handje toe en via Leuven Helpt hebben we voldoende vervangers gevonden. Zelfs chef-koks van restaurants die nu gesloten zijn, kwamen meekoken. Leuk, want daar leren wij nog wat van. Die extra handen kwamen van pas, want de voorbije weken kregen we extra bezoekers bij Poverello.

Lees het hele verhaal op Leuvense verhalen.

#67

Bij kringwinkel De Tinten in Gent houden ze de moed erin. Verantwoordelijke Greetje Ergo postte deze foto's op haar Facebookpagina.

#66

De jongeren van Sint-Michielsbeweging Gent zouden normaal gezien deze maand meegaan op een bedevaart naar Oostakker-Lourdes. Corona trok er een dikke streep door, maar dat hield de jongeren niet tegen om elkaar (met Maria) nabij te zijn. Ze knutselden dit filmpje in elkaar.

#65

De berenjacht was een van de eerste berichten in deze lijst die bruist van de positiviteit en kleine goedheid. Verschillende kerkgemeenschappen, waaronder de pastorale zone Groot-Glabbeek, kwamen op een gelijkaardig idee voor de meimaand. Nu alle beertjes geteld zijn, en inmiddels de Mariamaand aangebroken is, word je uitgenodigd om op zoek te gaan naar alle mariabeelden in jouw buurt. Het idee haalde de regionale pers en werd nu ook opgepikt door vrt. Doe je mee? Post je foto's op sociale media met #mariajacht.

#64

Slabbinck, het atelier voor liturgische gewaden, brengt een mondmasker uit, speciaal voor priesters. Dat vonden wij wel een leuk nieuwtje. De kapjes zijn stijlvol wit met een geborduurd vredesduifje erop.

#63

De tentoonstelling Caelum (hemel) was vorig jaar te zien op de gevels van het Pastoraal Centrum Seminarie van het bisdom Hasselt. Op monumentale tekeningen bracht kunstenaar Koen Lemmens het spel van de wolken in beeld, gecombineerd met de zeven kruiswoorden. Een uitnodiging om de diepere mystiek achter de laatste woorden van Christus te verkennen. In een filmpje blijft het werk voortleven. Misschien mag het ook iets over jouw leven vertellen, over jouw zoeken en vinden, jouw verlangen om gevonden te worden.

#62

Vrouwenbeweging Ferm lanceert het project Plant Troost om tegemoet te komen aan de vele vragen en zorgen die leven bij mensen die in deze periode worstelen met verlieservaringen en rouw. Afscheid nemen is zo anders als je niet dichtbij de stervende of overledene mag komen. Als je hem of haar niet meer mag aanraken en geen tijd samen mag doorbrengen, laat staan een afscheidsviering organiseren voor een goed gevulde kerk.

Heb je nood aan contact met lotgenoten, dan kan je lid worden van de gesloten Facebookgroep Troostgenoten. Verder vind je op de website van de beweging nog tips, getuigenissen, ideeën voor 'troostplekken' en ook video's met inzichten van 3 experts: Manu Keirse, An Hooghe en Dirk De Wachter.

#61

#60

Gewoonlijk hebben we in onze parochie elke zondag kinderwoorddienst, tijdens de woorddienst van de 'grote mensen'. Corona maakte dat onmogelijk, en ook eerste communie en vormsel zijn al uitgesteld. Maar online komen we nu toch samen. Afgelopen zaterdagavond doken er 14 schermpjes met telkens 1, 2 of 3 kinderen op bij onze zoomsessie. We keken naar een filmpje over de apostelen die bang binnen zaten nadat Jezus gestorven was, een beetje zoals wij in deze coronatijden. Maar toen kwam Jezus binnen en kregen ze weer moed en hoop, en de verbondenheid groeide. De kinderen vertelden online waar zij allemaal hoop en verbondenheid hadden gezien de laatste weken. Veel van hen hadden zelf ook meegewerkt daaraan! Het was een fijne kinderwoorddienst, en we gaan dat nog doen! Liefs, Kolet

#59

Deze charmante foto op een Facebookpagina voor godsdienstleerkrachten delen we met plezier. Na regen komt zonneschijn. En als ze zich samen voordoen is het helemaal fijn!

#58

Een leuke knipoog van zuster Carine Devogelaere op Facebook. Ze post dit fotootje en schrijft: Gisterenavond bakte mijn medezuster pannenkoeken en daar zat ik eigenlijk al een tijdje op te wachten, niet alleen omdat ik ze lekker vind ... Een pan-demi vond ze in deze tijden wel toepasselijk!

#57

Wist je dat het woord 'quarantaine' komt van de eerste lockdown in de middeleeuwen die 40 dagen duurde? In het Verenigd Koninkrijk, waar kunstkenner en priesterstudent Patrick Van der Vorst op dit moment verblijft, duurt de lockdown ook precies 40 dagen. Een Bijbels getal, zo benadrukt Van der Vorst. Het inspireerde hem tot dit filmpje met 2 keer 40 schilderijen en een inspirerende tekst. Daarmee hoopt hij mensen een beetje vreugde te brengen. Dank je, Patrick!

#56

In gewone tijden maakt de parochie van Tinne Pittoors jaarlijks een paasontbijt voor alle mensen van de forensische psychiatrie van Sint-Kamillus. Maar het zijn geen gewone tijden. Pittoors schrijft: We bedachten hoe we onze verbondenheid op een andere manier konden tonen. Het worden taarten! Taarten die zondag op al 'onze' afdelingen worden bezorgd. Een 'ik zal er zijn voor jou' in zoete vorm, dat kan maar energie geven in deze dagen. En als alles achter de rug is, gaan we pannenkoeken bakken, want dan is het feest.

Van de mensen van Sint-Kamillus nemen de situatie ook zo goed mogelijk op, zo blijkt uit een reactie: Mensen die ze anders moeilijk gemotiveerd krijgen, lijken opeens heel wat meer in hun mars te hebben. De tuin lag er nog nooit zo netjes bij, er is veel medewerking en begrip van de bewoners voor de getroffen maatregelen.

Pittoors besluit: Of hoe deze tijd met voor hen heel ingrijpende maatregelen ook de onvermoede kracht kan aanspreken. Ook daar in de forensische psychiatrie een van elkaar voor elkaar.

#55

Op de website van de Universitaire Parochie van KU Leuven vonden we deze mooie tekst ondertekend door Mieke Grypdonck.

Is het jou ook opgevallen? De e-mailtjes die je krijgt en schrijft ogen veel vriendelijker. Niet alleen worden er e-mailtjes verstuurd door mensen die willen laten blijken dat ze aan anderen denken, dat ze willen weten hoe het met hen gaat, die iemand een hart onder de riem willen steken. Ook de strikt zakelijke e-mails zijn zachter. Er staat bijna altijd iets in wat er vroeger niet had ingestaan, een of andere attentie, een lieve wens, een vorm van aandacht.

Ook in de kleine supermarkt viel het mij vandaag op. De jonge man die moest zorgen dat de mensen deden wat van hen verwacht werd, die de winkelmandjes moest ontsmetten en hulp bieden aan wie die nodig had, was buitengewoon galant. Zo galant dat ik de behoefte voelde hem er extra voor te bedanken.  Hij ontving de dank met plezier, en wenste mij nog een mooie dag toe.

In de grote supermarkt, waar we in de rij moesten staan, had iemand ingeschoven waar dat niet hoorde, voor haar beurt. Ze werd er door anderen met zachtheid op attent gemaakt, en ik stelde haar gerust: ik had gezien, zei ik haar, dat ze de rij echt verkeerd had waargenomen, en niet probeerde de boel te belazeren.

De verpleegkundigen in de psychiatrische instelling waar ik voor de Coronatijd als vrijwilliger kom en nu en dan iets ga afgeven, zijn vriendelijker dan ooit, en zelf doe ik veel meer mijn best om mijn waardering te laten blijken.

Hoe mooi zou het zijn, als al deze zachtheid na de Coronacrisis verder ons leven zou blijven kleuren!

Het doet Mieke aan dit gebed van Huub Oosterhuis denken.

• Wek mijn zachtheid weer,
  Geef mij terug de ogen van een kind,
  Dat ik zie wat is,
  En mij toevertrouw,
  en het licht niet haat.

Amen. Moge het zo zijn.

#54

Een lezeres stuurde ons deze foto door zonder veel woorden, enkel de boodschap: oog voor kleine dingen. En, inderdaad, hoe charmant zijn die kleine doorduwers toch! Onkruid worden ze wel eens genoemd. Onkruid dat niet vergaat. Die benaming lijkt ons veel te negatief. Leve het onkruid, dat ons vandaag leert om de kop niet te laten hangen, maar vol te houden. En te bloeien!

#53

Dichteres Gil Vander Heyden schreef een speciaal gedicht voor corona, dat we mogen opnemen op de coronablog.

Dicht

Ze wil nu graag naar buiten.
Maar het huis is streng.
Het krimpt in al zijn voegen
en houdt zijn deuren dicht.

#50

Grapje...

#49

Wat mooi van Welzijnsschakel Halfweg in Veltem-Beisem! Inderdaad: niets doen is geen optie. Ook een applaus voor jullie!

#48

Dit bericht las ik bij Facebook-vriend en kerkvrijwilliger Jos Kluiver uit Gouda.

Gisterenavond ontving ik een WhatsApp berichtje van de geloofsleerling die mij heeft gevraagd om zijn peter te zijn. In de Goede Week had hij in de lijst van overledenen de naam van mevrouw Kluiver-Kusters gezien. Hij informeerde of dat toch hopelijk niet mijn moeder was.

Toch wel dus. In een antwoord schreef Kluiver dat de familie op zondag 29 maart nog samen met moeder naar de online eucharistieviering hadden gekeken in het ziekenhuis. Bleek dat zijn petekind actief betrokken was bij de video streaming van deze viering. En het wordt nog mooier als Kluiver besluit: Zoals pastoor van Klaveren in zijn overweging tijdens de begrafenisdienst van onze moeder zei: 'Toeval is de bijnaam van God.'

#47

De jongeren van het bisdom Gent hoopten hun nieuwe bisschop Lode Van Hecke eerder te ontmoeten. Nu de coronamaatregelen ook hen in hun kot houden, maakten ze met IJD Gent dit filmpje alvast ter kennismaking.

#46

Erika Budaï van SLAC/Conservatorium zingt in het Klein Begijnhof in Leuven elke avond met de buren de beroemde aria Va pensiero uit Nabucco  van Verdi. Het is een lied dat gaat over de droefheid en de hoop tijdens de ballingschap in Babylonië. Krachtige muziek voor het delen van pijn en hoop. Leuven Actueel citeert haar: ‘Iedereen in onze straat kan hierbij meezingen of -neuriën. Een kleine muzikale attentie als eresaluut aan de talrijke zorgverleners die nu onwaarschijnlijk werk verrichten. Want net als een virus infecteert muziek de mensen… maar dan in positieve zin!’

#45

Hoe kunstfotograaf Alessandro Garofalo zich liet inspireren...

#44

Kris De Vleesschouwer is zorgpastor in een woonzorgcentrum. Op Facebook postte hij een ontwapenende tekst en video.

Wandelend door de gang in ons Woonzorgcentrum hoorde ik in de verte een engel zingen. Tenminste, dat dacht ik. Ik ging op zoek, afgaande op het gezang. Hoe dichter ik kwam, hoe mooier het werd. Zo kwam ik bij zr' Ida terecht. Toen ze mij zag stopte ze even met zingen en zei: 'Kris, we moeten blijven zingen'. 'Groot gelijk zuster', zei ik. En ze hervatte haar lied.
Prachtig 

#43

#42

Art in Lockdown. Op het Damiaaninstituut Aarschot zetten twee leerkrachten talen en godsdienst op DIAblog een project op touw waarin leerlingen en leerkrachten hun vragen, angst en hoop konden verwoorden via kunst. Zo vond leerkracht godsdienst Alexander van Biezen inspiratie in deze coronatijd en schreef enkele prachtige, diepzinnige haiku’s, zoals deze:

• Laagtij
  De zee in lockdown,
  traag wachtend aan het anker
  tot het water komt.

#41

Kwb in kleur zet de kwb-fietsbox in om maaltijden te brengen naar de daklozenwerkingen in Brussel.

#40

De 'vrienden van K' begeleiden jonge vluchtelingen om niet alleen door deze coronatijd te moeten gaan. Ze ondersteunen ook de jongeren in het maken van levenskeuzes en in hun studieprojecten. Ontdek de growfundingscampagne.

#39

#38

Wees de eerste om lief te hebben. Een goede vriend zag deze woorden aan een muur in het Amerikaanse Boston en ze hebben zijn leven veranderd. Sinds de lockdown lezen mijn vriendin en ik elke ochtend een evangelieverhaal uit een kinderbijbel. Met een handvol eenvoudige woorden staat geschreven wat vandaag centraal moet staan; de liefde natuurlijk! Simpel, maar wel de nagel op de kop. Geknipt om aan onze muur te hangen.

#37

Een lieve buurvrouw sterft na een lange ziekte. Hoe kunnen we steunen in coronatijden? We mailen het bericht door via de buurtmail. Veel mensen gaan een kaartje binnensteken, want ongeveer iedereen is thuis. We willen bloemen afgeven en vinden een bloemenzaak met een webshop. We bestellen er een ruiker veldbloemen met kleine zonnebloempjes erbij, haar geliefkoosde bloemen. De fietskoerier van onze straat zorgt voor de bestelling en wij bezorgen hem een kaartje van ons allemaal samen om aan de bloemen te bevestigen.

Het lijkt zelfs alsof we meer tijd hebben om samen te zijn en aan B. te denken, nu we allemaal in ons kot zitten. Een viering waar we allemaal naartoe kunnen, zit er voorlopig niet in. Maar dat halen we nog wel in. Ook al kan er veel niet, er blijft nog zoveel mogelijk. We laten elkaar niet los, niet aan deze kant van de dood en niet aan de andere kant. Rust in vrede, B.

#36

De buurtplatformen bloeien als nooit tevoren. Op Hopplr in onze buurt geeft of leent iedereen naar hartelust spullen. Nu de winkels dicht zijn, is het nog fijner dan anders. Gisteren zette iemand een overschot aan voorjaarsplantjes in dozen voor de deur, om op te halen door wie plek had in de tuin. En elke avond samen klappen...

#35

In veel gezinnen met jonge kinderen worden in deze dagen volop eieren geverfd. Maar door corona geïsoleerde grootouders, die anders soms gekleurde eieren uitdeelden aan de hele familie, moeten iets anders bedenken.

Misschien kan de Ierse traditie ons op een mooi spoor zetten. Daar eten ze op Paasmorgen hardgekookte eieren die simpelweg versierd zijn met een eenvoudig kruisje. 

#34

Een godsdienstleerkracht met voornaam Joske kreeg deze foto toegestuurd van haar leerlingen. Fier post ze hem op Facebook met het bericht:

#31

#18

#17

Mogen we niet op bezoek gaan naar het ziekenhuis? Dan organiseren we met een club van de parochie een 'zoom' met onze vriendin in haar ziekenhuisbed erbij! Samen bidden doet altijd deugd. Waar we met twee of drie samen zijn - zelfs via zoom - is God in ons midden.

#16

Vanuit Australië waaide de oproep over om een beer of een afbeelding daarvan voor je raam te plaatsen. Zo kunnen kinderen in hun eigen buurt 'op berenjacht'. Het idee is geïnspireerd op het populaire kinderboek 'Wij gaan op berenjacht' van Michael Risen en Helen Oxenbury (1989). Inmiddels zijn er ook bij ons al heel wat beren te schieten langs de ramen!

#15

Wie op straat komt, waant zich soms in een science fiction film met een hoog rampengehalte. Bouwvakkers met mondmaskertjes, wie had dat ooit gedacht? Maar chapeau voor alle mensen die mits de nodige maatregelen zo goed mogelijk hun werk blijven doen! 

#14

Tuinarchitect en milieuactivist Louis De Jaeger vraagt het publiek op Facebook: wat is jouw droom voor na de coronacrisis? Goed om nu al over na te denken!

#13

De vrouw die een aantal uitgelezen boeken in de buurtboekentil plaatst, ‘omdat veel mensen nu meer tijd hebben om te lezen.’

#12

De kleinzoon die een veelkleurige tekening maakt van een hol waarin hij woont met zijn papa en zijn mama en dat via de app aan opa en oma laat zien.

#11

De oma die op verzoek van kleinzoon een ‘gek dansje’ appt, gefilmd door opa.

#10

#9

#8

#7

De mensen op de stoep in de hoofdstraat van de stad die elkaar vriendelijk groeten, ook al kennen ze elkaar niet. Mensen buiten zijn een schaars goed geworden, daar moet je zuinig op zijn.

#6

De oude vrouw in het rusthuis die olijk zegt dat we ‘erop en erover’ moeten.

#5

De pastoor die zijn dagelijkse mis filmt en uitzendt met zoveel tegenlicht dat zijn parochianen alleen de heilige geest zien.

#4

#3

De oude vrouw in de rij voor de apotheek die vertelt dat dit wel zal overgaan, omdat ‘het lang niet zo erg is als de oorlog en die ging ook voorbij.’ In de oorlog werd haar ouderlijk huis platgebombardeerd en moesten ze te voet op de vlucht…

#2

De mensen die voor het raam staan en zwaaien naar voorbijgangers, die ze anders niet eens zouden opgemerkt hebben.

#1

De afscheidsgroet die overal weerklinkt, in het echt en digitaal: ‘Blijf gezond, hou je taai!’