Heiligen in popmuziek (10): Maria Magdalena (als God het wil)
Adamo ~ Inch'Allah
In 1966 bezoekt de Belgisch-Italiaanse charmezanger Adamo het Heilig Land. Hij is onder de indruk van de schoonheid en rijke symbolische betekenis van de landschappen en plekken, die hij bezingt in een eerste strofe:
J'ai vu l'Orient dans son écrin
Avec la lune pour bannière
Et je comptais en un quatrain
Chanter au monde sa lumière
(Ik heb het Midden-Oosten gezien in haar juwelenkistje / Met de maan als banier / En ik wilde in een kwatrijn / Haar schittering tot de wereld zingen - vertaling: songteksten.net)
Maar Inch’Allah is voor een keer geen romantisch liedje. Adamo legt de vinger op de wonde van het geweld en de haat tussen de strijdende partijen in Israël/Palestina. Maar wat hij als vredeslied had bedoeld, werd geïnterpreteerd als pro-Israël. Arabische landen banden het van de radio. Onder Israëlische soldaten werd het dan weer een strijdlied tijdens de zesdaagse oorlog die enkele maanden later uitbrak.
In een interview zei Adamo dat hij bang werd van zijn eigen lied.
Verschillende versregels werden aangepast. En zo sneuvelde Maria Magdalena in één van de nieuwe versies.
Le chemin mène à la fontaine
Tu voudrais bien remplir ton seau
Arrête-toi Marie-Madeleine
Pour eux ton corps ne vaut pas l'eau
(De weg leidt naar de bron / Je wilt je kruik vullen / Stop Maria Magdalena / Voor hen is je lichaam minder waard dan water)
Maria Magdalena staat hier voor alle vrouwen die zich niet buiten durven te vertonen uit angst voor sluipschutters. In die periode kort voor de Zesdaagse Oorlog ligt Israël zwaar onder vuur door een coalitie van Arabische staten die het gebied willen heroveren en 250.000 gevluchte Palestijnen de kans willen geven terug te keren. De inwoners beven voor de inval die op handen is. Het Israëlische leger besluit zelf in de aanval te gaan en verovert onder meer de nog steeds gecontesteerde Golanhoogten op Syrië.
2 andere strofes ondergaan een stevige ingreep in 1993:
Dieu de l'enfer ou Dieu du ciel
Toi qui te trouves ou bon te semble
Sur cette terre d'Israël
Il y a des enfants qui tremblentRequiem pour 6 millions d'âmes
Qui n'ont pas leur mausolée de marbre
Et qui malgré le sable infâme
On fait pousser 6 millions d'arbres
In de nieuwe versie klinken ze zo:
Mais voici qu'après tant de haine
Fils d'Ismaël et fils d'Israël
Libèrent d'une main sereine
Une colombe dans le cielRequiem pour les millions d'âmes
De ces enfants, ces femmes, ces hommes
Tombés des deux côtés du drame
Assez de sang, Salam, Shalom
Beluister de versie van 1993, hier met Maurane (vorig jaar overleden op 57-jarige leeftijd).
In de nieuwe versie is er aandacht voor het lijden aan beide kanten (kinderen van Ismaël en kinderen van Israël en gevallen aan de twee kanten van het drama) en roept Adamo een visioen van vrede op: een duif aan de hemel, genoeg bloed. Vrede, vrede!
De nieuwe versie zingt Adamo op een internationale tournée in 1993, van Beiroet tot Teheran en met hoogtepunt in Jeruzalem en Tel-Aviv. Toen hij het lied daar bracht, was er voor het eerst sinds decennia reële hoop op vrede dankzij de Oslo-akkoorden, bereikt tussen de Israëlische premier Yitshak Rabin en de Palestijnse leider Yasser Arafat. De hoop werd letterlijk aan flarden geschoten toen een joodse extremist Yitshak Rabin doodschoot in 1995.
De titel van het lied betekent: Als God het wil.
Helaas, de serie Heiligen in popmuziek is afgelopen. Dank voor alle suggesties!