Herbouwen met de Bijbel als instrument

In deze rubriek reageert een deskundige gast op een vraag of stelling. Deze week luidt de vraag: wat heeft de Bijbel ons anno 2021 nog te bieden?

Op zaterdag 23 oktober wandelde de Nieuwe Bijbelvertaling NBV21 – de Bijbel voor de eenentwintigste eeuw – Vlaanderen binnen. In de Mechelse Begijnhofkerk presenteerde het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap de vernieuwde Bijbel aan de Vlamingen. Als jonkie – met amper een kwarteeuw levenservaring durf ik mezelf nog bij de jongeren te rekenen – kijk ik daar toch met een andere bril tegenaan dan ouderen. Ik groeide op in een maatschappij waarin religie behoort tot de privésfeer, een samenleving waarin tal van vooroordelen de kop opsteken wanneer iemand zich publiekelijk out als gelovige. Vlaanderen is een plek waar de Bijbel voor het gros van de bevolking een sprookjesboek is, of hoogstens een geschiedenisboek dat ergens stof ligt te vergaren op een muffe zolder. Dat dacht ik toch. Zaterdag 23 oktober trapte veel van mijn vooroordelen aan diggelen.
Als de Vlaamse presentatie één ding aan het licht bracht, is het dat de Bijbel na meer dan twintig eeuwen nog steeds dicht bij de mensen staat. Zoals projectleider Matthijs de Jong zo beklijvend zei tijdens zijn praatje: „De Bijbel is het boek van ons leven.”
Het hoogtepunt van het programma was de overhandiging van de NBV21 aan 21 Vlamingen uit uiteenlopende beroepsgroepen en sectoren in de samenleving. Een voor een galmden naam en beroep van de 21 door de barokke kerk. Een acteur, een journalist, een schrijver, een arts, een maatschappelijk werker, een leerkracht… Ze kwamen uit alle lagen van de samenleving. Het was een heus kippenvelmoment, toen 21 zeer diverse mensen belichaamden dat ongeacht religie, achtergrond, leeftijd of etniciteit, de Bijbel alle zielen in de zaal met elkaar verbond. Als ik die dag met één woord moet omschrijven, laat het dan ‘verbondenheid’ zijn. De Schrift verbond iedereen in de Begijnhofkerk, als een Bijbels cement dat onze gemeenschappelijke grond fundeerde. En ik ben er rotsvast van overtuigd dat de Bijbel op die manier ook alle Vlamingen met elkaar verbindt.
Wanneer religie in de media komt, is dat al te vaak met een negatieve bijklank. Natuurlijk moeten wandaden en schandalen [node:field_streamers:0] aan de kaak worden gesteld, opdat de daders worden gestraft en hun acties zich nimmer meer herhalen. Maar de overheersende negatieve berichtgeving draagt ook bij tot een marginalisering van geloof. Ik heb vaak de indruk dat ik me haast beschaamd moet voelen omdat ik gelovig ben, hoewel er ook zo veel goede daden voortvloeien uit het geloof dat ik met hart en ziel koester. Ik hoop daarom vurig dat de komst van de NBV21 een kantelpunt is, een punt waarop eenieder weer zonder schroom publiekelijk mag uitkomen voor zijn of haar geloof. Een punt waarop gelovig zijn uit de taboesfeer wordt gehaald, een punt waarop we opnieuw trots mogen zijn op onze cultuur en op de waarden en normen die we ontlenen aan de Heilige Schrift. Dat is iets wat we samen moeten doen: ondanks alle negatieve berichtgeving oog hebben voor het positieve. Het kind niet met het badwater weggooien. Het doet me denken aan Jesaja 61, 4 (versie NBV21): „Wat al eeuwen verwoest ligt, zullen zij herbouwen, de lang verlaten streken weer bevolken; ze herstellen de vervallen steden, door vroegere generaties verlaten.”
In een seculier Vlaanderen waarin velen het geloof hebben verlaten – vaak wegens de schandalen – is herbouwen broodnodig. De Vlaming is zoekend, het leeuwendeel van de bevolking heeft nog steeds een zekere affiniteit met de Bijbel. Het zit ingebed in onze cultuur, in onze kunst en al helemaal in onze taal. Een artikel van VRT NWS naar aanleiding van de komst van de NBV21 toont aan hoezeer onze taal verstrengeld is met de Schrift. Het is ons boek, het boek van ons leven. We krijgen nu de kans om die band te (her)ontdekken, met een Bijbel die met beide voeten in de eenentwintigste eeuw staat. Geen sprookjesboek, geen geschiedenisboek, maar wel mijn Bijbel die me zo veel leert over mens-zijn en over Gods Liefde. De berichtgeving in onder meer de Vlaamse pers is alleszins veelbelovend. De positieve vibe die heerst na de komst van de NBV21 kan fungeren als fundament waarop wij als gelovigen kunnen (her)bouwen.
Om de woorden van de Mijn Bijbel-campagne aan te vullen: mijn Bijbel helpt me te (her)bouwen.