Inzet vraagt ook vertrouwen

Geloof houdt leven van Bart Dewaele en An De Bremme mee in balans

’s Zondags hebben Bart Dewaele en An De Bremme, ouders van Genade (21), Hannes (19) en Jakob (9), de intentie niets te plannen. „Tenzij we ergens verwacht worden natuurlijk”, zegt An De Bremme, pedagogisch directeur in het Heilig-Hartcollege in Waregem. „Vooral na een drukke week ben ik blij ’s zondags mijn tijd vrij te kunnen invullen. Ook in mijn engagementen maak ik bewuste keuzes. In de parochie ben ik betrokken bij de doopselcatechese en de gezinsvieringen. Dat volstaat. Zo ren ik mezelf niet voorbij.”
Ook echtgenoot Bart Dewaele wikt en weegt als het tijd betreft. „In maart ga ik aan de slag bij SAM vzw, het nieuwe Vlaamse Steunpunt Mens en Samenleving”, vertelt hij. „Daarmee kies ik bewust voor een baan dichter bij huis en bij de sociale uitdagingen in Vlaanderen. Ik werkte meer dan twintig jaar in de ontwikkelingssamenwerking en de afgelopen tien jaar voor Education for Development (VVOB). Daartoe verbleef ik geregeld in het buitenland. SAM is een fusie van vijf organisaties gericht op een sociale, rechtvaardige en duurzame samenleving voor iedereen. Kwetsbare groepen liggen me na aan het hart. In de parochie wil ik me engageren in de zieken- en rouwpastoraal.”
„Niet dat ik op zoek ben naar nog meer engagementen”, vervolgt Dewaele. „Het gaat erom dat je doet wat je graag doet. Ik vind het fantastisch wanneer mensen zich verliezen in een passie. In positieve zin wel te verstaan, want je kunt zo gedreven zijn dat je je grenzen overschrijdt. Dan dreigt het mis te lopen. Evenwichtig leven is een dynamisch proces. Hoe je omgaat met wat je overkomt, speelt daarbij een grote rol. Zo kun je de lat zo hoog leggen dat je verbitterd wordt, bijvoorbeeld in de strijd voor sociale rechtvaardigheid. We worden opgeroepen verantwoordelijkheid te nemen en te doen wat we kunnen, maar evenzeer [node:field_streamers:0] los te laten en te vertrouwen. Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde dan wat mensen menen te beseffen.”
„Dat is net het mooie aan ons geloof”, beaamt An De Bremme. „Geloven dat je graag gezien wordt, onvoorwaardelijk, en dat je mag zijn wie je bent, doet je met vertrouwen in het leven staan. Op school heb ik soms te maken met complexe situaties. Telkens probeer ik verbindend en herstelgericht te werken, door relaties open te houden. Dan ben ik tevreden en daar draait evenwicht voor mij om, in harmonie leven met jezelf en je omgeving.”
Volgend jaar is het echtpaar uit Waregem een kwarteeuw gehuwd. Hoe ze hun jubileum zullen vieren, weten ze nog niet. „Misschien met een gezinsvakantie”, zegt De Bremme. „Toen Hannes achttien werd, bezochten we Israël en Palestina. Vieren is belangrijk, maar het hoeft niet altijd groots. Ongedwongen samen zijn, zingen en dansen is ook een manier om het leven te vieren. Zolang je je maar met elkaar verbonden voelt. Ook in een relatie is dat zo. Bart en ik zijn verschillend, maar net ons anders-zijn houdt ons bij elkaar.”
„Evenwicht in een relatie bereik je niet zozeer door over alles hetzelfde te denken, maar door elkaar aan te vullen”, vult Ans echtgenoot aan. „Hoewel we het natuurlijk eens zijn over fundamentele kwesties. Ook in de gezinsgroep, die we zelf oprichtten, ervaren we een grote diversiteit. Dat we na twintig jaar nog altijd samenkomen, heeft vooral te maken met een blijvende openheid voor ieders aanvoelen, ook op het vlak van levensbeschouwing. De zinvolheid van het leven ligt niet in grootse dingen, maar in wat ogenschijnlijk betekenisloos is. Daaraan herinnert de advent ons jaarlijks. Met Kerstmis vieren we dat het grote in het kleine geboren wordt. Dat druist in tegen de maatschappelijke logica, maar het houdt ons met beide voeten op de grond.”