Maria brengt dichter bij Jezus

Meibedevaart op Oudenberg versterkt saamhorigheid in dekenaat Zottegem

Geregeld trekken Ann Van Nieuwenhove en haar echtgenoot te voet naar de top van de Oudenberg in Geraardsbergen om hun werkweek af te sluiten. „’s Avonds is de kapel gesloten”, zegt de parochieassistente voor Kerk in Geraardsbergen. „Dan verpozen we even op de allerhoogste top naast de kapel. Wanneer we er overdag langsgaan, verwijlen we altijd even in de kapel bij Onze-Lieve-Vrouw. Doorgaans komt dan spontaan het refrein ‘Lief Vrouwke, ik kom niet om te bidden, maar om een poos bij u te zijn’ bij me op. Ik vraag me soms af of ik dan niet al aan het bidden ben.”
Ook op de laatste vrijdagavond in mei trekt de parochieassistente naar de Oudenberg. Aanleiding is de jaarlijkse dekenale slotbedevaart, een traditie die al ruim een kwarteeuw bestaat en destijds in het leven werd geroepen onder leiding van Paul de Baere, de toenmalige deken van Geraardsbergen. Door de hervorming van het parochielandschap in het bisdom Gent behoort Geraardsbergen sinds vorig jaar tot het dekenaat Zottegem.
„Het idee om een gezamenlijke dekenale bedevaart te organiseren, kwam er vorig jaar toen we met de nieuwe dekenale ploeg gelegenheden zochten om het gemeenschapsgevoel te versterken”, legt deken van Zottegem Hans Vandenholen uit. „Aangezien de Oudenberg in Geraardsbergen het belangrijkste bedevaartsoord in het nieuwe dekenaat Zottegem is, besloten we daar een gezamenlijke afsluiting van de meimaand te houden, dit jaar op 25 mei. Het is zinvol en doet deugd elkaar te vinden en te bemoedigen en samen te vieren over de grenzen van oude territoriale parochies en kleine dekenaten heen. Zo wordt duidelijker wat Kerk-zijn betekent. Dit jaar nodigen we uitdrukkelijk alle koren uit om, midden tussen de aanwezigen, de zang te ondersteunen. Ook de jongeren van alle diverse Jokrigroepen en de misdienaars zijn uitgenodigd. Na de viering organiseren we voor hen een afzonderlijk ontmoetingsmoment.”
Ook al celebreert Hans Vandenholen, samen met alle priesters en diakens van het dekenaat, nog maar voor het tweede jaar op rij de viering van de bedevaart, ook hij is al lange tijd vertrouwd met de kapel op de Oudenberg. „Ik ken de plek al van toen ik kind was”, vertelt de deken. „Mijn grootouders van vaderszijde woonden dichtbij, bovenaan de Vesten. We gingen vaak naar de kapel. Ik ben trouwens niet de enige die er een band mee heeft. Het hele jaar door wordt de kapel druk bezocht en is ze versierd met bloemen, zelfgemaakte gebeden of tekeningen.”
„Een kapel vraagt heel wat onderhoud”, zegt Ann Van Nieuwenhove. „Het meeste werk gebeurt overigens achter de schermen. [node:field_streamers:0] Elke ochtend is pater François in stilte in de kapel aan het werk. Vooral in mei ben je er nooit alleen. Mensen komen en gaan, om een kaars te branden, te bidden of tot rust te komen. Sommigen puffen er uit nadat ze de berg op stapten of fietsten. Het is mooi om zien hoe tijdens de dekenale bedevaart vrijwilligers van Samana, voorheen Ziekenzorg, hulpbehoevenden de berg op helpen, zodat ook zij de viering kunnen bijwonen.”
„Bedevaartsplaatsen zijn doorgaans meer in trek dan parochiekerken”, zegt Hans Vandenholen. „Dat is al jaren het geval. Op bedevaartsoorden komen mensen af die we tijdens zondagsvieringen minder of zelfs niet ontmoeten. Maria staat dicht bij mensen en brengt ons naar Jezus Christus, om Wie het uiteindelijk allemaal draait. Maria wordt niet voor niets de ‘Moeder van de Kerk’ genoemd.”
„Een georganiseerde bedevaart is bovendien gemeenschapsvormend”, zegt de deken van Zottegem. „Christen zijn is altijd samen christen zijn. Tijdens zo’n bedevaart ervaren mensen des te meer dat ze bij elkaar horen en elkaar nodig hebben. Vooral in de ingrijpend veranderde tijden waarin de Kerk zich vandaag bevindt, is dat belangrijk. De blijde ontmoeting, het samen vieren en zingen en de kracht van de eucharistie verbinden ons met Christus en met elkaar. Op de Oudenberg voel je je wat zoals op de berg Tabor, waarop Jezus met enkele leerlingen bijeenkwam en een bijzonder moment beleefde. Wanneer we na de viering afdalen, kunnen we er weer tegenaan. Bovendien vindt de viering plaats in openlucht. Zo stellen we als gemeenschap een uitnodigend gebaar naar de wereld. Het is zoals in het evangelie: de stad boven op de berg is de stad van God waartoe allen genodigd zijn.”
„Op bedevaart gaan is mijn favoriete manier om op tocht te gaan”, vertelt Ann Van Nieuwenhove nog. „Mijn man en ik fietsen al meermaals naar Lourdes in Frankrijk. Wanneer je uren aan een stuk fietst, bid je ook van op het zadel. Eenmaal aangekomen danken we, om alles wat goed ging onderweg en om zo veel moois in het leven. We bidden er ook voor wat moeilijker loopt, bijvoorbeeld voor een ziek familielid. Enerzijds is de bedevaartplaats zelf of de plek van aankomst de beloning voor de soms lastige tocht. Anderzijds is het ook het eindpunt van een avontuur. Dat vind ik altijd een beetje jammer. Gelukkig beleef je onderweg vele rijke ervaringen waarvan je nog lang kunt nagenieten. Komende zomer leggen we per fiets het tweede deel af van de tocht naar Santiago de Compostela in de Spaanse Pyreneeën. Ik kijk er al naar uit, maar eerst de Oudenberg. Hopelijk is ook de zon straks van de partij, want onder een stralende blauwe hemel krijgt de bedevaart een extra dimensie.”

De bedevaart naar de Oudenberg vindt plaats op 25 mei om 20 uur. Meer via 0487 90 67 93 of a.vannieuwenhove@hotmail.com.