Matthias Sellmann: ‘Kerk gebeurt wanneer ze zichzelf loslaat’
Als je de aanwezigheid en betekenis van de kerk in de huidige samenleving vergelijkt met die van 50 of 100 jaar geleden, dan zie je wegkwijning. Maar vergelijk je met 10 jaar geleden, dan kun je kiemen van iets nieuws ontdekken. Van die vaststelling vertrekt Matthias Sellmann in Parochie van de toekomst. De post-seculiere samenleving biedt nieuwe mogelijkheden, stelt hij. Daar waar de kerk zichzelf loslaat, dáár gebeurt ze!
Modern kerk zijn, dat is: de autonome religieuze vrijheid van mensen erkennen en een aanbod doen om die te voeden. Met andere woorden: de aanvaarding en omarming van de geseculariseerde leefwereld. Wat heb je daarvoor nodig? 7 dimensies:
- vormen van religieuze aanwezigheid en godsdienstig aanbod ...
- … waarin eerbied wordt opgebracht voor de telkens andere eigen stijl van mensen en waarin pluralisme wordt bevorderd.
- Die nieuwe vormen van aanwezigheid en aanbod moeten participatie beogen: toegankelijk zijn en kansen scheppen voor het ontwikkelen van de eigen religieuze stijl(en) van de mensen.
- Professionalisme: de instellingen en voorzieningen van de ‘aanbieder’ moeten alle voordelen hebben van een goede organisatie.
- Communicatie: ze moeten een goede toegang hebben tot de media maar ook persoonlijk toegankelijk zijn
- Articulatie: Ze moeten verrassend zijn en inspireren ...
- … voortdurend in beweging blijven en ernaar streven om zich te verbeteren en te innoveren
Elk van deze kenmerken wordt in het boek uitgewerkt in een hoofdstuk van een 5-tal bladzijden. Het voorwoord werd geschreven door Christa Damen, voorzitter van het Interdiocesaan Pastoraal Beraad (IPB). Dit overleg- en adviesorgaan van de kerk in Vlaanderen is al geruime tijd bezig met het in kaart brengen en bevorderen van vitaliteit in de Kerk. Dat gebeurt onder meer via het project Space for Grace - Levende gemeenschappen voor morgen.