Midden in de winternacht — Kolet Janssen [column]
Als christenen zijn we vaak tamelijk onzichtbaar, maar met Kerstmis doet iedereen mee met ons. De hele stad is versierd, er zijn speciale markten en happenings. Overal verrijzen dennenbomen en er zweven engeltjes op de meest onverwachte plaatsen. Zelfs als de kerstmarkt winterdorp heet, sijpelt er iets van de warmte van Kerstmis door.
De jacht op efficiëntie en de haast zakken even weg. Het is niet handig om een kerstboom in je huis te halen en te versieren. Het is niet nodig om veel en lekker kerstig eten te koken. Maar precies daarom is het zo fijn.
We zijn weer samen na een jaar vol drukte en gedoe. We mogen weer even stilvallen, want het is Kerstmis. Laat de klokjes klingelen en de herders waken over onze schamele pogingen om God mens te laten worden hier op aarde. Er schemert iets van vrede door bij ons samenzijn. Midden in de winternacht.
Kijk eens hoeveel mensen er over de kerstmarkt lopen. Hoe ze zich vergapen aan de lichtjes en glimlachen bij het gezang van het gelegenheidskoor, dat met slappe kerstmutsen geld inzamelt voor een goed doel. Er zijn zoveel mensen van goede wil. Je ziet ze met Kerstmis. Maar ze zijn er het hele jaar door. In de gloria.