Norbertijn loopt thuismatch

Broeders van Averbode joggen zich gezond en verfrissen hun geest

Op Hemelvaartsdag stond hij in topconditie aan de start van de Abdijentocht ten voordele van Samen Tegen Armoede/Welzijnszorg. De tocht voor lopers en wandelaars door de bossen van Averbode naar Tongerlo was een thuismatch voor de norbertijn-econoom van Averbode.
„Als het even kan, loop ik wekelijks twee keer. Ik vertrek van de pastorie in Eindhout. Ik ken het parcours hier als mijn broekzak. Het zijn best pittige hellingen”, weet Eric Seghers. „Nu train ik in m’n eentje. Vroeger liep ik in groep met de lokale politie, maar zij stopten ermee. Dat leidde soms tot opmerkelijke taferelen wanneer ze me ophaalden aan de pastorie en ik in sportoutfit in de combi stapte.”
Het blijft niet bij één wedstrijd. Op 27 mei staat Seghers aan de start van de 20 km door Brussel, ditmaal ten bate van Rikolto-Vredeseilanden. De goede doelen vonden hem eerder dan andersom, maar de pastoor van Meerhout-Laakdal vindt dat een welgekomen meerwaarde.
„Sponsorgeld werven als parochiepriester is niet vanzelfsprekend, omdat je al talloze keren een beroep doet op je gelovigen”, meent hij. Toch spreekt een lopende broeder blijkbaar tot de verbeelding. „Voor de Abdijentocht nodigde Samen Tegen Armoede alle deelnemers uit een actiepagina aan te maken op Facebook. Ik sta er versteld van hoeveel likes dat bericht oogstte. Een post over paus Franciscus of over een activiteit in de parochie krijgt heel wat minder bijval.”
Als ‘opwarmer’ liep Eric Seghers in april al de Antwerp 10 Miles, als test. „Het ging goed. De hitte maakte het wel zwaarder dan de vorige keren. Dankzij mijn jongere broer en een bevriende pastoor die al eerder deelnamen, kreeg ik de wedstrijdsmaak te pakken”, vertelt de sportieve broeder. „Lopen doe ik al langer graag. Na mijn legertijd ben ik blijven lopen als ontspanning. Al bewegend – ik verplaats me ook met de fiets tussen mijn parochies en de abdij – waait het hoofd leeg van alle dagelijkse beslommeringen. Het helpt me ook om met een open geest in de liturgie te stappen of een spiritueel boek te lezen. Het ene is een mooie aanvulling op het andere.”
Dat bevestigt Jan Vankeirsbilck, subprior van de abdij in Averbode. Het enthousiasme van confrater Seghers zette hem aan om op zijn beurt eens een rondje te lopen. Dat beviel hem zo dat hij nu geregeld drie keer per week de loopschoenen aantrekt en vanuit het portiershuis van de abdij de bossen induikt.
„Een enkele bezoeker kijkt vragend op als er iemand uit het portierhuis komt in korte loopbroek, maar ik kreeg nog geen negatieve opmerkingen. Ik leid een zittend leven. De fysieke inspanning doet me goed. Al lopend maak je je geest vrij. Vaak komen de beste gedachten voor een homilie al joggend”, verklapt hij. „Liturgie verfrist en verrijkt de geest ook, maar is statischer.”
Het was ook Eric Seghers die Jan Vankeirsbilck verleidde deel te nemen aan wedstrijden voor het goede doel. Vorige jaren liepen ze enkele keren samen. „Lopen voor het goede doel is een fijne combinatie”, meent de subprior. „Je sport voor je eigen welbevinden en tegelijk engageer je je voor een ander voor wie het leven anders loopt.” Dit jaar laat Jan Vankeirsbilck de wedstrijden wel aan zich voorbijgaan. „Ik heb onvoldoende getraind”, weet hij. Ja, ook een broeder bezint eer hij begint.