Paasboodschap aartsbisschop Terlinden: ‘Een nieuw elan’

Het is verrassend, maar het woord ‘hoop’ komt nauwelijks voor in de evangeliën en wanneer het wel voorkomt, is dat in een context van teleurstelling: ‘Wij leefden in de hoop dat Hij degene was die Israël zou bevrijden.’ Deze woorden werden uitgesproken op de weg naar Emmaüs rond het jaar dertig. Het Joodse paasfeest was gevierd, het lam was geofferd en verdeeld in de familie.

Twee reizigers bewaarden echter een bittere nasmaak van het feest.

Ze hadden een zekere Jezus gevolgd en zagen in hem een machtige profeet in woord en daad, en nog meer: hun bevrijder, hun Messias. Met Hem hadden ze gehoopt dat Israël be-vrijd zou worden van de Romeinse bezetting. Maar de hogepriesters en leiders van het volk hadden Hem ter dood laten veroordelen en kruisigen. En na zijn dood was Hij in een graf gelegd. En daarmee was ook hun hoop in Jezus gestorven. Ze keerden terug naar hun dagelijks leven in Emmaüs, met hun zorgen en nog steeds onder de Romeinse bezetting. De droom leek voorbij.

Een vreemdeling benaderde de twee reizigers.

Hij nam de tijd om naar hun verhalen te luisteren, met ze te praten en de Schriften voor ze open te slaan. Hij vergezelde hen naar hun dorp en bleef bij hen. Maar pas toen Hij het brood brak en het aan hen gaf, gingen hun ogen open en herkenden ze Hem. Het graf is leeg. Jezus is verrezen. Hoewel Hij zich aan hun blik onttrekt, is Hij levend aanwezig in het geloof van de kerkgemeenschap. Dit geloof opent een nieuwe bron van hoop: de hoop van Pasen. Het is niet langer de hoop op een militaire of politieke bevrijder, maar op een zachte en nederige Messias, een gekruisigde Messias.

We hebben vandaag veel redenen tot wanhoop: conflicten en oorlogen, onrecht en armoede onder veel mensen en landen, drugsmaffia, de dramatische situatie van migranten en vluchtelingen, klimaatverandering en
-opwarming, de opkomst van populisme en xenofobie. Ook binnen onze Kerk is er onrust, denk alleen al aan het leed van slachtoffers en schandalen van misbruik, maar ook aan de angst voor de toekomst van onze gemeenschappen in een geseculariseerde wereld.

Jezus ontmoet ons echter onverminderd, ook in deze omstandigheden.

Hij is aanwezig in de Schriften, in de eucharistie en in de kerkgemeenschap wanneer ze zich in Zijn naam verenigt. In het licht van het geloof in zijn verrijzenis kunnen we zelfs nieuwe tekenen van hoop ont-dekken in onze wereld van vandaag. Het gaat niet om nostalgie voor het verleden, maar om een nieuw elan voor onze Kerk en ons leven dat voortkomt uit de hoop van Pasen.

Dit nieuwe elan wordt ook belichaamd door de synode die in oktober zal worden afgesloten.

Met een brede consultatie in de wereldkerk en in onze gemeenschappen leerden we om naar elkaar en naar de Heilige Geest te luisteren. We hebben tekenen van hoop ontdekt, zowel in onszelf als in onze samenleving. Nu is het tijd om beslissingen te nemen, met een nuttige aggiornamento in de Kerk om het evangelie en de hoop van Pasen in onze wereld te verkondigen.

In deze hoop wens ik u van harte een Zalig Pasen toe!

Aartsbisschop Luc Terlinden