Religie biedt hoop op transformatie
Vorige dinsdag bracht minister van Justitie Koen Geens in de Senaat alle in ons land erkende erediensten bij elkaar voor een colloquium onder de titel #Religioptimist? Maar religie is niet alleen eredienst, het is ook dienst aan de mensen. Er is actie nodig, niet alleen gebed, zei Evelyne Haberfeld, dochter van overlevenden van de Shoah, voor haar pensionering als taalkundige werkzaam aan de Université Libre de Bruxelles en inmiddels vooral actief binnen de joodse gemeenschap in Brussel.
Bruggepensioneerd bedrijfsjurist Everhard van Dalen, erg begaan met diaconie binnen de evangelische Kerk in Lokeren, verwoordde het zo mogelijk nog treffender.
In beweging gebracht door God, leef je niet alleen met gevouwen handen maar ook met handen uit de mouwen. Everhard van Dalen
Heather Roy, secretaris-generaal van Eurodiaconia, een vereniging van christelijke Kerken en organisaties die sociaal actief zijn, was misschien niet de eerste Schotse die in de Senaat het woord nam, maar ze was zeker de eerste die dat – mét accent - in voortreffelijk Frans deed. Ze houdt bovendien een indrukwekkend discours. Christelijke organisaties die strijden tegen sociale ongelijkheid en uitsluiting hebben werk zat, want er leven 120 miljoen mensen in de Europese Unie in armoede. En toch houdt mijn geloof mij optimistisch, zei Roy, want het biedt mij hoop dat deze wereld van onrecht en verdeeldheid op een dag toch een wereld wordt waar elke persoon kan leven met de waardigheid die God voor elk van ons wil.
Hoop is het alternatief voor macht. Heather Roy
Hoop vormt geloof om tot liefde, ging Roy verder. Als we ons bij ons werk laten inspireren door die liefde, verwerven we een andersoortige macht, een inclusieve en niet langer exclusieve kracht, een kracht die de elke persoon centraal stelt. We lezen vaak verhalen over de transformatie van bijbelse figuren. Ik stel dagelijks vast dat ook onze kerken en christelijke organisaties zo’n transformaties kunnen bewerkstelligen – soms heel eenvoudige transformaties – als we hoop en liefdeskracht bieden aan de zwaksten in de samenleving, aan de dak- en thuislozen, aan wie eenzaam is of zich gevangen voelt, aan wie hunkert naar een teken van hoop.
Is dit niet het vasten dat Ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden en de verdrukten bevrijden. (Jesaja 58,6)
Everhard van Dalen maakte de profetische oproep om het juk te breken wel bijzonder concreet. Het is niet aanvaardbaar dat ons rechtssysteem een categorie van kastelozen heeft ingevoerd: de mensen zonder papieren. Er moet spoedig een initiatief komen om bijvoorbeeld vrouwen en kinderen die hier al jaren zonder basisrechten leven, op te nemen in ons maatschappelijk bestel, zodat ze kunnen werken en hun kinderen kansen krijgen zoals alle andere kinderen. Daarom noemt Van Dalen zich voorstander van een discretionair pardon, zodat deze mensen worden bevrijd uit hun lijden en vrij op ons grondgebied kunnen verblijven.
Mijn geloof is gegroeid naarmate ik dingen zag gebeuren. Neen, God is niet dood! Daarom moeten wij in beweging blijven komen. Everhard van Dalen
Lees ook de eerder, op donderdag en vrijdag verschenen bijdragen van Benoit Lannoo over #Religioptimist?:
- Colloquium maakt deelnemers religioptimist
- Interreligieuze tolerantie een kracht
- Bekijk hieronder het filmpje dat jongeren voor #Religioptimist? maakten.