Spirituele zorg tot het einde toe #dagvandezorg

Op zo 18-03-18 zetten zorginstellingen hun deuren open. Een leerrijke en warme gezinsuitstap. Pastor Indy schreef een getuigenis over spirituele zorg.

Indy Van Noten is een jonge pastor in een algemeen ziekenhuis. Ze vertelt dat spirituele zorg meer kan betekenen dan soms wordt aangenomen.

#dagvandezorg 18-03-2018 © CC Carodean Road Designs

Indy Van Noten • Een oudere dame wordt opgenomen op de afdeling geriatrie. Wegens onrust en veel roepen, wordt de psycholoog ingeschakeld. Zij tracht verschillende malen het gesprek aan te gaan, maar de vrouw lijkt ‘ontroostbaar’, ondanks een medicamenteuze behandeling. In een gesprek met de familie geeft deze aan dat de dame gelovig is, waarop de pastor ingeschakeld wordt.

Bij mijn binnenkomst lijkt de vrouw ontroostbaar, een gesprek blijkt niet mogelijk.

Ik beslis daarom een stuk uit de Bijbel voor te lezen en luidop te bidden met en voor haar. De patiënte komt een beetje tot rust. Ik beloof haar elke dag opnieuw even langs te komen om voor te lezen uit de Bijbel en te bidden.

Op de derde dag (jawel, de derde) merk ik bij binnenkomst een kalme, rustige vrouw.

Haar eerste woorden zijn: ‘Ik dank God voor uw warme aanwezigheid, voor uw bestaan. Ik was bang dat dit alles een straf van God was. Maar neen, u heeft gelijk. Hij ziet ons graag!’

Hierop volgen heel wat deugddoende en fijne geloofsgesprekken, met steeds meer diepgang.

Na tal van therapeutische behandelingen wordt na een maand besloten dat mevrouw niet meer te behandelen is en een palliatieve fase ingaat. Opnieuw neemt de onrust toe en ik grijp onmiddellijk terug naar wat haar eerst ook rustig maakte: haar geloof. Ik stel een ziekenzegening voor en de patiënte en haar familie willen hierop ingaan.

We leggen de handen op de patiënt en spreken volgende woorden uit: ‘Wij leggen nu onze handen op jou als een belofte, een belofte dat wij voor jou zorg zullen dragen zolang we zelf kunnen. Maar zodra we dit niet meer kunnen, vragen we aan Onze Lieve Heer om deze warme zorg over te nemen.’

Tot verwondering van de familie wordt de patiënte opnieuw rustig. Enkele dagen later overlijdt ze.

De familie komt persoonlijk langs in het ziekenhuis om de afdeling, de dokter, de psycholoog en de sociale dienst te bedanken. Voor de pastor hebben ze een persoonlijke tekst en een boeket bloemen bij: