Het stillen van de storm
'Wat waaide het hard vannacht, hè', zeg ik tegen Ganem, mijn Irakese poetsman. Een praatje over het weer is altijd een goede ijsbreker.
'Ja', lacht hij, 'veel lawaai! Mijn vrouw wakker, helemaal in paniek. Ik zeg: rustig maar, je bent niet in Irak!'
Ganem lacht voluit. De rondvliegende en vallende dingen buiten hadden zijn vrouw heel even teruggekatapulteerd naar een tijd en een plek vol dreiging en angst. Een tijd toen hij haar niet kon geruststellen door haar even in zijn armen te nemen en helemaal wakker te maken. Nu kan dat wel en dat is dus de reden dat hij zo moet lachen om de storm.
Het is maar een storm. Niet meer dan wat wind.
Morgen ruimen we op wat er is weggewaaid. Zelf zitten we veilig binnen. Er gebeurt niets onherroepelijks. Wat beschadigd is, wordt hersteld. Er is de overheid en er zijn verzekeringen. Als je niet de pech hebt dat er een boom op je auto valt, heeft het nauwelijks gevolgen voor je leven.
Dat moet voor Ganem ooit heel anders zijn geweest. Als je leeft in een land waar je je niet veilig kunt voelen. Waar je niets kunt doen om je kinderen in vrede te laten opgroeien.
Waar het ergste elk ogenblik kan gebeuren.
Voor Ganem en zijn gezin is de storm gestild. Ze werken hard om hier een leven uit te bouwen en dat lukt behoorlijk. Elke week leert hij een paar woorden bij. Vorige week was het ‘wasdraad’. Hij doet het allemaal met de glimlach. Ook al is de storm in zijn hoofd niet verder dan een winderige nacht.
Jezus stilde ooit de storm op het meer toen zijn vrienden bang waren.
Ook wij kunnen op vele kleine manieren de storm stillen in het hoofd van al die mensen die hier zijn aangespoeld. We weten niet wat ze hebben meegemaakt en ze kunnen het vaak niet zomaar vertellen. Maar als de angst heel even weer opduikt, als er een harde klap klinkt van een doos die omvalt of een onverwachte knal van een bromfiets, of als er een onbegrijpelijk formulier in hun bus valt, rekenen ze ook op ons om hen gerust te stellen.
Samen kunnen we ervoor zorgen dat iedereen zich veilig kan voelen.
Dan is de storm echt gestild.