‘Susa-Nina’ en Kerstmis: voor altijd verbonden met Louis Neefs
Om meer dan één reden zal Kerstmis altijd verbonden blijven met de Vlaamse zanger Louis Neefs (1937-1980). De meest tragische: het verkeersongeval op Kerstdag 1980 waarbij hij en zijn vrouw Liliane om het leven kwamen. De mooiste: zijn kerstlied Susa-Nina, het laatste lied dat Neefs opnam en dat op zijn postuum verschenen laatste plaat stond.
Susa-Nina werd in 1941 gecomponeerd door Armand Preud’homme op een oude Nederlandse tekst, bewerkt door Jozef Simons. De titel betekent letterlijk 'zoet kindje' en vertelt het klassieke kerstverhaal. Preud'homme zette het op muziek, naar eigen zeggen met Gregoriaans als inspiratiebron. In het refrein verwerkte hij als tegenstem de klassieker Stille Nacht.
Preud'homme stierf in 1986. In een radio-interview vertelde hij hoe Susa-Nina onverwacht een hit werd. ‘Eigenaardig genoeg is het maar populair geraakt na de oorlog. Het is de radio die het onvrijwillig gelanceerd heeft. Na de oorlog zou het koor van Edegem bij Antwerpen voor de radio een opname maken met kerstliederen. Toen het er op aankwam, werd geconstateerd dat er nog plaats overbleef voor een kerstliedje en men had er geen meer. Toen zei de dirigent dat hij er nog een had, Susa-Nina.’
Het lied werd enorm populair, werd talloze keren vertaald, herwerkt en uitgevoerd. Maar het was de versie van Louis Neefs die tijdloos zou blijken.
Op die noodlottige kerstdag kreeg ik thuis nog telefoon van hem en hadden we het over de symboliek van Kerstmis.
Connie Neefs
Voor de familie van Louis Neefs — wiens echte voornaam eigenlijk Ludwig was, net zoals een van zijn zonen — haalt het lied warme herinneringen naar boven, vertelde zijn zus Connie Neefs enkele jaren geleden aan Kerk & Leven. Samen met haar dochter Hannelore Candries bracht ze Susa-Nina toen opnieuw uit. ‘Louis hield van Kerstmis. Op die noodlottige kerstdag kreeg ik thuis in Gierle nog een telefoontje van hem en hadden we het over de symboliek van Kerstmis. Dat was ons laatste gesprek. Het mysterie intrigeerde hem ook uitermate, en hij ging daarover vaak van gedachten wisselen met ons ‘tante nonneke’, die overste was in het klooster in Hove.'
‘Het is ook in deze tijd een bijzonder lied. Het brengt ook vandaag ‘een boodschap van licht in de donkere nacht’. Hopelijk mag het voor velen een lichtpuntje zijn’, besloot dochter Hannelore toen.