‘De Vrolijke Kring’ uit Ronse, theater met armen in de hoofdrol
Woensdagochtend 9 uur. Buiten regent het pijpenstelen, maar in de gebouwen van de Christen Volksbond in Ronse lijkt de zon te schijnen. De aanwezigen hebben reden om te vieren. Niet enkel omdat hun vereniging, De Vrolijke Kring, in 2023 een kwarteeuw bestond, maar ook omdat een van hun dromen deze week in vervulling gaat. Samen met Theater VTV waagt de vereniging waar armen het woord nemen zich aan een theater-productie: Een voet tussen de deur.
‘We heten dan wel De Vrolijke Kring, maar een leven in armoede is natuurlijk allesbehalve vrolijk’, zegt Lucile Delghust, die er 25 jaar geleden bij was toen de stad Ronse subsidies voorzag voor de strijd tegen armoede. ‘Pas in 2003 werd De Vrolijke Kring een vzw. De leden zelf beslisten over de naam. Ik weet zelfs nog goed wie het voorstel deed. Carine Wamback, vandaag nog altijd lid van de kring en een van de spelers in het theaterstuk, zei toen:
Dit is hier de enige plek in mijn leven waar ik kan lachen.
Sindsdien legde De Vrolijke Kring een lange weg af, met als rode draad de vraag wat de leden zelf willen. De armoedeproblematiek werd er ook in Ronse de jongste jaren helaas niet eenvoudiger op.’
Waargebeurde feiten
Ook de titel van het stuk, Een voet tussen de deur, werd door de leden zelf bedacht en is gebaseerd op waargebeurde feiten. ‘Het kwam ter sprake tijdens onze eerste bijeenkomst in december 2022 en zette meteen de toon voor de hele productie’, herinnert Geert Desmytere zich. Als regisseur van Theater VTV zette hij spontaan en met veel enthousiasme de schouders onder het project. ‘Het werd geen makkelijke rit’, geeft hij toe. ‘Een jaar lang kwamen we wekelijks bijeen om het scenario vorm te geven. Zelfs recentelijk werd er nog aan gesleuteld.
Veel van de zaken waarop de betrokkenen botsen, komen in het stuk aan bod.
Centraal staat het liefdesverhaal tussen Yves en Roosje, maar dat verloopt allesbehalve rooskleurig. Net omdat de schaduwen van hun verleden, vertolkt door spelers van Theater VTV, hen blijven achtervolgen. Hoewel het stuk met de nodige humor begint, slaat de toon gaandeweg om in bittere ernst.’
Tijdens de productie geeft Maxim De Jonge op een indringende manier een inkijk in zijn jeugd. Opgegroeid met een aan alcohol verslaafde moeder zag de dertiger veel zwarte sneeuw. In zijn eentje, en later met de hulp van psychologen, probeerde hij te overleven. Ook de zoektocht naar werk liep niet van een leien dakje. ‘Ik wilde niets liever dan mijn steentje bijdragen, maar kreeg bij elke sollicitatie te horen dat ik niet goed genoeg was. Toen ontdekte ik De Vrolijke Kring, een groep mensen voor wie ik dat wel ben en bij wie ik mezelf kan zijn. `
Ze begrijpen hoe moeilijk het is de scherven van je leven te lijmen.
In de toekomst wil ik me inzetten voor jongeren met een psychische kwetsbaarheid, waartoe armoede vaak leidt.’
Iemands redding
Hoe het stuk eindigt, is aan de toeschouwers om te ontdekken. De titel spreekt in elk geval boekdelen. Soms is een voet tussen de deur iemands redding. In elk geval wint haast niemand de strijd tegen armoede in zijn eentje.‘Het leven duurt maar even, dus waar het kan, maak er het beste van’, besluit Maxim.
Een voet tussen de deur is te zien op 19, 20, 26 en 27 januari in de Volksbond in Ronse. Tickets: www.theatervtv.be