Op weg naar de Wereldjongerendagen (6) Jonathan (26) uit Hove

Jonathan Bruyndonckx (26)

• Woonplaats: Hove
• Studie: priesteropleiding (eerder: theologie en religiewetenschappen)
• Hobby’s: jeugd- en speelpleinwerk, muziek (hoornist)

Hoe zouden vrienden je omschrijven? 

Wellicht als altijd goedgezind, want ik fluit graag deuntjes, een teken dat ik een vreugde te delen heb. Dat is ook zo.

Ik meen dat de vreugde die je als mens ervaart maar helemaal tot zijn recht komt als je die kan delen.

Ook als iemand die dingen in beweging wil zetten: werkt het niet, dan moeten we het op een andere manier proberen. Die les leerde ik in het jeugdwerk.

Hoe zou je je zelf omschrijven?

Ik wil graag mensen begrijpen. We zitten soms een beetje vast in onze eigen visie, maar ik vind het belangrijk om te begrijpen waarom andersdenkenden anders denken. Dus ben ik nieuwsgierig en luisterbereid. Daarnaast streef ik persoonlijke gemoedsrust na die ik ook probeer uit te stralen. Dat gaat redelijk vanzelf. Een minder kantje: ik drink nogal graag koffie. Zonder koffie ‘s morgens kan ik wel eens wat ‘lastig’ zijn.

Geloven is ...

… vanuit verwondering en dankbaarheid bewust in een verhouding staan tot God en de medemens. Wanneer Jezus zegt dat we als kinderen moeten worden, dan heeft dat voor mij te maken met verwondering. Daaruit spruit de dankbaarheid voort, en die kunnen we plaatsen bij God.

Wat is je levensmotto?

De vrede. Kort, maar krachtig en veelbetekenend. We wensen het elkaar toe in de eucharistieviering, we bidden ervoor in tijden van oorlog. Zelf sluit ik mijn mails ermee af. Het is veelbetekenend. Ik wens je vrede als het tegenovergestelde van conflict.

Ik wens je vrede in je relatie tot God.

Ik wens je vrede (en heelheid) in je hart. Wanneer mijn broers en ik afscheid nemen van elkaar, dan doen we dat ook steeds met: ‘De vrede’.

Welke gebeurtenissen in je leven hebben een grote impact gehad?

Waarmee te beginnen? Iedere grote gebeurtenis in mijn leven heeft van mij in zekere zin een beter mens gemaakt. Ik ben er dankbaar voor, al zijn er dingen die ik liever niet had zien gebeuren, zoals de diagnose van jongdementie die m’n vader zeven jaar geleden kreeg. Ons gezin moest ermee leren leven, maar ik geloof wel dat het tegelijkertijd een wezenlijke verheldering voor mijn roeping was.

Ik mag gelukkig ook terugdenken aan mooie momenten, zoals de geboorte van mijn petekindje, de mooie concerten die we mochten spelen met ons harmonieorkest en de prachtige liturgie in de kathedraal, waarbij ik als misdienaar betrokken was.

Welke mensen inspireren je?

Jezus. Als christen beschouw ik Hem natuurlijk als mijn grote voorbeeld. Door het evangelie te overwegen, leer ik Hem steeds beter kennen als bron van waarheid en vertrouwen.

Meer zoals Jezus worden, betekent meer mens worden.

De trappisten, bij wie ik graag op recollectie bij ga. Hun eenvoudige en radicale levenswijze waardeer ik sterk. Ik vind het straf dat die mensen daarvoor kiezen en ben hun dankbaar voor hun dragend gebed.

Beethoven, Mahler en Holst, want ik weet me sterk bewogen door muziek via de verwondering over de schoonheid die erin vervat ligt. Zo is muziek een bron van dankbaarheid. Mijn helden zijn de grote namen uit de romantiek (en derivaten). De romantiek laat zich kennen door grotesk slagwerk en veel koperblazers. Als hoornist kom ik daarmee zeker aan mijn trekken.

Waarom trek je naar de Wereldjongerendagen? Wat verwacht je ervan? Waarnaar kijk je in het bijzonder uit?

Het worden voor mij de eerste WJD. Ik ben erg benieuwd en weet niet goed wat ik moet verwachten. Dat maakt het avontuurlijk. Het lijkt me in ieder geval heel mooi om met zoveel mensen van over de hele wereld samen te komen met het geloof dat ons bindt. Het voorprogramma zet overigens sterk in op kunst en verwondering, aansluitend bij mijn interesses. Bovendien mag ik de reis maken met vrienden uit mijn tijd aan de faculteit theologie in Leuven. Dat maakt het extra leuk.

Hoe kijk je naar de paus? 

Als iemand die op een bijzondere manier begenadigd is door God. De rol die hij speelt in onze Kerk is bijzonder en gaat het menselijk vermogen ergens te boven. Het is een understatement dat het ‘moeilijk’ is om aan het hoofd van de Kerk te staan vandaag. Er is zulk een grote diversiteit in de wereld en ook in de Kerk vandaag. Dat is goed, maar brengt ook zijn uitdagingen mee.

Ik denk dat we er goed aan doen om dagelijks te bidden voor de paus.

Ik ben erg verheugd om deze paus, die zich sterk en uitdrukkelijk tot de jongeren richt.