Wie is de man die Rechtvaardigheid en Vrede gaat coördineren?

Netwerk Rechtvaardigheid en Vrede overkoepelt in Vlaanderen 9 solidariteitsorganisaties, die vorm geven aan het sociaal denken van de katholieke kerk. Na het vertrek van de vorige coördinator en het overlijden van voorzitter Luk De Geest, neemt Staf Peeters nu de taak op om het netwerk verder uit te bouwen.

Op zijn programma: de organisaties onderling versterken en hun stem naar buiten luider laten klinken. Tijd voor een eerste kennismaking.

Wie is Staf Peeters?

Staf Peeters • Ik ben een rasechte Leuvenaar, gedoopt en gevormd in de Universitaire Parochie waar mijn ouders geëngageerd waren. Toen ik pedagogie studeerde, werd ik zelf actief in de UP, waar ik van 2000 tot 2004 ook studentenpastor was onder de bezieling van Marc Steen. Ik was onder meer verantwoordelijk voor het gemeenschapshuis Lisanga en organiseerde inleefreizen naar Congo en de Filippijnen.

Nadien werkte ik als ziekenhuispastor in UZ Leuven, campus Gasthuisberg. In die periode haalde ik een bachelor godsdienstwetenschappen. In mijn vrije tijd zing ik in een koor. Ik wandel ook heel graag. Langzaam met het landschap versmelten … zalig. Of ik zit met mijn neus in een goed boek. Vorig jaar nam ik samen met mijn echtgenote een sabbatjaar. Ik ben helemaal klaar om er weer in te vliegen.

Welke ervaringen en vaardigheden komen jou bij NRV van pas?

Als pedagoog leerde ik goed dialogeren, informatie uitwisselen, vergaderen. Die vaardigheden zullen me zeker van pas komen om de 9 lidorganisaties, die elk hun expertise en eigen accenten hebben, te helpen elkaar te bevruchten en samen naar buiten te komen.

Verder denk ik dat het NRV een organisatie is die probeert liefde handen en voeten te geven. Daar wil ik heel graag aan meewerken.

Ik was echt op zoek naar een werkplek waar ik mijn christelijk engagement concreet kon beleven.

Je leefde een jaar mee in een Arkgemeenschap van Lanza del Vasto. Hoe was dat?

Heel intens. In mijn jeugd was de Ark van Lanza del Vasto een heel gekend fenomeen. Naar analogie met de ashram van Gandhi gaf deze Italiaanse filosoof (1901-1981) vorm aan een christelijk gemeenschapsleven gebaseerd geweldloosheid. Vandaag bestaan er nog een 7-tal van dergelijke arkgemeenschappen. Zelf trokken we naar de gemeenschap van La Fleyssière in Frankrijk.

Zo woonden, werkten en leefden we dus in die gemeenschap samen met andere mannen, vrouwen en zelfs gezinnen.

Het gemeenschapsleven begint met een gemeenschappelijk oecumenisch ochtendgebed en eindigt met het avondgebed. Ontbijt en avondmaal worden dus wel in de intimiteit van de eigen woning gebruikt.

Heeft die ervaring je als mens veranderd?

Niet veranderd, maar wel sterk bevestigd, vooral in de overtuiging dat het nodig is om een goed evenwicht te vinden in je werk, vrijetijdsbesteding en stille tijd. We konden ons snel aanpassen aan het ritme van ochtend- en avondgebed en het werk overdag. Het is een gezond ritme. Dat mis ik vandaag.

Het intense samenleven was een veel grotere uitdaging. Uiteraard ontstaan er af en toe wrijvingen. Dan word je geconfronteerd met jezelf: kan ik mijn grote ideaal van geweldloosheid nu waarmaken?

Ik herinner me dat we maandenlang gediscussieerd hebben over het snoeien van de fruitbomen.

Uiteindelijk mochten we ze snoeien, maar dan volgens de methode van la taille douce, een zachtaardige maar toch noodzakelijke manier om bomen te snoeien. We vernamen dat er ook lang over de eventuele aanschaf van een wasmachine was gesproken. Uiteindelijk is die er gekomen, maar wel een fair trade wasmachine. Dat bestaat dus ook! Soms moet je gewoon wat langer zoeken.

Wat neem je daarvan mee naar je leven en werk in Vlaanderen?

Ook bij Netwerk Rechtvaardigheid en Vrede gaat het erom de liefde handen en voeten te geven. Ook hier gaat dat niet vanzelf.

Ik ben iemand van grote idealen, maar ik besef tegelijk dat je daar keihard aan moet werken.

Als je geweldloosheid in je dagelijkse leven wilt waarmaken, moet je daar je handelen dagdagelijks op afstemmen. Daarom vind ik het ook essentieel om dat gezonde evenwicht tussen werk en stille tijd te bewaren.