Woordkracht - Zandvrij [column]
“Ik vind het zo leuk om met mijn blote voetjes in het zand te zijn,” zegt Mara-Lea genietend. We verbleven een weekje aan de Nederlandse kust. Intussen ligt het strand ook een beetje in huis en moet er dringend gestofzuigd worden.
En is er een plaats waar men u niet ontvangt en niet naar u luistert, gaat daar dan weg en schudt het stof van uw voeten als een getuigenis tegen hen.
Marcus 6,11 – Vijftiende zondag door het jaar
De leerlingen van Jezus lijken ook iets stoffigs van hun voeten te moeten schudden volgens het Evangelie. Vaak wekt de vertaling de indruk dat Jezus hen opdraagt niets meer te maken te willen hebben met mensen die hen afwijzen. In oorsprong is de betekenis echter genuanceerder. In het stof zitten, is een bijbelse beeldspraak voor rouw. Het stof van de voeten schudden, daarentegen, doet dromen van een nieuw begin.
Jezus wil dat zijn leerlingen vasthouden aan die droom, ook al zijn er mensen die hen deze willen ontnemen. Ze mogen zich vrij maken van alle negatieve gevoelens die een tegenslag met zich mee kan brengen.
Op vakantie voelden wij ons ook wat vrijer dan anders. Het schonk meer ruimte om de dromen en niet de tegenslagen vast te houden. En dat bij uitstek te midden van het stoffige zand.