‘Zonder zonde’, een biechtstoel voor de publieke ruimte

Met een diploma grafisch vormgever op zak begon de Antwerpse Lien Van Deuren (34) zes jaar geleden aan de opleiding interieur- en meubelontwerper. Haar eindwerk - de stoelenreeks Zonder zonde - kwam op de shortlist van de Vlaamse Scriptieprijs en reisde naar designbeurzen in Eindhoven en Milaan. Je kon enkele ontwerpen uit de reeks vorige zomer ook al opmerken op zomerbars in Antwerpen en in september 2019 in Parc Jadot in Elsene.

Intussen heb je je eigen ontwerpbureau, Hartwerp. Wat inspireert jou?

Lien Van Deuren • Vooral mensen, communicatie en sociale interactie. Ik kan een hele dag kijken naar mensen en analyseren hoe ze met elkaar omgaan op straat, op het werk, onder vrienden! Ik werk nog deeltijds als artistiek begeleider in een atelier voor kunstenaars met een beperking, Studio Borgerstein. Daar kan ik mijn sociaal ei kwijt en doe ik ook veel inspiratie op.

Mijn werk ligt op de grens tussen design en kunst. Het gaat verder dan functionaliteit en kan eerder als sculpturaal werk of installatiekunst bestempeld worden dan als meubelstukken. Zowel conceptueel als vormelijk probeer ik grenzen te verleggen.

Hoe kwam je op het idee voor de biechtstoel?

Buitenstaanders begonnen het ontwerp zo te noemen. Het behoort tot een reeks van 8 zitobjecten met als titel Zonder zonde. Omdat ik totnogtoe maar 3 ontwerpen kon laten uitvoeren, kregen deze de meeste aandacht.

Op alle plaatsen waar ik ermee kwam, hoorde ik: Hé, dat lijkt wel een biechtstoel. Ik vind het heel leuk als mensen ook hun eigen verhaal verzinnen rond mijn werk, zo genieten ze er meer van en zal het ook meer blijven nazinderen. Ik wil vooral niet belerend zijn. Laat mensen zelf maar kiezen wat ze met een meubel of object willen doen.

Het uitgangspunt was intimiteit. Dat vind ik een heel boeiend thema.

4 van de 8 stoelen in het thema zijn geïnspireerd op de zintuigen; de biechtstoel op het horen.

Mijn eerste ontwerp voor een meubel, Beziehung, was ook geïnspireerd op intimiteit. Aan dit tafeltje zit je over elkaar, heel dicht bijeen, met je benen onvermijdelijk in elkaar vervlochten. Als mensen erop gingen zitten, begonnen ze meteen te blozen.

‘Zonder zonde’ is ontstaan uit mijn verdere zoektocht naar meubels die intimiteit scheppen tussen twee mensen.

Omdat intimiteit snel wordt gezien als iets seksueel, hangt er een taboesfeer rond. Jammer, toch? Het is zo’n diepmenselijk thema dat mij voor altijd zal blijven boeien en inspireren.

Waarom liet je je voor de 4 andere ontwerpen in de reeks dan inspireren door de Kama Sutra?

Puur vormelijk eigenlijk. Het was interessant om zo tot een bepaalde strakke vorm te komen. Dit leidde natuurlijk wel tot de nodige hilariteit tijdens mijn besprekingen bij de docenten. In mijn schetsboek stonden allerlei Kama Sutra-prentjes, waarover ik dan rechte lijnen schetste die meubels aangaven.

Natuurlijk is seks, en dus ook de Kama Sutra, ook een vorm van intimiteit en daarom paste het binnen mijn verhaal, maar ik heb mijn werk nooit bedoeld als seksstoelen of zo. Ik zou ook niet willen dat mensen ze zo zien.

Het gaat over intimiteit en interactie, mensen op een diepere manier met elkaar verbinden.

Omdat je in een biechtstoel toch ook heel persoonlijke dingen vertelt, vind ik die link wel juist. En mooi.

Waar zou je de biechtstoel zelf graag zien opduiken?

Momenteel staat hij samen met de andere ontwerpen bij mijn ouders in de tuin, wat zij wel fijn vinden, maar het doel van mijn werk is toch de publieke ruimte. Daar mag het hopelijk snel weer zijn nut bewijzen: mensen dichter bij elkaar brengen.

Wie weet zijn er wel kerkgroepen die de biechtstoel willen huren voor een evenement? Of permanent ergens willen zetten? Alle ideeën zijn welkom!

Ontdek Hartwerp, de website van Lien Van Deuren.