Antwerpse Sint-Anna-ten-Drieënkerk beschermd

Matthias Diependaele, Vlaams minister van Onroerend Erfgoed, heeft de bescherming van deSint-Anna ten Drieënkerkin Antwerpen definitief goedgekeurd. De parochiekerk op Linkeroever werd gebouwd tussen 1968 en 1970, ter vervanging van de oudere, neogotische kerk die moest wijken voor de zandopspuiting van Linkeroever. Ondanks die recente bouwdatum wordt het blauw betegelde kerkgebouw, dat in beton werd opgetrokken, toch als Vlaams onroerend erfgoed erkend, vooral dankzij de glas-in-betonramen van de Franse glazenier-kunstenaar Jacques Loire (°Chartres, 1932). Hij is de zoon van Gabriël Loire (Poancé, 1904-1996), de stichter van het gerenommeerde, in Chartres gevestigde Ateliers Loire. Van bij de oprichting in 1946 legden de Ateliers Loire zich toe op de techniek van de dalle de verre (glas in beton). Het atelier was in de naoorlogse periode wereldwijd actief met grootschalige realisaties, en tekende in Vlaanderen eerder voor de glas-in-betonramen van de beschermde Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk door Jozef Lantsoght in Koksijde.

Minister Diependaele: Wie de kerk binnenstapt, voelt zich omringd door een abstracte gloed van licht en kleur, om stil van te worden. De wereldwijd gerenommeerde glazenier Jacques Loire, tekende hier een van de belangrijkste ensembles naoorlogse glas-in-betonramen in ons land. Op zoek naar eigentijdse voorbeelden voor de nieuwe kerk trokken architect Jozef R.J. (Jos) Ritzen (°1927) en pastoor Albert Janssen op studiereis door Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Nederland. De Bruder Klaus Kirche in Birsfelden nabij Basel, een ontwerp van de Zwitserse architect Hermann Baur (Basel, 1894-Binningen, 1980) uit 1955-1959, beantwoordde het best aan hun idealen. Baur behoort tot de grote vernieuwers van de naoorlogse kerkenbouw in Europa. Door gebruik te maken van betonnen schaalconstructies, ontwikkelde hij een dynamische kerkarchitectuur die zich afzette tegen de conventionaliteit van de rechthoekige plattegrond en het destijds dominante basilicale schema.

Bron: Onroerend Erfgoed