Bisschop Bonny wil katholieke scholen met binnen- en buitenkant
02/06/2016 - 16:17
Mgr. Johan Bonny, bisschop van Antwerpen en referent onderwijs, hield op het congres van Katholiek Onderwijs Vlaanderen een pleidooi voor scholen met een katholieke identiteit die zowel een binnenkant als een buitenkant heeft, zowel kleur bekent als het gesprek aangaat, zowel de kansrijke als de kansarme mens meeneemt, zowel Vlaams als internationaal denkt en zowel de kerkgemeenschap als de samenleving ten dienste staat. Hij illustreerde zijn verhaal aan de hand van drie katholieke boegbeelden van de vorige eeuw, die hun tijd ver vooruit waren: pater Damiaan De Veuster (1840-1889), kardinaal Jozef Cardijn (1882-1967) en professor Albert Dondeyne (1901-1985). Deze drie personen gingen voor de spanningsvelden niet op de vlucht.
Drie inspirerende gidsen
Pater Damiaan was een mens van verbinding, tot ver voorbij de horizon van Tremelo, sprak mgr. Bonny. Hij kreeg zelfs een standbeeld in het Capitool van Washington. Wat kenmerkte zijn katholieke identiteit? Een diep geloof, een groot hart, twee sterke handen en een taaie volharding. Christelijke identiteit en menselijke solidariteit waren voor hem geen tegengestelden. Integendeel, ze kwamen voor hem uit dezelfde inspiratie en hielden elkaar recht, vooral in dagen van beproeving. (…)Kardinaal Cardijn startte een nieuwe beweging, zijn Kajotters. Hij verspreidde zijn beweging eerst in Vlaanderen en België, dan in Europa en nadien over de vijf continenten. Het gaat mij hier niet over de kajotters of de arbeidersbeweging, maar over Cardijn zelf. Wat kenmerkte zijn katholieke identiteit? Ze was tegelijk heel persoonlijk en heel maatschappelijk. Het Evangelie verbond hem zowel met Christus en de kerkgemeenschap, als met de samenleving en haar steeds nieuwe maatschappelijke noden.
Constructief samenwerken
Mijn derde persoon is Albert Dondeyne (1901-1985). Hoewel minder gekend bij het brede publiek dan Damiaan en Cardijn, genoot ook Dondeyne internationale uitstraling. Hij ijverde voor een christendom dat niet naast maar midden in de wereld staat, niet naast maar midden in de hedendaagse cultuur. Of zoals hij schreef in het boek Geloof en wereld: samenleven en samenwerken is een wisselwerking van ontvangen en geven, van vernemen en tonen. Het christendom heeft de wereld nodig, zoals de wereld het christendom nodig heeft.
Welke spanningsvelden kunnen we vandaag niet ontlopen, en hoe kunnen we erop inspelen, indien we katholiek willen zijn? Dat is de vraag die de katholieke dialoogschool constructief kan en moet opnemen. De Vlaamse bisschoppen hebben geen andere bedoeling dan allen te steunen en te bemoedigen die voor dat project de handen in elkaar slaan en constructief eraan meewerken.
