Eerste Arabische christelijke vrouw rector van Israëlische unief

Maroun werd in april verkozen en zal in oktober haar nieuwe functie opnemen. Ze ziet in haar verkiezing 'een belangrijke boodschap dat alles mogelijk is in de Israëlische academische wereld', zo zegt ze aan Catholic News Agency.

Het is een boodschap voor de christelijke minderheid dat we hier geworteld zijn, dat we hier kunnen slagen. Het is ook een boodschap voor de jonge Arabische generaties: als je een droom hebt, kun je die echt verwezenlijken in de Israëlische samenleving en vooral aan de universiteit.

Kan trauma gewist worden?

Maroun is een wereldberoemde onderzoeker op het gebied van neurowetenschappen en posttrauma en is momenteel vicepresident voor onderzoek.

Ze onderzoekt de neurale en moleculaire basis van angststoornissen en posttraumatische stressstoornissen. Zo wil ze nagaan of het mogelijk is om herinneringen aan angst te ‘wissen’ door de neurale mechanismen tot zwijgen te brengen die verantwoordelijk zijn voor angstherinneringen in de hersenen. Maroun doctoreerde aan de Universiteit van Haifa en deed postdoctoraal in Frankrijk aan de Universiteit Parijs-Zuid.

Studeren om te integreren

De Universiteit van Haifa ligt op de berg Karmel, ongeveer tien kilometer van het kleine dorpje Isfiya, waar Maroun werd geboren.

Haar grootouders kwamen aan het begin van de 20ste eeuw vanuit Libanon daarheen. Haar ouders zijn halfgeletterd omdat er destijds geen scholen voor hen waren, maar, zo vertelt ze, 'ze geloofden dat hun vier dochters alleen door middel van hoger onderwijs konden integreren in de Israëlische samenleving. Daarom moedigden ze ons aan om verder te studeren.'

Maroun heeft die houding omarmd. 'Mijn jeugd stond in het teken van actief zijn in de Kerk en studeren, wetende dat ik alleen door te studeren kon slagen in Israël.'

Toen Maroun op de universiteit aankwam, kende ze geen woord Hebreeuws – Arabieren en Joden hebben een apart onderwijssysteem – en sprak ze nauwelijks Engels. Toch werd Maroun de eerste vrouw uit haar dorp die een doctoraat behaalde.

Niemand verwachtte dat ik zou slagen – als Arabier in Israël, als christen, en bovendien als vrouw,' legt ze uit. 'Ik kon doen waar ik in geloofde, ik had een droom en volgde die zonder druk. Alleen mijn familie moedigde me aan om op dit pad door te gaan.

Laboratorium voor interreligieus samenleven

De Universiteit van Haifa is een van de meest diverse en inclusieve universiteiten in Israël: 45% van de 17.000 studenten komt uit de Arabische bevolking en 50% behoort tot de eerste generatie die hoger onderwijs volgt.

De studenten bestaan uit joden, moslims, druzen en christenen, in totaal 15 tot 20 verschillende religieuze denominaties. Maroun zelf is trots op haar religieuze overtuiging en draagt ​​een gouden kruisje aan de hals. Ze behoort tot de maronitische Kerk, een van de oosters-katholieke Kerken die deel uitmaken van de rooms-katholieke Kerk, maar een oosterse in plaats van de Latijnse ritus volgen.

De universiteit is voor haar een 'natuurlijk laboratorium, waar alle religies naast elkaar bestaan ​​en zonder spanningen leven'.

Over de hevige anti-Israëlprotesten die momenteel plaatsvinden aan sommige Amerikaanse universiteiten zegt ze dat universiteitsbesturen 'actie moeten ondernemen om het vredesproces te bevorderen, zonder een kant te kiezen. Omdat de academische wereld geen kant kan kiezen in dit conflict. De academische wereld zou wereldwijd een brug moeten slaan voor vrede, voor onderhandeling en voor interactie, en mag niet bevooroordeeld zijn, omdat dit niet strookt met hoe wetenschap is.'

Bronnen: Universiteit van Haifa (Hebreeuws) - CNA/Marinella Bandini (Engels), adaptatie en vertaling Kerknet