Manu Keirse antwoordt op Ignaas Devisch' vreemde opiniestuk
De kerk moet mea culpa slaan, luidde de titel van het opiniestuk van Ignaas Devisch op 7 april in De Standaard. Hij riep de kerk op om over te gaan tot een daad van morele moed. Devisch eist ook dat de kerk eindelijk de slachtoffers volledige erkenning geeft en alle praktiserende daders oproept mee te werken met het gerecht.
Dat de kerk de laatste jaren ter zake wel degelijk heel wat initiatieven heeft genomen, is hem blijkbaar ontgaan, reageert Manu Keirse.
Een beperkt overzicht van die initiatieven kan iedereen vinden in het rapport over de werking van opvangpunten voor slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk tussen 2012 en 2015, dat onlangs werd voorgesteld (DS 23 februari). Het geeft ook een overzicht van alle gemelde situaties van grensoverschrijdend gedrag in die periode.
Manu Keirse, voorzitter van de Interdiocesane Commissie voor de bescherming van kinderen en jongeren, somt 4 initiatieven op:
- Er werden door de kerk 10 opvangpunten opgericht waar slachtoffers die dat willen, opgevangen en ondersteund worden. Intussen hebben zich hier 418 mensen gemeld.
- Op vraag van de Parlementaire Commissie is, met medewerking van de Kerk, het Centrum voor Arbitrage opgericht, waar slachtoffers die geen vertrouwen hadden in de structuren binnen de Kerk terechtkonden voor verjaarde feiten. In totaal dienden 628 mensen hier een dossier in, waarvan ruim 600 intussen behandeld werden. In het totaal maakte de kerk bijna 4 miljoen euro over aan slachtoffers, telkens voor verjaarde feiten die niet meer voor de rechtbank konden worden gebracht.
- Ook op vlak van beleid werd actie ondernomen. Er kwamen 2 brochures: Verborgen verdriet. Naar een globale aanpak van seksueel misbruik in de Kerk en Van taboe naar preventie - Beleidslijnen ter preventie van seksueel misbruik en grensoverschrijdend gedrag in pastorale relaties met kinderen en jongeren. In beide publicaties gaat het zowel over opvang van slachtoffers als over het beleid ten aanzien van daders.
- Voorts zijn er vormingsdagen voor pastoraal verantwoordelijken om hen te sensibiliseren voor de problematiek en op deze manier misbruik te voorkomen en eerste signalen te detecteren.
Tot zover een greep uit de vele initiatieven, besluit Manu Keirse. Ik ben mij ervan bewust dat daarmee het verleden niet ongedaan kan worden gemaakt.
We kunnen slechts in de mate van het mogelijke proberen datgene aan te bieden wat in het verleden het meest ontbrak: menselijkheid en solidariteit. Het is een oprechte poging om onrecht uit het verleden om te zetten in recht voor de toekomst.